Moeder gevoelens; zie omschrijving

Question

Vanaf mijn 2e jaar ben ik opgegroeid in een pleeggezin, ik had wel contact met mijn bio. moeder maar best weinig.
Ze had wisselende contacten enzv en weinig tijd voor mij.
Sinds een tijd heeft een stabiele relatie en gaat het contact tussen mijn moeder en mij ook wat beter.
Ook nu ik zelf moeder ben begrijp ik keuzes van haar wat beter.

Maar ik zit met wat dingen die ik niet kan begrijpen.

Bijvoorbeeld; Met moederdag wil ik op bezoek bij mijn moeder en geef dit aan, maar zij gaat dan naar mijn stief opa & oma en beseft niet dat ik het jammer vindt haar op moederdag niet te zien ( wordt ook niet gevraagd daar heen te komen)

Ik zie haar zeer weinig en ze zeurt altijd dat ze weinig tijd heeft, maar ze gaat wel iedere dinsdag bij mijn stief opa & oma eten want die mensen zijn anders maar zo alleen.
Maar ze snapt niet dat ik als haar dochter haar ook wel wat meer zou willen zien dan 1x in de 2a3 maanden, en ook mijn zoontje haar klein kind.

Het zelfde met de kerst komt ze bij ons gerust een dag later want ze moet naar mijn tante en de andere dag naar Opa & Oma. Ik wil ook graag met mijn moeder zijn dan.

Als ik het hier me vriendinnen over heb begrijpen ze het niet omdat hun moeders graag hun en ook regelmatig.
Mijn moeder belt 1x in de 2 maanden.

Zou het komen dat mijn moeder het niet door heeft?
Of omdat ze die moedergevoelens nooit heeft gehad?
Omdat ze mij niet opgevoed heeft?
ze heeft ook geen andere kinderen!
En hoe kan ik subtiel aangeven dat het me pijn doet?

 · Accepted Answer

Dit is een zeer moeilijke situatie. Moeder/kind gevoel is behoorlijk intiem, maar ook ingewikkeld.

Wanneer na de geboorte de moeder en kind niet gehecht zijn, dan kan het inderdaad mis gaan. 
Hechting heeft met veel aspecten te maken. Een natuurlijke bevalling is een eerste vereiste, maar ook borstvoeding zorgt voor hechting. De eerste twee jaar zijn enorm belangrijk voor dit proces.

Wanneer dit dus is verstoord, dan kan het op latere leeftijd niet meer hersteld worden helaas. Je kunt dan alleen nog op verstandelijke wijze met je moeder omgaan.

Het heeft denk ik ook weinig zin om haar uit te leggen dat ze je verdriet doet want ik denk dat ze diep in haar hart ook wel beseft dat het zo niet hoort, alleen weet ze niet hoe ze die gevoelens moet opwekken.

Lichamelijk contact is wel heel belangrijk. Elkaar vasthouden en knuffelen b.v. Daarmee kan enigszins een beetje moedergevoel door omhoog komen. Dus knuffel haar en hou haar vast als je haar weer ziet.

Sterkte ermee, want het is best zwaar zo'n gemis.

 · Answer

Ik vind dat je niet meer subtiel hoeft te zijn. Er is veel gebeurd, zo te lezen, dus je mag best direct zijn. Zeg tegen je moeder dat dit je kwetst en dat je haar graag vaker zou willen zien. Mocht ze weer over tijdgebrek beginnen dan kan jij aangeven dat je om je heen ziet dat moeders tijd vrij maken voor hun kinderen en dat jij ook bereid bent dit te doen voor haar. Je kunt haar dan vragen waarom het haar niet lukt om tijd voor je vrij te maken. Ik hoop voor je dat daar iets uit komt. Toch ben ik van mening, wat misschien hard klinkt, dat alles van twee kanten moet komen. Of het nu om een vriendschap gaat of een familielid. Mocht het dus zijn dat je hier niet verder mee komt dan denk ik dat je je er bij neer zal moeten leggen.

 · Answer

Ze ziet je liever niet en dat niet om jou maar om waar je haar aan herinnert, zoals je zelf zegt een periode in haar leven waarin ze aan het fladderen was, dus aan zichzelf. Ze zal mogelijk een schuldgevoel hebben en lost die in bij degenen die haar plaats innamen.
Je zou de hulp kunnen inroepen van je opa en oma. Als die een aantal malen vertellen dat je een leuke vrouw bent waar ze trots op mag (en ook vast wel kan) wezen breekt voor haar die bevroren gevoels poolzee mogelijk wel. Dan zouden ze je en je kind op dinsdag ook eens uit kunnen nodigen. Als dat dan een succes is komt er wie weet wel meer.
Maar mogelijk blijft ze zich wel voor je afsluiten. Niet anders kunnend. Heb daar dan vrede mee.  Geforceerd bij elkaar zitten is ook maar niks. Van jou uitgezien heb je veel in te halen maar van haar uitgezien veel om voor te blijven.

 · Answer

Probeer een gesprek aan te gaan, waarin je zegt dat je haar best vaker zou willen zien, daar kun je ook bij zeggen dat je verdrietig bent over hoe het nu gaat, en vraag hoe zij daarover denkt en wat ze voelt over jullie contact/relatie. Dan weet ze in elk geval hoe jij je eronder voelt en heb je kans dat ze je een antwoord op je vragen kan geven.
Misschien wil of kan ze niet meer bieden dan ze nu doet.
Dus de eerste stap is: zorg dat ze weet dat jij meer zou willen, en de tweede is: kijk of ze daar open voor staat.
Zo niet, dan zul je moeten accepteren dat dit is wat je krijgt en meer niet - pijnlijk, maar dan weet je wel waar je aan toe bent.
(Ben zelf geadopteerd, heb later wel contact gehad met mijn bio-ma, dat verwaterde weer, vooral omdat ze aan de andere kant van de wereld woont denk ik, maar het is goed zo.)

Moeder gevoelens; zie omschrijving

Het beste antwoord

Andere antwoorden (3)

Weet jij het beter..?