Mijn dochter kan zich zo druk maken om iets leuks dat ze het voor zichzelf vaak verpest. Hoe kan ik haar helpen?

Question

Voorbeeld: in de kindervakanties haal ik altijd wat extra knutselspullen in huis, ze kan dan al de hele week niet meer afwachten tot het vakantie is en als dan een ander kind begint met bijvoorbeeld een velletje stickers op een blaadje te plakken dan heeft ze daar zo'n moeite mee want ze plakken snel alles op en dan zijn de stickers op en dat vind ze zonde. Mijn andere kinderen zijn 2 en 4 jaar zelf is ze 8 ze is erg zuinig op haar spullen.
Ieder kind heeft bij mij zijn eigen kamer met zijn eigen bureau en eigen knutselspullen waar ze zuinig op mogen zijn.
Maar wat beneden ligt is voor allemaal samen en ook voor vriendjes die binnen komen.
Zo gaat het ook met koekjes bakken ze stoort zich eraan als een ander het niet mooi genoeg maakt.
Uiteindelijk eindigt dit altijd in en huilbui op haar kamer.
Ze is gewoon heel precies maar mijn andere kinderen zijn zo niet.
Ik word niet boos op haar maar leg wel uit dat ze het voor zichzelf verpest als ze niet accepteert dat een ander niet even precies is.
Ook voor moederdag was ze zo nerveus om de zelfgemaakte cadeaus te geven dat ze boos op haar broertje en zusje word als die hun cadeautje eerder geven. Het spontane word daardoor verpest terwijl ze zoooo lief wilde doen, eindigde het weer in huilen.
Hoe leer ik haar hier mee om te gaan?

 · Accepted Answer

Ze zal toch 'moeten' leren om hiermee om te gaan.
Wat dat betreft vind ik dat je op de goede weg zit. Je geeft haar de vrijheid om de dingen op haar eigen manier te doen, maar ook de kans om te leren delen en andermans werk te leren respecteren.
Wanneer je nu alles naar haar zinnetje zou gaan doen, leert ze hier niks van en stapt ze straks als ze volwassen is, in een wereld waar ze dit alsnog moet leren.
Of wordt ze op school gepest/buitengesloten omdat ze thuis altijd haar zin krijgt en dit op school niet zo werkt.
Ik vind dus dat je heel goed bezig bent! 
Wat je verder zou kunnen proberen is erachter komen waar dit gedrag vandaan komt.
Is het onzekerheid? Perfectionisme? Zit er iets anders achter? 
En heb je hier op school al eens over gesproken? Hoe gaat het daar?

Er zijn ook allerlei trainingen voor kinderen. Denk aan een weerbaarheidstraining of een training om te leren omgaan met boosheid.

Je zou ook eens contact op kunnen nemen met een opvoedwinkel. Daar kun je, desgewenst anoniem, je vraag voorleggen aan een deskundige. Dan ben je niet meteen met een hulpverleningstraject bezig, maar krijg je wel advies van een hulpverlener.
Ik weet niet waar je woont, maar als je op Google 'Opvoedwinkel' intoetst, met daarachter je woonplaats, kom je er vast wel eentje tegen bij jou in de buurt.

Hoe dan ook lijk jij me een hele fijne, verstandige moeder en alleen om deze reden denk ik al dat je er hoe dan ook uit gaat komen met je dochter! De weg daarnaartoe is echter soms een zoektocht. Wat past het beste bij jou als moeder en bij jullie gezin?

 · Answer

Je zou haar een eindje kunnen helpen door dus GEEN knutselspullen voor hun allemaal tegelijk te geven. Houd alle knutselspullen per persoon op hun eigen bureau en pak zo'n doos als ze gaan knutselen. Verder ook duidelijk het koekjesdeeg verdelen als je koekjes gaat bakken.

Daarnaast zou ik van tevoren voortaan even een gesprekje houden met de volgende onderdelen:
* Jij bent ouder, op de leeftijd van de jongsten kon jij ook niet netjes dit of dat doen en je houden aan allerlei regels omtrent langer wachten en eerder geven etc.
* Iedereen weet wat jij gemaakt heeft en door jouw gedrag geef je niet eens de mogelijkheid om jouw werkjes/koekjes te bewonderen want dan lig je al op je kamer te huilen.
* Je verpest de sfeer voor het hele gezin door je perfectionisme. Dat heb je nu eenmaal maar je mag niet meer naar de jongste twee kijken. Die verpesten het niet voor jou dat doe je zelf.

Dus voortaan eerst met haar praten, dan wordt het voor haar niet zo'n verrassing als het voor haar gevoel fout gaat.

Als dit echt een probleem wordt in haar functioneren moet je hier wel met haar naar de huisarts gaan.

 · Answer

zelf heb ik dat ook altijd ik woon ook nog bij mijn ouders zelf heb ik ADHD en ik leer er niet zo veel van maar wat bij mij wel werkt is me hoofd helemaal leeg maken dus zoek een uitlaat klep voor haar misschien maakt ze zich dan niet zo druk meer

 · Answer

Dit is vervelend voor jou, maar waarschijnlijk nog vervelender voor haar. 
Probeer haar uit te leggen dat het heel goed is dat ze zuinig doet met haar eigen spulletjes, maar dat de spulletjes die jullie gemeenschappelijk hebben en gebruiken iedereen daar met zijn eigen manier mee om mag gaan. Het is prima als zij zuinig aan doet met die gemeenschappelijke spulletjes, maar als broertje/zusje/vriendje/vriendinnetje dat niet doet is dat niet erg.

Het is goed dat zij met bijvoorbeeld koekjes bakken haar koekjes heel mooi maakt en er veel tijd aan besteed, maar leg haar ook uit dat het niet erg is als vriendjes/vriendinnetjes dat niet doen. Wat dan wel zo eerlijk is, is om het deeg eerlijk te verdelen onder degenen die aan het bakken zijn, want als je dochter erg precies is met de koekjes, zal dat ook extra tijd kosten, dan is het natuurlijk gemeen als zij uiteindelijk maar 3 koekjes heeft gebakken en vriendje/vriendinnetje 9.

Leg haar ook uit dat ze toch zal moeten leren delen met spulletjes. Later zal ze dit ook dagelijks tegenkomen.
Probeer vooral niet de gemeenschappelijke spulletjes te gaan verdelen, aangezien ze later ook moet kunnen accepteren dat andere mensen op een andere manier met spullen kunnen omgaan.

 · Answer

ik heb ook een achtjarige dochter (en twee zonen, waarvan 1 bijna 12 en de ander 7 jaar) en ook zo vreselijk perfectionistisch, wil het op school in alle vakken graag goed doen. bij ons is het ook zo: boven zijn hun eigen spulletje, en beneden is voor iedereen.

ik heb me dochter duidelijk gemaakt van te voren dat niet iederéén heel mooie dingen kan maken, en dat iedereen op zijn eigen manier iets moois maakt. En dat snapt ze wel, alleen soms kraakt ze het af, lijkt het wel bouwvakker. maar daar moet je wat van kunnen zeggen! ik zeg dan: kind, je kán dat niet hardop zeggen!

en ja, de jouwe rent naar dr kamer. ze is oud genoeg om dat soort dingen te weten, en te respecteren, dat iedereen iets moois maakt op zijn of haar eigen manier en datniet alle gaat zoals zij het wil. en helaas kan je dat niet één keer zeggen, maar moet je het blijven herhalen tot ze het snapt "meisje,  iedereen maakt iets moois, op zijn eigen manier, kom naar beneden, zeg sorry tegen diegene en ga gewoon weer knutselen, want het was net zo gezellig!", en als het de eerste keer niet werkt, zeg je het bij een volgende keer nog een keer, en nog eenkeer, en nog een keer, tot ze het onthoudt! maar haal dr niet naar beneden door te zeggen dat ze het verpest, want dat vind jij ook niet leuk om te horen, toch?

en dat van die kadootje, zelf geef ik me kinderen altijd in willekeurige volgorde iets of laat ik ze in willekeurige volgorde iets geven, zodat ze snappen dat het ook inhet dagelijkse leven later ook niet alles in volgorde gebeurt, en zodat ze snappen dat niet altijd alles volgen planning gaat.

 · Answer

Als ik je verhaal lees krijg ik de indruk dat jouw kind meer structuur nodig heeft. Vertel van tevoren wat jullie gaan doen. Over de koekjes kan je bijvoorbeeld vertellen dat elk kind zijn eigen koekjes mag maken en deze daarna ook zelf mag opeten. Ieder kind mag helemaal zelf weten hoe het koekje er uit ziet. Herhaal dit ook tijdens de activiteit. Als je begrip toont en haar helpt door het uit te leggen, zal ze vast rustiger blijven en meer kunnen genieten van de activiteit.

Bij het samen knutselen zou ik ook niet alles verdelen, maar wel opletten dat iedereen een beetje heeft van de meest geliefde materialen. Als je ziet dat iemand één soort materiaal heel snel opmaakt, leg dan uit dat het voor iedereen is. Vraag de anderen of ze ook wat van dat materiaal willen? Vervolgens kan je hen ook een beetje geven. Je wil de kinderen ook leren dat het niet leuk is als één kind bijv. alle stickers opmaakt.

Het is voor kinderen heel lastig om samen te delen. Ze hebben daar echt de hulp van een volwassene bij nodig. Als je je kind meer begeleid en helpt en minder probeert te veranderen, dan geniet jij vast ook meer van de leuke activiteiten die je met de kinderen doet.

 · Answer

Misschien kun je de spanning minder opvoeren: ze hoeft niet te weten dat je al een week voor de vakantie van alles in huis haalt. Ga samen met haar de dingen kopen en laat haar kiezen voor haar zelf en voor de anderen. Vertel dat ze zelf mag weten wat ze er mee doet, maar dat ook de anderen dat ook zelf mogen weten.
Zij heeft vier jaar alle aandacht gekregen, en moet nu de aandacht delen met broertje en zusje.  Dat is erg lastig. Het 'precies zijn' is volgens mij dan ook niet het probleem maar 'aandacht krijgen'
Vertel haar dat het voor haar jongere broertje en zusje moeilijk is om te wachten.  Betrek haar bij het 'spel' van kadootjes geven en krijgen. Geef een knipoog/vertel hoe goed ze het doet/trots je bent. Vertel waarom je haar knutselwerkje zo mooi vindt en waarom die van de andere kinderen. Laat haar vertellen wat ze zo mooi/niet zo mooi vindt aan de werkjes van de anderen/haarzelf.
Als ze toch gaat huilen is dat geen probleem: ze mag toch verdrietig zijn! Geef haar de tijd, begrip (ik begrijp dat je verdrietig bent). Ga een gesprekje aan maar vertel niet steeds dat ze het niet goed doet of dat ze 'moet accepteren'. Leg de nadruk op jouw waardering voor haar werkjes en op die van de andere kinderen...

Succes

Mijn dochter kan zich zo druk maken om iets leuks dat ze het voor zichzelf vaak verpest. Hoe kan ik haar helpen?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (6)

Weet jij het beter..?