Hoe kan je het beste positief tegenover je kinderen staan?

Door je te verplaatsen in je kind. En lief en positief zijn want als mijn moeder vrolijk en lief is tegen mij ben ik dat ook tegen haar!

Hey, Ik herken het probleem..
ik ben onder behandeling bij een kinderpsygoloog vanuit het ziekenhuis.
Zij geeft mij tips hoe ik het beste met mijn 2 banjers om moet gaan !
Positief gedrag, positief benaderen en negatief gedrag kort en bondig in zijn!
En zo zijn er nog veen tips,, ben nu pas 2 weken bezig maar wat een verschil !! Ik herken ze bijna niet meer terug en s'avonds bij het eten is het ineens een stuk gezelliger!
Ik ben niet superstreng, en ojee ook niet altijd vrolijk ... Maar lieve kinderen maken mij toch wel een stuk positiever..
En dan heb ik ook zin om iets leuks met ze te gaan doen, maarvoorheen was ik blij dat het half 8 was, schreeuwde ik tegen ze dat ze nou eens samen moeten gaan spelen en zat ik continu op de kast !

Ik ben er erg blij mee en raad het iedereen aan....

Toegevoegd na 2 minuten:
wat ik zeker er nog even bij wil zetten is dat je zeker niet aan jezelf moet twijfelen, als ouder doe je eigenlijk wat het beste is voor je kind!! en wij als ouders doen dat naar beste eer en geweten,, maar extra advies mag altijd toch ?? als toevoeging ?? ;)

Door bewust naar het positieve van je kinderen te kijken.
Ik geef toe, soms kunnen kinderen wel eens het bloed onder je nagels vandaan halen, maar het hoort er nu eenmaal bij, dat ze op weg naar volwassenheid hun grenzen gaan verkennen. Ze krijgen hun eigen mening, hun eigen ideeën, hun eigen inzichten en ervaringen. Ze beginnen hun eigen leven in te delen en dat gaat met vallen en opstaan.
Het is heel gezond om het niet zo maar met alles eens te zijn. Aan jou als opvoeder ze hierin te begeleiden. Ze moeten dus opgevoed worden met regels, respect en een goede uitleg waarom die regels zo zijn. Dit is volgens mij essentieel, want zonder deze 2 issues wordt het alleen maar moeilijker voor ze in deze maatschappij.
Het maakt het misschien voor jou moeilijker omdat je zelf opvoedingsproblemen hebt meegemaakt, maar ik neem aan dat je, misschien ook met vallen en opstaan, wel hebt geleerd dat regels en respect toch van wezenlijk belang zijn om geaccepteerd te worden. Vergeet ook niet om' het gevoel' mee te geven. Knuffel af en toe eens en laat ze weten dat je er voor ze bent en altijd van ze blijft houden, omdat ze jouw kinderen zijn en altijd blijven.
Heel belangrijk; let er op en zie het wanneer ze goed gedrag laten zien, neem niet automatisch aan dat ze het zo moeten doen, maar laat merken dat je het waardeert.
Belonen en een complimentje, maakt echt zoveel uit! Je zult zien dat ze dit toch waarderen en een kind wil van nature de ouder plezieren, want het maakt het toch makkelijker voor ze zullen ze merken. Laat ook weten dat je bepaalde dingen niet accepteert en straffen hoort er net zo bij. Laat het alleen niet steeds naar de voorgrond treden en blijf er niet over doorzeuren. Blijf consequent,
alleen op die manier weten ze waar jouw grenzen liggen.
Let maar eens op, kids zijn soms best aandoenlijk en doen toch hun best om hun ouders te vriend te houden.
Je moet er alleen soms echt naar zoeken om het te zien.;P

Er zijn al goede punten genoemd, zoals positief benaderen en inleven. Een keuze laten werkt ook altijd.
En nog een tip: opvoeden doe je met geamuseerde afstand. Dus laat je niet meeslepen!

Een praktisch voorbeeld:

Als mijn zoontje niet naar bed wilt, begin ik niet tegen hem te brullen maar neem ik hem op schoot en zeg tegen hem: 'lieve schat, ik begrijp dat je niet naar bed wilt want je bent lekker aan het tekenen. Het is wel al laat, dus weet je, je mag nog 5 minuten en dan gaan we slapen. Is dat goed, we kunnen natuurlijk ook nu direct naar boven...?!?!'

Ander voorbeeld: niet willen opruimen.
'tjonge, jonge, jij hebt er een bende van gemaakt! Wie gaat dat opruimen?? (uiteraard wordt er JIJ! geroepen). Zo echt niet...weet je ik ga je even helpen en dan ga ik daarna de was vouwen. Kijken wie er eerder klaar is...'

En weet je soms als ik het niet meer weet, er geen zin meer in heb of moe ben etc. Dan zeg ik dat ook: sorry lieverd dat mama niet gezellig tegen je doet, ik ben gewoon moe of ik zou heel graag willen dat je luistert, hoe kunnen we dit voor elkaar krijgen?

Succes!

Focus op goed gedrag:
Een complimentje of een knuffel bij goed gedrag bvb: "Wat flink dat je zo stil was toen ik aan de kassa betaalde"

Zorg voor leuke bezigheden:
Als de verveling toeslaat zal het kind andere manieren bedenken om aandacht te vragen.

Zorg voor genoeg quality-time:
Simpele dingen zoals bijvoorbeeld de auto wassen. Belangrijk is gewoon dat je het leuk maakt.

Praat met je kind:
Vertel ook dingen over je eigen dag want daardoor leert je kind niet enkel te praten maar ook te luisteren.

Ieder kind is uniek, dus ieder kind heeft zijn eigen tempo om te leren, te ontwikkelen en bepaald gedrag te vertonen. Er bestaan geen ideale kinderen die nooit ongewenst gedrag vertonen, ga er dus ook niet te hard op focussen.