Hoe zit het met het gebruik van 'rode' huisnummers?

Tsja,
dat is een vraag waar we ook niet echt mee uit de voeten kunnen vrees
ik. Elders is gebruikelijker om de huisnummers te voorzien van een
letter, 140a en 140b bijvoorbeeld, ook was wel het systeem in gebruik
140 en 140huis, daarmee aangevend dat de winkelverdieping op de begane
grond 140 had, en het woonhuis daarboven 140huis. Alleen Haarlem kent
het verschijnsel rood en zwart. Het stamt in elk geval uit de late
negentiende eeuw, maar ik vrees dat nergens te achterhalen zal zijn wie
het ooit bedacht heeft. En als het al ergens genoteerd staat, dan
vermoedelijk op een zeer obscure plaats. Het zou een uitgebreid
onderzoek vergen om daar achter te komen. En dan is nog de vraag of het
onderzoek iets op zal leveren.
Kortom, ik moet het antwoord helaas schuldig blijven. Gezien de periode
waarin dit in Haarlem in gebruik is kunnen we een ding met zekerheid
stellen: hier rust de dader echt op het kerkhof!

Los van het huisnummergedoe vormen zwart en rood wel een onlosmakelijk koppel.
In de middeleeuwen werden boeken met zwarte en rode inkt geschreven: zwart voor de meeste tekst en rood voor hoofdletters, paragraaftekens enzovoort. In duurdere boeken werd ook wel eens geel en blauw gebruikt, en natuurlijk goud, maar zelfs in het meest eenvoudige boek zat in elk geval wat rood.
Ook na de uitvinding van de boekdrukkunst bleef rood de meest geliefde steunkleur. En denk aan het kaartspel, waar twee symbolen rood en zijn en de andere twee zwart.
Kortom, wanneer naast zwart een extra kleur nodig was, werd eeuwenlang vrijwel altijd automatisch gekozen voor rood.

Waarom ze in Haarlem in de 19e eeuw voor kleuren hebben gekozen, dat weet ik ook niet. Maar dat het zwart en rood is geworden, dat lag wel in de lijn der verwachting.