Waarom mag een pas gearriveerd adoptiekindje de komende periode niet door anderen buiten de adoptieouders opgetild cq aangeraakt worden, ook niet ...

Dàt is het juist, dat hechten.

Het kind heeft al zoveel gezichten gezien, heeft nergens een eigen plekje gehad want was één van de velen in een kinderthuis. Komt hier in een totaal vreemd land, vreemde taal, vreemde mensen, vreemd eten, vreemde spullen..

Het enige vaste element zijn de adoptieouders. Als je het kind niet beschermt tegen al die goedbedoelde uitnodigende handen, dan wil iedereen het kind aanraken, over het zwarte krullenbolletje aaien, vasthouden. Doodeng voor zo'n kleintje. Al die neefjes, nichtjes, oma's, opa's, tantes, ooms, buren, bekenden. Iedereen komt kijken.

Eerst rustig laten wennen. Rust. Rust. Rust. Pas later wat dichterbij komen.

Heel sociaal zijn is een overlevingsstrategie voor kinderen die geen eigen familie hebben. Het schreeuwt 'VIND MIJ LIEF!' en dat werkt.

Maar nu is de periode afgelopen dat het kind door iedereen lief gevonden moet worden om te overleven, het moet zich nu gaan hechten aan de nieuwe ouders en leren dat het bij hen moet zijn voor alle basale zorg en aandacht.

Even geduld dus nog, straks kan er volop geknuffeld worden.

Zoals ook in de andere antwoorden al wordt aangegeven: hechting is een belangrijke reden en ook het feit dat het met iedereen contact zoeken een soort van overlevingsstrategie van het kindje is. Het kindje mag eerst gaan ervaren dat er nu mensen zijn die veilig zijn, die er alléén voor hem/ haar zijn, die van hem/haar houden en waar het op kan terugvallen als het even spannend wordt. Deze kans heeft het kindje waarschijnlijk nooit gehad en dus is zo'n periode heel intens, zowel voor de ouders als voor het kind. Hoe moeilijk ook, laat de omgeving even de tijd geven aan ouders en kind om écht ouders en kind te worden, daarna kan iedereen die belangrijk is voor dit gezin erbij komen. Overigens; als mensen een baby krijgen wordt ook vaak geadviseerd het kindje de eerste paar dagen niet teveel van hand tot hand te laten gaan. Ik weet uit eigen ervaring dat je als moeder ook echt zo'n kindje nog niet zo heel graag los laat, juist omdat je het zo lang bij je hebt gedragen. Deze periode hebben adoptieouders niet gehad en dus is het ook in het belang van de ouders om het kindje even helemaal in hun eigen leven op te nemen, ervan te houden en (waar nodig) te wennen aan de aanwezigheid. Nogmaals: tijd is dan erg belangrijk. Gun hen dat. Veel geluk samen!

Ben het grotendeels wel eens met de bovenstaande antwoorden. Maar kan me niet voorstellen dat het de bedoeling is dat de oma haar kleinkind niet een knuffel geeft als ze elkaar zien.
Als ik het beeld van een klein kind met uitgestrekte armpjes naar oma voor ogen zie, en ik bedenk dan dat oma deze armpjes moet negeren kan ik me niet voorstellen dat dit een goede manier is, alsof het kind wordt afgewezen door oma.

Wel is belangrijk het kind rust te gunnen om te wennen , dus geen knuffels van neefjes nichtjes buurvrouwen enz.
maar je oma die je niet mag en vanuit het kindje bekeken misschien wel niet wíl knuffelen........... Daar heb ik zeker mijn bedenkingen bij