is een knuffel (een pop of zo) voor kinderen van alle culturen en tijden?

Alle tijden weet ik niet (verschillende bronnen noemen 1880 voor de knuffel, poppen waren er eerder), alle culturele durf ik ook niet geheel bevestigend te beantwoorden, maar in heel veel culturen in elk geval wel.
In alle Europese culturen zit dergelijk speeelgoed, naar mijn weten ook in de gebieden daar vlak aan (Rusland, Turkije (is ook grotendeels Europees), het midden-oosten) en de gebieden met een Europese cultuur, Amerika en Australië. Ik weet ook dat er in Azië (denk aan China en Japan) er poppen bestonden, die al vrij oud zijn. Hoe toegankelijk dat was voor Jan modaal weet ik niet, maar het bestond wel. Het lijkt me dus inmiddels een soort universeel iets geworden in de afgelopen eeuw.

Ja. Zelfs bij primitieve stammen zie je kinderen met poppen spelen. Ze maken ze vaak zelf. In een tv documentaire kon ik zien dat ze van stukken hout zelf een pop maakten. Heel simpel: een groot stuk hout als romp en stokjes erin gestoken als armen en benen. Met spel deden ze gewoon hun moeder na. De pop werd gewiegd en ze liepen ermee op hun arm.

Toegevoegd na 12 uur:
Grote mensen nemen hun kinderen ook altijd mee. Dus ik denk dat het o.a. imitatiegedrag is.Kijk maar eens naar moeders en heel kleine kinderen. Vaak "aapt" het kind moeder na met bepaalde handelingen. Ik vroeger tijden werd kinderen van alles door de ouders bijgebracht. Van aankleden tot voedsel vergaren en ook het meehelpen met zorgen voor jongere broertjes en zusjes. En als dat niet mogelijk is, omdat de baby nog iets te klein is en je wilt toch meedoen zorg je ervoor dat je een vervanging hebt (dus een pop o.i.d.). Bovendien spiegel je je gedrag a.h.w. aan degene die je liefhebt of erg interessant vind, waar je bij wilt horen/ bij hoort. Zo creëer je een sfeer waarin je je verbindt met je ouders d.m.v. je gedrag.