anno nu met alle voorbehoedsmiddelen lijkt het krijgen van kinderen inderdaad "een afweging van lijstjes"
ik denk echter dat vrijwel iedereen deze beslissing toch gevoelsmatig neemt en BIJNA iedereen zegt dat ze achteraf nooit voldoend inzicht hadden waar ze voor kozen
en dat het HEEEEEL anders is dan ze dachten....... maar gelukkig heeft alsnog bijna niemand ooit spijt van de keuze
geen spijt van,...maar wetende wat men nu weet hoeveel zouden het dan weer doen ?
12 november 2010 16:39
IK!!! en ik zou er misschien minder lang mee wachten (hoewel......) ik bedoelde "met geen spijt van" eigenlijk dat iedereen toch vind dat het zijn leven rijker maakt (ondanks dat je ze af en toe achter het behang plakt en met excuses aan iedereen die ze niet heeft om welke reden dan ook)
Ik vind, dat je erg generaliserend schrijft Mion....waar haal je vandaan, dan BIJNA iedereen de beslissing om kids te krijgen gevoelsmatig neemt, en waar dat BIJNA niemand spijt heeft? Heb je die iedereen en niemand gesproken? Zijn daar onderzoeken van?
WendyH: We zitten op een forum. Had er een vraag van gemaakt! Ik zal nooit durven beweren dat ik heel nederland regelmatig spreek maar mensen met kinderen (kijk uit ik ben helaas weer generaliserend) hebben vaak (vooral vrouwen, nog één dan) één grote hobby en dat is over hun kinderen praten, dus zo hoor je wel wat meningen na verloop van tijd. Mijn interpretatie was dat die niet zo heel veel verschillen, vandaar. Onderzoeken zijn vast te vinden in van de "kinderbladen"
Deze vraag is al eerder gesteld. Zie http://www.goeievraag.nl/vraag/belangrijkste-redenen-mensen-wel-kinderen.37793
Mijn eigen antwoord is dat een reden zou kunnen zijn dat je vorm wilt geven aan je liefde voor elkaar.
In zuidelijker landen "nemen" ze ook vaak kinderen om zich te verzekeren van een verzorgde oude dag.
Een reden kan tevens zijn het verlangen de geslachtsnaam voort te zetten.
en tevens;
kinderen zijn een splijtzwam in je relatie kinderen brengen ook verdriet kinderen en je hebt geen eigen leven meer
maar ach je gaat je er toch aan hechten en van ze houden en je wilt ze nooit meer kwijt.
12 november 2010 15:35
kleine kinderen kleine zorgen...grote kinderen grote zorgen... kinderen zijn nooit je eigendom, je voed ze op, doet je best, en dan gaan ze hun eigen leven lijden, met dezelfde dingen waar wij ook mee begonnen...kinderen...
Ik denk dat het wensen van kinderen een (oer)gevoel is (of niet) maar niet iets waarvoor je bewuste redenen hebt zoals je bij een hondje kan hebben.
Als je het vanuit je hart wilt (op welke wijze dan ook), komt het wel goed.