Moet je dit gedrag van artsen op poliklinieken accepteren? (zie uitleg)

Ja, dit mag. Is het netjes? Nee, dat zeker niet.

Vergeet niet dat onder artsen veel codetaal gebruikt wordt wanneer ze elkaars kamer binnen stormen. Dit om de patiënt die op dat moment in de betreffende spreek- of behandelkamer zitten niets mee te laten krijgen van hetgeen er gaande is.

In het ziekenhuis waar ik werk is de policy om te kloppen voor je binnen komt en pas na het kloppen binnen te komen. Wanneer een patiënt de kleren uit heeft gaat het gordijn dicht en blijft degene die de kamer binnenkomt ook achter het gordijn wachten tot gezegd wordt dat hij/zij binnen mag komen. Voor échte spoedeisende gevallen (reanimatie/trauma) gebruiken we een pieper.

Wat er in jouw geval is gebeurd is niet netjes en ik zou hier ook zeker nogmaals een klacht over indienen. Ook zou ik het op dat moment melden aan de specialist, want zo hoort het niet te gaan. Het grote probleem is dat het wel mag en er zijn nu eenmaal veel specialisten met een arrogantie tot aan ongekende hoogtes (ik ben natuurlijk een schatje, dat dan weer wel ;-)), daar zal het waarschijnlijk niets mee uithalen.

Ik zou een ander ziekenhuis zoeken, eerlijk waar. Ik heb stages gelopen in diverse ziekenhuizen, ik heb genoeg fouten gemaakt zien worden, maar dit kan écht niet!

Nee, ik kom zelf ook veel in het ziekenhuis en dit kan niet door de beugel. Maar meestal hebben ze aan de deur een schakelaar waardoor ze de kamer op bezet kunnen zetten dan zal er echt niemand naar binnenkomen,of is de spreekkamer in 2 kamers verdeeld een spreek en een afgezonderde onderzoekskamer. De kans dat je in dat deel kunt kijken van buiten is klein. Maar in het ziekenhuis waar ik kom hangen ook zgn. regels hoe men met de patient om wil gaan. Doch dan nog klopt het soms niet,zo maakte ik mee dat ik op spreekuur was en dat de telefoon ging waarna de arts me verzocht om even op de gang te gaan staan aangezien hij over een andere patient moest praten. Tsja moet ik dat accepteren,ik kan ook zeggen doe dat maar in je eigen tijd zou ik zeggen. Ook meegemaakt dat ik meer dan een uur in de wachtkamer zat en toen ik eindelijk werd geroepen ik hier iets van zei te horen kreeg van de arts dat ik geen begrip had dat hij ook met andere patienten bezig was en dat als ik dit niet goed vond ik maar ergens anders heen moest gaan.
En zo kan ik nog wel doorgaan,om maar niet te spreken over afspraken die op het nippertje worden afgezegd,afspraak waarbij een arts op vakantie bleek zonder dat ik dit wist en voor niks kwam en een onderzoek waarvoor ik een dag had vrij genomen en die morgen simpel een telefoontje kreeg dat het onderzoek niet doorging omdat de desbetreffende arts ziek was en geen andere arts meer beschikbaar was. Weg verlofdag voor niets. Tsja,het blijft moeilijk af en toe.