Waarom wordt poging tot moord lichter bestraft dan moord?

Misschien omdat bij poging tot moord, altijd de kans bestaat dat de moordenaar, als het echt puntje bij paaltje kwam niet doorgezet zou hebben. Dat valt niet te bewijzen. Bij moord is het bewijs geleverd

“2. Het maximum van de hoofdstraffen op het misdrijf gesteld wordt bij poging met een derde verminderd.”

“3. Geldt het een misdrijf waarop levenslange gevangenisstraf is gesteld, dan wordt gevangenisstraf opgelegd van ten hoogste twintig jaren.”

De straffen zijn dus inderdaad lager, maar in geval van (poging tot) moord of doodslag nog steeds vrij hoog. De reden is waarschijnlijk dat het slachtoffer minder schade toegedaan wordt. Tenslotte is het slachtoffer nog in leven. Dat maakt de intentie van de dader natuurlijk niet minder erg (vandaag ook de hoge straf).

Ik denk dat ze simpelweg kijken naar de schade.

Dat is omdat de reden dat we überhaupt straffen verschillende componenten heeft. Eén daarvan is afschrikken: de hoop dat mensen er door de angst voor straf van weerhouden worden misdaden te plegen. Ervoor zorgen dat de dader het voorlopig niet nog eens kan doen (gevangenisstraf) is er ook één.

Een ander component is vergelding: de misdadiger heeft iets gedaan waar de maatschappij wraak voor neemt. Als het slachtoffer werkelijk dood is, is die behoefte aan vergelding groter dan wanneer het slachtoffer nog leeft.

Verder zijn intenties op zich niet strafbaar, en dat is maar goed ook. Dat zou leiden tot gedachtepolitie. Het zijn dus alleen de dáden gericht op het beëindigen van andermans leven die strafbaar zijn, niet de kwade bedoelingen zelf. Die handelingen zijn erger als er werkelijk een leven wordt beëindigd.

De misdadige handeling heeft eenvoudig niet tot de dood van het slachtoffer geleid.

De persoon, het slachtoffer, leeft dus nog.

En natuurlijk moet in de strafmaat een onderscheid worden aangebracht of het slachtoffer al dan niet overleden is ten gevolge van een bepaalde misdadige handeling.

In deze gedachtegang zit ook nog een opvoedend iets..

Men hoopt dat de 'dader' tijdens zijn/haar daad nog bijtijds tot inkeer komt.

En indien bij twee daders één medepleger wèl door zou gaan terwijl de andere nog bijtijds stopt, moet er toch ook een verschil in straf worden opgelegd.

Of vind jij dat ze dan toch dezelfde straf dienen te krijgen? Ik in elk geval niet..

Goede vraag, overigens..dus een plus van mij..

Groet,

Ton