Kan een maatschappelijkwerker een volwassene dwingen om naar een psycholoog te gaan?

Bedankt voor je advies. Ik heb inderdaad wat dingen over mijn verleden verteld wat misschien niet het handigste was om te doen.. mijn bedoeling was meer gewoon eerlijk zijn etc .. had niet gedacht dat er zo op gereageerd werd door het maatschappelijk werk .. wat eigenlijk jammer is .. want zo gaat een mens wel zwijgen over dingen .. althans ik wel .. want ik zie geen blokkades behalve dat ik niet gewoon geholpen word .. maar zoals je zegt ik kan idd wel even contact opnemen met de gemeente ..

Soms moet je alles helemaal afbreken tot op de grond, om een nieuwe stevige fundering neer te zetten, om verder op te kunnen bouwen! Met andere woorden; soms is het beter af te rekenen met je verleden, om vervolgens met een schone lei te kunnen beginnen! Sterkte

+1
voor zowel vraag als reactie (kan er helaas maar 1 geven)

+1

Hij heeft ook duidelijk aangegeven waarom ik dit nodig zou zijn .. omdat ik een hobbelaar zou zijn, omdat ik veel verhuisd ben en vele verschillende baantjes heb gehad .. en hij geen reden voor mij zag om te verhuizen .. maar hier iets moest afsluiten voordat ik verder kon .. Ik begrijp goed wat hij zegt .. alleen hij denkt dat ik niet begrijp waarom dat zo gekomen is .. terwijl het voor mij zo klaar als een klontje is waarom ik zoveel verhuisd ben .. 1. Mijn ouders zijn uitelkaar wat een machtsspelletje werd
2. Op de basisschool werd ik gepest nadien omdat ik anders was blijkbaar ..
3. Mijn moeder kreeg een vriend die me begon te misbruiken op 12 jarige leeftijd .. waarvan de jeugdzorg adviseerde geen aangifte te doen .. omdat het niet te bewijzen was .. mijn moeder geloofde me niet en ben verhuisd naar mijn vader ..
4. Mijn vader heeft stalk gedrag en losse handjes ..
5. 18 jaar ga samenwonen dat heeft een paar jaar geduurd .. het was uit .. weer thuis wonen ..
6. Een huisje gekregen na een jaar of twee gaan samenwonen met iemand .. weer uit .. nu woon ik met een huisgenoot .. Waarom ik dus verhuizen wil, is omdat ik niet 24 uur per dag met de gordijnen dicht in mijn huis wil zitten omdat mijn vader dat stalk gedrag heeft .. omdat ik niet elke dag met de bus langs dat huis wil komen waar ik misbruikt ben .. of de confrontatie met mijn moeder en haar vriend .. want we wonen allemaal in hetzelfde dorp ..

Om even verder te gaan met mijn eerste verhaal want ik zie dat ik nog een reactie kan plaatsen ;) Ook denkt de maatschappelijkwerker dat ik steeds van de ene baan naar de andere baan hobbel .. 1. Als er geen werk meer is houd het op en daar liep ik regelmatig tegen aan ..
2. In elke zomervakantie vanaf mijn 14de had ik werk + ik werkte in de weekenden .. (als dit al 2 verschillende baantjes zijn horeca en schoonmaak en dit elk jaar weer opnieuw dan is het niet raar dat er al snel vele en verschillende baantjes op mijn cv te voorschijn komen)
3. Ik ben een zeer ondernemend persoon, ik heb er plezier in, waardoor ik al eens een bedrijfje ben gestart.
4. Ik werkte bij de thuiszorg, twee jaar gewerkt en helaas door veranderingen van de wet (omdat men freelancer/zzp-er moest worden) stopte dit voor mij. Toen was ik nog jong en was helemaal niet met ondernemen bezig, want tussen mijn werktijd door in de thuiszorg studeerde ik voor mode adviseur .. jammer dingen gebeuren ..
5. Toen ik volop in het ondernemen zat besloot ik toch om zzp-er in de thuiszorg te worden .. maar na een korte periode dat ik ermee bezig was (een jaar ongeveer) besloot de overheid weer dat iedereen in loondienst moest .. jammer dingen gebeuren ..
6. De maatschappelijkwerker vind het ook raar, dat ik van schoonmaak naar mode adviseur ging. Ook omdat ik een verzorging opleiding heb gedaan .. het klinkt ingewikkeld en hobbelig maar het ging zo: mijn vader wou dat ik door ging leren voor verzorging, ik heb een paar keer aangegeven dat ik liever de detailhandel in ging en adviseur erin wou worden, maar dat mocht niet. (ik was 17 dan beslissen ouders nog) Maar na een jaar was ik er zo zat van.. ik dacht terug aan mijn stage in de verkoopwinkel en dacht bij mezelf .. ik ga doen wat ik wil worden niet wat een ander van me wil .. toen was ik 18 .. voor het eerst in 18 jaar had ik plezier in school en knalde door die opleiding .. ik ben een jaar bezig geweest met solliciteren in dit vak maar kwam er niet tussen .. jammer dacht ik toen maar is niet anders ..
7. Toen kwamen er andere dingen op mijn pad .. ik zag webwinkels op het internet en ergens trok dat mijn interesse .. ik ging dingen uitzoeken etc .. jaar later had ik mijn eigen webwinkel waarin ik o.a. lingerie verkocht .. daar kwam mijn opleiding weer ten gunste ..

Doordat een maatschappelijk werker tegen me zegt dat ik hiermee naar een psycholoog moet .. ik begrijp zijn punt .. maar ik weet ook heel goed waarom ik dingen deed zoals ik ze deed en zo heel onlogisch als het allemaal misschien klinkt is het helemaal niet .. Want nog een reden waarom ik hier weg wil .. 1. Ik ben een jonge meid die het weleens leuk vind om te stappen. 1 keer in de maand zou prima voor me zijn. Dat zou misschien eens 50 euro zijn, misschien minder zelfs .. maar vanuit deze middel of nowhere kost stappen bijna 200 euro zo een eind zou de taxi naar mijn huis moeten rijden .. + de intree + het drinken + het achteraf een hapje eten .. Waardoor ik eigenlijk nooit de deur uitkom, want dit kan ik maandelijks niet missen zoveel geld .. waardoor ik nauwelijks onder leuke mensen kom en dus ook weinig sociale contacten heb .. dit zou in een stad al minder zijn, waardoor ik ook wat meer lol in mijn leven heb .. en iets is wat me op andere gedachten brengt ..
2. Al mijn vrienden zijn verhuisd in de loop der jaren .. prima geef ze geen ongelijk .. maar wil wel kans nieuwe mensen te leren kennen ..
3. Hier lukt het niet mensen te leren kennen omdat er niets bij is, het is een vrij asociale buurt hier, meesten doen maar wat, zuipen erop los + ontzettend veel mensen die zwaar drugs verslaafd zijn .. ik ben een heel ander mens, waardoor ik afstand bewaar .. wat logisch is ..
Die mensen willen niets en dat is mijn allergie .. ik wil iets bereiken en deze mensen niet .. Ik ken meer mense verder weg wat prima klikt, daar ga ik eens in zo een tijd heen .. maar dat zo vaak alleen zijn is niet tof .. want doordat ze zover weg wonen is er niemand die onverwachts eens een keer binnen komt stormen en dat mis ik ..
4. Wat ik heel graag wil is verder met mijn leven .. en dingen zoals dat misbruik en mijn ouders achter me laten .. ik wil mijn gordijnen weer open hebben overdag, weer ademhalen en niet daar overal waar ik ga, mijn vader tegenkomen ..

5. Daarnaast het punt dat werk vinden in deze omgeving zo een drama is .. wat me nog meer reden geeft om hier weg te willen .. Ik heb wel een beetje werk, maar net om te leven, niet voor rekeningen en dat kan gewoon niet ..
6. Ik ben heel vaak verhuisd ja, maar eerlijk is het nog steeds zo onlogisch, ik hoef me ook niet keer op keer te laten kwetsen door mensen die het slecht met me voor hebben toch? .. en ja dat relaties uitgaan die dingen gebeuren .. als iets niet goed voelt en na een hoop gesprekken nog steeds hetzelfde blijft .. dan heb ik dat recht om het uit te maken ..
7. Dat ik al die baantjes had, moest ik werkloos thuis zitten? Kan ik er wat aan doen dat je niet gelijk een vast contract krijgt ergens? Als ik een baantje tegenkom, wat beter is als mijn huidige baan, of meer uren oplevert .. heb ik dan niet het recht om die betere baan te nemen ..
8. Als voor mijn 18de nog even snel mijn spaarrekening word leeggehaald door mijn vader en ik met niets de deur uit kon, ja de kleren die ik had, terwijl ik er hard voor gewerkt heb en niet eens een rijbewijs kon halen .. is het dan raar dat ik dubbele baantjes heb? .. het ging wel om duizenden guldens wat me even afgepakt is .. En zo zijn er nog zoveel reden eigenlijk, waarom deze omgeving niet goed voor me is .. want het brengt negativiteit .. ik ben klaar met dingen, maar word steeds weer geconfronteerd .. zo krijgt een mens ook geen adem toch? .. ik heb tegen het maatschappelijk werk gezegd .. als al die dingen nog steeds zo zijn nadat ik verhuisd ben, zoals ze zijn .. dan wil ik meewerken aan een psycholoog .. Maar tot nu toe, wil ik niet steeds met dingen geconfronteerd worden, waar ik in principe helemaal klaar mee ben .. en weet wat de oorzaak is .. want mijn geest wil alleen maar verder .. ik ontwijk mijn moeder zelfs niet meer bij de supermarkt .. heb aangifte gedaan tegen haar vriend .. dus voor mezelf heb ik daar allang een punt achter gezet .. zo als zovele dingen ..

Wat de maatschappelijk werker me dus voor gevoel geeft is dat ik weer terug moet in het oude .. inmiddels ben ik verhuisd een dorp verderop omdat de keus even niet anders was .. en ja ik heb gelijk gehad ergens gaat het al een stuk beter met me .. want mijn opvliegerigheid is al circa als de helft minder als dat het was .. Ik denk zo .. dingen gebeuren .. maar wil er niet op afgestrafd worden .. want hiermee krijg ik ook het gevoel dat het mijn schuld is .. dat ik misbruikt ben .. mijn ouders die gescheiden zijn en alles wat ik opnoemde .. terwijl dit allemaal zaken buitenom mij zijn maar erin werd betrokken .. het is namelijk niet mijn schuld dat ik misbruikt ben .. ik heb toen gedaan wat in mijn macht lag en het bleef zo .. toen ik volwassen werd heb ik alsnog aangifte gedaan etc en contact met mijn moeder verbroken .. dat scheelt circa al de helft van mijn humeur .. Dat gevoel wil ik niet hebben .. ik heb dat gevecht lang genoeg gehad ergens moet het ophouden .. ik wil niet het gevoel krijgen dat het slecht is dat ik zoveel werk .. mag ik .. ik wil een goed leven .. en de maatschappelijkwerker geeft me dat slechte gevoel door me voor deze dingen door te sturen naar een psycholoog .. Wat er dus aan de hand is waarom ik zo warig ben .. ik probeer me met alle geweld uit een situatie te wurgen waar ik me niet goed voel .. en weet waarom ik me niet goed voel .. maar niet mag .. omdat er zogenaamd allerlei oorzaken moeten zijn geweest .. wat ik hier moet oplossen .. geen wonder dat ik me steeds hetzelfde blijf voelen ..

Waarom verhuis je dan niet gewoon zul je dan misschien denken .. zo makkelijk gaat dat allemaal niet jammer genoeg en daarnaast heb ik ook een katje die gewend is lekker buiten te lopen en het is niet makkelijk met een klein budget zo een ruimte te vinden .. want de drukte van verkeer is ze niet gewend .. nu heb ik haar wel bij me waar ik ontzettend blij mee ben .. en ze nog steeds buiten kan wandelen .. van die kleine dingen wat me goed doet in het leven .. Hierbij kwam het opstakel papierwerk .. sommige dingen ging ik juist heel goed mee om .. maar andere dingen waren ook weer .. als ik iets instuurde .. dan kreeg ik het gewoon weer terug .. en probleempjes gewoon problemen werden .. wat ik op dit punt van het maatschappelijkwerker verlangde .. ik wou weten wat ik fout deed en wat ik eraan kon doen .. even met mij door de administratie werken of alles wel klopte, dingen wat ik zelf niet zag, zodat het geen probleem kon worden of op deze manier geminimaliseerd werd .. Waarom ik een maatschappelijkwerker aanspreek over wat kan ik doen aan de woonsituatie .. mijn vraag was vooral .. hoe kom ik tot dat punt wat ik wil .. wat zijn de tussen stappen .. en wat zijn vooral de opties .. wie en op wat voor manier allemaal zou ik een appartementje kunnen krijgen .. Want ik ben eerlijk dat zijn van die kleine dingetjes wat ik niet in mijn opvoeding mee heb gehad en me nu erg belemmeren .. mijn ouders dachten altijd, alles is onmogelijk en ik leefde met de instelling .. niets is onmogelijk .. maar een feit blijft .. als je de tussenstappen niet neemt om op de top van een berg te komen .. dan loopt het niet goed af .. wanneer je er weer van af donderd .. dat wou ik voorkomen .. want dat had ik daarvoor al twee keer gehad en ik wist exact waar dat aan lag .. ik wou geen stappen missen ..

Waarom ik boos ben op die maatschapplijk werk. Ik heb een client die ook met papierdingen zit .. en wel gewoon word geholpen met haar administratie .. een half uurtje met haar babbelen om te kijken, wat kan er met een situatie gedaan worden .. krijgt instanties voorgelegd waar ze wat mee kan etc .. ik kom deze maatschappelijkwerker elke keer tegen en denk dan weer wat ben je lekker oneerlijk bezig .. Gewoon van die simpele dingen wat al een hoop meer rust zouden geven .. want ik ben een druktemaker wat dat betreft .. waar nog meer warigheid bij komt als het niet opgelost word .. Mijn intensie naar de maatschappelijk werk ook .. de maatschappelijk werk vroeg me wat tot die situatie geleid heeft .. nou ik had maar een uurtje de tijd .. dus ik dacht knal alles eruit waardoor en hoe .. gewoon eerlijk zijn .. dan kan er het snelste wat met de situaite worden gedaan .. Mijn fout is .. ik vertel dingen wat er eigenlijk helemaal niet toe doet en wat hier ook gebeurt ben ik na een aantal reacties achter .. en niet eens omdat het me dwarszit .. maar omdat ik eerlijk wil zijn .. te vaak heb gehoord dat ik lieg van mijn moeder bijvoorbeeld .. is een punt waardoor ik dat soort dingen doe .. want voor mijn gevoel vertel ik dat .. om mijn punt te maken ja ik wil uit de situatie en wat de reden is .. en ja dit heb ik allemaal warig verteld .. omdat ik ook ergens opgelucht was dat er wel hulp kon zijn .. juist daar gaat het mis ben ik wel al achter ..

Heel veel dingen kan ik juist wel goed mee omgaan .. en wil daar weleens credit voor in plaats van me steeds in het oude terug te trekken .. dat ik een heel anders mens ben geworden dan mijn ouders .. een beter mens .. een hart voor andere mensen en dieren .. ik heb geen bindings of verlatings angst .. erotiek schrikt mij niet af .. ondanks misbruik heb ik geen problemen als het komt op relatie en sex .. ik ben geen jaloers persoon .. stalk mijn vriendjes niet .. als ze me iets hebben te melden dan hoor ik het wel .. ik voel me niet onzeker over mezelf en heb niets te klagen over mijn uiterlijk .. ik wandel ook niet van de een naar de ander bang om alleen te zijn .. ik ben ook zeker niet wantrouwig .. heb respect voor andere mensen .. wat allemaal misschien ook te maken heeft met waarom ik sommige reacties als een vooroordeel opvat .. want ik zie heel veel dingen die gebeurt zijn als een positief ding .. want als het niet gebeurt was .. was ik niet de mens van nu .. Want dit had anders kunnen aflopen .. ik had zwaar drugs verslaafd kunnen raken .. want ik stond contineu in contact met dat soort mensen .. al op 14 jarige leeftijd .. ik heb me nooit laten beinvloeden en heb het niet eens geprobeerd .. terwijl dat een makkelijke weg was geweest naar het beter voelen op dat moment .. en soms had ik meer behoefte aan dat gevoel .. dan daar waar ik in zat .. maar nee .. bij drugs dacht ik .. dan pas gaat mijn leven echt kapot .. en ik wil klimmen naar een betere weg .. Ik had zwaar drank verslaafd kunnen raken ook nog eens ..

Ik werd gepest .. maar had mijn vrienden buiten school .. dus interesseerde het me nee .. nu op latere leeftijd intereseert het me meer .. omdat buitenom het drugs en drank wat ik al eens eerder noemde .. ook de pestkoppen tussen zaten van toen en ik op deze manier niet echt mensen op een leuke manier kon leren kennen .. en de leuke mensen waar ik mee om ging .. verhuisd zijn inmiddels .. Als ik me niet sterk had gehouden in bepaalde situaties had ik nu in de goot gelegen waarschijnlijk .. of overgegaan tot criminaltiteit waaronder overvallen .. stelen wat je ook maar kan bedenken .. En dat is allemaal niet gebeurt .. ik begrijp heel goed waarom dingen gebeurd zijn .. het is dus lastig als een maatschappelijk werker beweerd dat dit niet zo is (waar het voor mij op neerkomt) door me door te sturen naar een psycholoog .. (en dus het gevoel heb dat ik tegen een muur loop te kicken) het voelt kleinerend in de zin .. voor mij voelt het alsof mijn sterke persoonlijkheid ineens zwak moet worden .. het is juist mijn trots .. en elke keer dat ik weer wat zelf overwin .. dan komt dat weer in mijn successendagboek te staan .. wat me allemaal nog een veel sterker gevoel geeft .. Tijdens het schrijven van die stukken besef ik dat het maatschappelijk werk niet de juiste persoon is .. maar het over een hele andere boeg moet gooien .. en ook gelijk zie wat mijn angst is .. contact met te veel verschillende instanties .. Want ja .. voor belastingpapieren moet ik naar een belasting adviseur .. vragen over het ziekenfonds .. naar de verzekeringsbus .. problemen met kwijtschelding .. in gesprek gaan met de gemeente .. vragen over mijn cv of sollicitatie brief .. een adviseur bij het cwi .. het klinkt zo simpel .. maar als ik bedenk dat bellen een probleem is naar wie dan ook .. (het is al zo normaal dat ik er niet bij stil stond) .. geen wonder dat ik alles van een persoon vroeg .. Ik ga maar eens mijn administratie bij langs en contact zoeken met de juiste mensen .. Fijn daarom dat ik deze vraag kon stellen en reacties erop kreeg .. want dit heeft me her en der toch tot inzichten gebracht .. dus bedankt allemaal ;) ..

Ja dat is prima alleen lichtelijk veroordelend, aangezien zo een verhaal eigenlijk een heel verhaal is en ik gewoon een punt noem. Dit heeft niets te maken met ik wil mijn eigen boontjes niet doppen, maar ben ook geen jurist en een maatschappelijk werker weet nu eenmaal meer .. maar het is jou interpretatie beetje jammer dat het gelijk op me persoonlijk afgevuurd word. Maar verder wil ik er niet meer op in gaan ..

- je vertelt dat je vastloopt dus het heeft wel degelijk met eigen boontjes doppen te maken (zelfstandigheid) -je vraagt een antwoord wat je krijgt, (geheel gebaseerd op feiten die je zelf aangeeft) dus hier is niets mis mee -schuift het af op eigen interpretatie maar wil niet verder uitleggen (klaar dan toch?) - om te laten zien hoe onstabiel je reageert, kijk eens naar je eerste en laatste zin
'ja, dat is prima, alleen lichtelijk veroordelend' en daarna
'jammer dat het gelijk op me persoonlijk afgevuurd word, maar wil er niet meer op in gaan' -je weet nu wie je kan helpen met je papieren en wat de maatschappelijk werkster je wel en niet kan verplichten, dus jij weet ook meer nu. maak er gebruik van!!! wil jij een eerlijk antwoord? dat kan.
of wil je horen wat je horen wil en wat in je straatje past? je reactie is kenmerkend. je haalt iets aan, het bevalt je niet, je ketst het af, en duikt in de slachtoffer rol in.
in je vraag viel me dit ook al op. en ook dit is geen aanval op je persoon, maar feiten die jij niet ziet, vandaar de reactie van de maatschappelijk werker wat betreft de psychiater.
want je zit niet lekker in je vel, niemand snapt je, en iedereen is tegen je.
alleen het 1e kan waar zijn, het 2e en 3e is niet waar, maar jij zal dit anders zien.

Daar heb ik geen woord meer aan toe te voegen :-) misschien nog dat mijn interpretatie juist bleek. Euc , ik had het niet beter kunnen verwoorden. Klasse! :-)

dank je mokummer
ze moet toch wakker te schudden zijn? liever de minder directe manier hoor, maar dat komt niet over helaas... knokken tegen alles om je heen, dat kan nooit prettig zijn.
hoop dan ook van harte dan ze de drempel overstapt die een verschil kan gaan uitmaken.

Helemaal mee eens. Het is een eye openere die helaas vaak gezien wordt als een aanval. Maar die manier van kijken komt ze vaak beter uit. Veel problemen zijn pas op te lossen als men zijn eigen aandeel er in erkend.

idd,
ik zie het ook in andere vragen terug dat het reëel kijken op dingen even kwijt is, al lijkt het bij de wat oudere vragen iets minder te zijn. het moet een chaos zijn om dingen niet in zijn verband te zien, wat een onrust en frustratie moet het geven!! dus daarom eigenlijk het 'neus op de feiten' effect.... al snap ik wel dat het voor de vraagsteller niets anders kan lijken dan een heftige aanval die nergens op slaat :))

Mijn respect! +

en vanuit hier mijn dank! :))

Is hier net zo waar als je leeftijd?

haha moolkees strijkt weer neer!!! :) okay, ik speel open kaart.....
mijn leeftijd is aangepast aan 'gevoelsjaren' (net zoals bij werkelijk temperatuur, en gevoelstemperatuur)
antwoord is op de vraag is aangepast op de belevingswereld van vraagsteller.
voor mij persoonlijk kloppen het dus allebei ! :OP

mooi antwoord!
+1

+1