Wat vinden jullie van straffen bij het opvoeden van kinderen?

Question

Het is soms onoverkomelijk, maar het geeft volgens mij geen voorbeeld van hoe het wel moet. Daarbij vind ik het belangrijk dat kinderen een veilig gevoel hebben thuis. Maar als het niet anders lijkt te kunnen, wat doe je dan? Zijn er mensen die hier regels voor hanteren?

 · Accepted Answer

Voor straffen (of liever corrigeren) hanteer ik zelf wel een aantal handvatten.
De correctie moet verband houden met het gedrag.
Dient te zijn aangepast aan de ontwikkeling leeftijd en bevattingsvermogen van het kind.
Dient een bepaald doel (negatief gedrag afzwakkene en omzetten in positief gedrag.
Een voorbeeld van een correctie bij een kind van zeg 5 jaar; je hebt meerdere keren gewaarschuwd maar zonder succes.Je zet het kind op een stoel in de gang als een time out (ff nadenken, goedmaken en verder gaan)
Een vuistregel is dan voor elk jaar 1 minuut min 1 minuut is 4 minuten. Communiceer naar je kind waarom, hoelang en dat jij hem komt ophalen en hij niet van zijn stoel af mag.
Op die manier kun je bepaalde gedragingen veranderen.
Als je dan ziet dat het een tijdje is goed gegaan dan kun je ze zelfs nog iets extra`s geven met de beneoming van jullie zijn nu zo lief aan net spelen dan jullie wel wat verdiend hebben.
Duidelijkheid schept een vorm van veiligheid.
Kinderen zullen grenzen opzoeken en als het even kan ovetreden. Het is dan aan de ouders die grenzen te bewaken en bij te stellen (want het blijven geen kleintjes)
In de praktijk die je vaak een bepaalde dynamiek.
Na een leuke maar ook drukke dag vol indrukken kunnen de wat kleinere kinderen soms erg vervelendd zijn.
Beter is dan meteen kort houden en niet wachten tot ze te ver over jou grens komen, je hebt immers zelf ook een drukke dag achter de rug.Zo voorkom je ook straffen.
Niet dat straffen erg hoeft te zijn in tegendeel, je geeft leiding sturing en ook veiligheid. E.e.a. gaat natuurlijk gepaart met de nodige positiviteit. Op het moment heb je dan soms wel even een grafstemming maar dat gaat vanzelf weer over en uiteindelijk zullen ze  respectvol met hun ouders omgaan. De basis voor verdere ontwikkeling is gelegd. Nieuw gedrag wordt geëpirimenteert en het hele verhaal van fouten maken, communiceren en snacioneren begin weer opnieuw.
Veel straffen komen ook voort uit structureel onwenselijk gedrag. Dit kun je ook op een positieve manier aanpakken door voor goed gedraag te belonen. Het niet belonen word dan door het kind ervaren als een soort van rechtvaardige straf. Hij zal zijn gedrag vrijwillig veranderen om onder die "straf" uit te komen.
Bij kleintjes werkt het ook heel goed om met stempels en stickers te werken om scores bij te houden, bijvoorbeeld 10 stickers is dan een leuk kadootje, dit bouw je dan steeds verder uit tot het gedrag acceptabel is geworden.

 · Answer

Een kind een straf opleggen is helemaal niet erg. De straf moet wel in verhouding staan met wat het kind heeft uitgespookt.
Voorbeeld, een kind doet voor de derde maal alle lampen aan, en trekt zich er niets van aan dat jij zegt dat dat niet mag.
De straf, een paar minuutjes op de gang staan en dit net zo vaak herhalen tot hij/zij  het niet meer doet.

 · Answer

Het woord straf klinkt gelijk zo negatief. Bekijk het anders. In de maatschappij worden wij ook gestraft als we ons niet aan bepaalde regels houden. Zo voorkom je een chaos.

In de opvoeding is het precies hetzelfde. Soms moet je straffen omdat je anders niet goed doordringt tot een kind, of omdat het kind nou eenmaal tot het uiterste wil gaan en wil ontdekken wat er dan gebeurd.

Persoonlijk ben ik voor zo min mogelijk straffen, maar als je straft moet het ook eentje zijn die bij het kind werkt. Sommige straffen trekken kinderen zich niks van aan.

 · Answer

Straffen is juist nodig om een veilig gevoel te creeren. Wanneer je duidelijke grenzen stelt weet een kind precies waar het aan toe is. Overschrijdt het kind die grens kun je hem/haar dmv waarschuwen terecht wijzen. Werkt dit niet dan kan straffen nodig zijn. Het is belangrijk om duidelijk tegen het kind te zijn. Straffen hoeft ook niet een pak slaag te zijn maar kan ook verbaal.

 · Answer

Soms hebben kinderen niet door dat iets niet leuk is.
Dan moeten ze even leren dat het niet leuk is door ze iets te laten ervaren wat niet leuk is, dat hoeft geen lichamelijk of geestelijk geweld te zijn maar gewoon iets in hun wereld, wat zal per kind verschillen.
Houd het kort, ze hoeven alleen maar te ervaren 'o ja, dat is niet leuk'.

Als je dan zegt dat ze moeten stoppen, dat het niet leuk is begrijpen ze je beter.

Ik denk dat het meer gaat om gedrag te stoppen dan om straffen. Het gaat om leren samenleven niet om te leren onderdanig/gehoorzaam te zijn.

rose · Answer

Grenzen stellen, liefst zo vroeg mogelijk is belangrijk in de opvoeding, onder andere voor het creëren van een gevoel van veiligheid.

En als het echt niet anders gaat, kun je daar straf voor gebruiken. Maar zoek eerst naar andere middelen om je doel te bereiken.

Van straffen is inmiddels aangetoond dat het weinig effectief is, belonen is een veel effectiever middel om gedragsverandering te bewerkstelligen.

 · Answer

Opvoeden is balanceren tussen begrenzen en belonen. De insteek is altijd positief, maar als een kind niet reageert op jouw verbod op een bepaald gedrag, mag je hem best straffen. Bijvoorbeeld door hem of haar even op de gang te zetten, of door hem of haar een avond vroeg naar bed te sturen.  Kinderen moeten weten wat hun 'bandbreedte' is, wat ze mogen en wat niet. En dat geeft echt een gevoel van veiligeheid. Je moet wel altijd duidelijk maken dat straf niet betekent dat je niet meer van je kinderen houdt. Straf geldt voor gedrag, niet voor het kind zelf. En je hebt wel gelijk als je zegt dat straf negatief is, maar een deel van het leven is nou eenmaal negatief, en dat mogen kinderen best ervaren. Anders krijg je van die verwende monsters die het niet gewend zijn als ze iets in de weg wordt gelegd. En dat bereidt je kinderen helemaal niet voor op de maatschappij.

 · Answer

Het is belangrijk om lijnen uit te zetten bij het opvoeden van je kind.
Dit geeft veiligheid, duidelijkheid en structuur bij je kind(eren).
Gaat je kind hier duidelijk over heen, dan kun je waarschuwen, en vooral uitleggen waarom hij het niet mag doen.
Helpt dit niet, dan zijn straffen uitdelen een noodzakelijk kwaad.
Doe dit met een liefdevol gemoed naar je kind toe, en niet vanuit boosheid.
Zo heb ik mijn kinderen opgevoed, duidelijke regels met daarin veel speelruimte om dingen te ontdekken.
De eerlijkheid dient mij wel te zeggen, dat ik daarin soms gefaald heb, als ik op die periode terugkijk.
Soms was ik zo boos of geschrokken, dat ik strafte uit boosheid.
Gelukkig kon ik daar ook over spreken naar mijn kinderen toe, en is dat weer goedgemaakt.
Ook had ik ook wel momenten dat ik het moeilijk vond om mijn kind te straffen, juist omdat ik zoveel van hem hield.
Het leven is een ontdekkingstocht, en fouten maken hoort daar soms bij.

 · Answer

Belonene en straffen zijn twee manieren om iets duidelijk te maken wat goed en fout is, als belonen niet werkt dan zul je moeten straffen, een kind onthoud beter iest als hij beloont word. Alleen straf geeft zoals eerder gezegd ook aan dat je van hem houdt! Stel dat alles mag dan geef je ook niet om hem!

 · Answer

Ik gebruik liever het woord consequentie in plaats van straf. Een consequentie volgt altijd op gedrag. Dit kan zowel negatief of positief zijn. 
Bijvoorbeeld als een kind iets goed doet dan krijgt het een compliment, terwijl als het iets doet wat niet mag het kind naar de trap moet. 
Maar even terug te komen op de vraag. Straffen is niet verkeerd, maar zie het liever als consequentie op het gedrag zou voorkom je een negatieve bijklank. 
Alle kinderen hebben baat bij regels en grenzen dit geeft ze veiligheid, en als ze daar over heen gaan volgt een consequentie.

 · Answer

Het moet voor het kindje duidelijk zijn...wat ze dan fout heeft gedaan of niet mag doen. Heel wat mensen (daar bedoel ik niet jou mee) zeggen b.v. als hun kindje wat pakt uit de schappen bij een supermarkt...niet doen.
Of...dat mag niet. Punt. En dat was het dan.....maar geen uitleg over...waarom dat dan niet mag..
Dus uitleg is heeeeel belangrijk, zodat ze leren dat iets niet mag en ook weten waarom dat dan niet mag.
Spiegelen helpt soms ook. Een kindje beet steeds in haar moeders hand....waarschuwen, en weer en weer. Op het laatst deed die moeder iets anders omdat niets hielp.
Toen haar dochter het weer deed...deed die moeder bij haar dochter precies hetzelfde. Ze beet OOK even in haar handje...en toen viel het kwartje...AU...Ja, dat doet au.
En ze deed het daarna niet meer. En een moeder..waarvan haar zoontje steeds keihard aan kwam rennen en met zijn hoofd tegen haar buik aan botste.
Ook niet luisteren en blijven doen ondanks alle waarschuwingen. Dus op een dag...sprong die moeder opzij..toen hij weer aan kwam rennen...en toen kwam hij met zijn hoofd tegen de bar aan. AU....ja dat doet zeer he.
Dat voelt mamma ook ...als jij dat tegen haar buik aan doet. Ook niet meer gedaan sinds dien.
Als kinderen duidelijk weten wat wel en niet mag....en de ouders ook op 1 lijn staan daarin....(niet dat pa zegt ja en ma zegt nee....dat is heel verwarrend en onduidelijk)...dan zal het redelijk goed gaan. 
En op een rustige toon praten...in het dagelijks leven. Als je dan je stem verheft als ze iets doen wat niet mag...dan maakt dat wel indruk!
Ik kende ook iemand..die telde gewoon tot 3 en dan moest het afgelopen zijn...en ze kwam NOOIT tot de 3 want bij 2 was het al afgelopen. En wat er dan na de 3 zou gebeuren...dat wist niemand. De moeder zelf ook niet.
Nog steeds weet niemand dat...maar daar gaat het ook niet om. Het werkte....en dat was het belangrijkste.
Heel veel sterkte.

 · Answer

Kinderen zoeken zelf naar de grenzen van wat kan en mag, en wat niet... En hoe zou je dat duidelijk kunnen maken als je geen straf zou mogen geven bij overtredingen van die grens...? 
Als je heel duidelijk hebt gemaakt dat iets niet mag, en het kind doet het toch, dan moet je iets doen, anders heeft jouw woord (en je grens) geen waarde...

Maar mijn regels waren:... probeer altijd redelijk te blijven... drift is beangstigend, en intimiderend, en doet de reden van de straf vergeten...(zelf veel slaag gehad, vroeger).
Veel kinderen vinden genegeerd worden erger dan een klap... (naar hun kamer sturen bv).
Als kinderen in een spiraal van drift en opstandigheid zitten, helpt redelijkheid niet meer... maar als je niet wilt slaan, kun je ook een andere manier verzinnen om dit te doorbreken... desnoods met z'n hoofd onder de kraan houden... (heb ik een keer moeten doen, omdat naar de kamer sturen ontaardde in het 'slopen' van de kamer). Als een kind dan zegt: je vind me zeker niet meer lief... dan zei ik altijd: ja natuurlijk wel...maar wat je nu doet vind ik niet goed...en daarom ben ik boos....

Toegevoegd na 2 minuten:
Een veilig gevoel thuis betekent ook weten waar je aan toe bent, wat wel en wat niet mag, en wat je kunt verwachten wanneer je je daar niet aan houdt.

 · Answer

Je moet ze juist straffen als ze iets fouts doen. Dan weten ze wat goed en wat niet goed is. Geef daarom ook een beloning ( niet altijd ) als ze iets goeds doen. Dan blijven ze meestal op de goede manier doorgaan. Maar dat is gewoon wat ik denk. Ik ben maar een dom jongetje van 14.

Wat vinden jullie van straffen bij het opvoeden van kinderen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (12)

Weet jij het beter..?