Is een bonusregeling een primaire of secundaire voorwaarde?

Niet alle begrippen zijn wettelijk "afgekaderd", de begrippen "primaire" en "secundaire arbeidsvoorwaarden" ook niet. Voor de praktijk is dat ook niet van zo'n groot belang.

Toch zit er wat gemeenschappelijks in de definities hiervoor. Wat altijd onder de primaire arbeidsvoorwaarden wordt genoemd, is het salaris, het vakantiedagenrecht, de vakantietoeslag en de arbeidsduur. De overeenkomst hiertussen is, dat elk van die onderwerpen behoort tot het "basispakket" aan arbeidsvoorwaarden waarvan het burgerlijk wetboek stelt dat de werknemer een schriftelijke vastlegging van de afspraken hiervoor moet ontvangen. Dat gebeurt meestal in de arbeidsovereenkomst.

De bonus is een bijzonder geval. In principe zou deze een voorwaardelijke vergoeding moeten zijn voor buitengewone prestaties, een extraatje dus waarvan niet op voorhand te zeggen is of je er een krijgt en zo ja, hoe hoog deze dan wel is. In dat geval behoort hij niet tot de primaire arbeidsvoorwaarden. De werknemer kan niet, met de arbeidsovereenkomst in de hand, afdwingen dat hij er eentje krijgt. De werkgever kan ook relatief eenvoudig de voorwaarden hiervoor aanpassen. Dat gaat met zaken als het salaris en de arbeidsduur veel moeilijker, dat zijn harde rechten.

Maar... in bepaalde "werelden" krijgen werknemers altijd een bonus, ook bij normale prestaties, dus wanneer ze gewoon het werk doen waarvoor ze zijn aangenomen en -meestal- al een zeer behoorlijk salaris ontvangen. ("bonuscultuur"). In die gevallen is de bonus feitelijk een vorm van verkapt salaris, beter gezegd: uitgesteld salaris. Enigszins te vergelijken met het vakantiegeld: je weet dat het jaarlijks komt met dat verschil dat je bij dit soort bonussen niet weet hoe hoog ze worden. Het is dan feitelijk een vorm van salaris met een ander label eraan.

Ik denk dat je het onderscheid bij de bonus zo mag zien.