hoe zou je om moeten gaan met een 17 jarige zoon?

het is een zachtaardige jongen die nu groot/volwassen wordt.
hij ziet hoe het elders gaat/kan.
hij komt uiteraard zijn dominante moeder tegen, logisch.

iedere ouder gaat anders om met zijn/haar kind.
deze zoon zal zichzelf moeten ontworstelen aan zijn dominante/alles bepalende moeder.

mijn ervaring met mijn eigen dominante overbeschermende moeder, zegt mij dat het een moeilijk proces is, zowel van de kant van het kind als van de kant van de moeder.
als je dominant en overbeschermend bent is het bovendien niet uitgesloten dat je gewoon bang bent, onzeker bent.

beide hebben jarenlang de ervaring hoe het niet moet.
nu moeten ze proberen om het anders te laten worden en de een, de zoon doet dat om dat hij volwassen wordt, hij heeft hormonen die hem die kant op "sturen" en ander, de moeder doet het omdat ze niet anders kan door de zoon natuurlijk, ze zal moeten leren loslaten, terwijl ze daar nog absoluut niet aan toe is.

het antwoord op de vraag is niet makkelijk te geven, daar is de vraag te open voor.
met een 17 jarige zoon ga je om alsof hij bijna volwassen is, dus je laat hem meedenken en meebeslissen over de grote levensvraagstukken in zijn leven en als het over de kleinere dingen gaat, zal je hem daar de vrije hand in moeten geven met een adviserende rol op de achtergrond.
bovendien moet de zoon duidelijk gemaakt zijn, dat hij altijd bij problemen of vragen mag aankloppen bij het "thuisfront", dus pa en ma.
als er een vaderfiguur is, zal deze zijn zoon meer op mannelijk front kunnen begeleiden.

antwoord:
niet gespannen, vrijlaten, hoe strakker de ouder, hoe groter de afstand met een volwassen kind zal zijn.

de moeder zal heel veel moeite hebben met loslaten (dominant en enig kind...)