Iemand met een paar boodschappen wel of niet voor laten gaan als je zelf veel meer boodschappen hebt?

Ik laat mensen achter mij met een paar boodschappen bijna altijd voor. Maar ik verwacht dit niet automatisch terug. De regel is; wie het eerst komt wie het eerst maalt. Mensen die om wat voor reden dan ook mij niet voor willen laten respecteer ik.

Vaak hangt het voor mij af of ik veel of weinig tijd heb.

Ik laat ze meestal voorgaan.
Behalve b.v. op het station als ik de trein moet halen en aan de late kant ben.

Het hangt er ook wel eens vanaf wie het is. Als het me een sypathiek iemand lijkt, laat ik die wel voorgaan, als ik denk dat het een regelrechte ASO is, neem ik niet het risico dat ik op hem moet wachten. Ik moet mijn tijd immers ook goed besteden. Meestal laat ik zo'n iemand voor, soms niet, zou het antwoord dan zijn.

Ik vind dat wie het eerst bij de kassa komt, het eerst maalt. Dat is gewoon en daar maal ik niet verder om.
Wanneer iemand voor het afrekenen bij de kassa ziet dat ik een enkel artikel heb om af te rekenen en zo vriendelijk is mij voor te laten gaan dan bedank ik die persoon heel hartelijk, buig voor hem/haar als een scheermes en reken snel af. Bij het weggaan geef ik een knipoog......

Ik laat altijd voorgaan.. ben zo opgevoed en heb er niet zoveel moeite mee..moet ik geen vliegende haast hebben natuurlijk.. Als ik in die situatie sta dan vraag ik wel of ik voor mag en als ik nee hoor antwoord ik altijd met: dat is erg jammer.. Soms lukt het daarmee dan nog wel ( vraag me niet waarom!)
Als het echt niet lukt dan kijk ik of een andere kassa vlugger vrij is.. en zo niet: tsja dan is dat erg pech hebben maar wacht ik gelaten op mijn beurt..

In principe laat ik mensen met een paar boodschappen altijd voor als ik zelf veel boodschappen heb, ook als ze het aan me vragen. Andersom mag ik ook vaak voor als mensen zien dat ik maar 1 of 2 dingen heb. Ik zal er zelf nooit om vragen en als mensen mij niet voor laten, kan ik daar ook niet mee zitten.
Als ik voor mag denk ik: da's geluk hebben, maar als ik gewoon op mijn beurt moet wachten is dat gewoon zo.
Maar ik begrijp wel dat je op zo'n moment als bij jou baalt. Toch zou ik gewoon blijven doen zoals je nu doet, dat zijn jouw waarden en normen en die moet je niet gaan veranderen omdat andere mensen niet dezelfde hebben.

Ik laat nooit iemand voorgaan, wat is dan het nut van de rij,
verder maakt het mij ook niet zoveel hoelang ik moet wachten, ik ga altijd in de rij staan bij de mooiste kassiere, maakt niet uit hoelang die rij is.

Ik laat ook wel eens iemand voorgaan, maar dat is een vriendelijk gebaar, géén recht. Zelf zit ik er totaal niet mee als ik met mijn ene pot pindakaas gewoon (want dat ís gewoon) op mijn beurt moet wachten. Ik weet namelijk heel goed hoe het is om die vrouw met de volle kar te zijn:

Je komt de supermarkt in, wanneer het daarbinnen op zijn drukst is, want zo is het nou eenmaal als je fultime werkt. Iedereen die werkt, doet rond dezelfde tijd boodschappen, en vervelend genoeg zijn er altijd wel wat bejaarden, die de hele dag de tijd hebben, die óók dat tijdstip uitkiezen om naar de supermarkt te gaan.

Je neemt een karretje, omdat je te veel boodschappen nodig hebt om in een mandje te proppen, en zet je schrap voor je gang door de paden. Met dat karretje kun je je niet wenden of keren, dus ploeter je maar langzaam voort door de opstoppingen.

Om die tijd zijn sommige dingen gewoon op, dus moet je ineens opnieuw iets voor het eten vanavond bedenken omdat het belangrijkste ingrediënt niet meer te krijgen is. Jammer genoeg gebeurt veel van de anderen in de supermarkt hetzelfde, waardoor je groepjes besluiteloze mensen door moet om bij het schap te komen waar je iets anders wilt pakken.

Tegen de tijd dat je de hele supermarkt door bent, ben je een half uur verder. Hèhè, eindelijk bij de kassa, maar moet je kijken naar die rij! Zuchtend wacht je op je beurt, en rol je alleen met je ogen als je het kassameisje naar haar telefoon ziet grijpen om 'afdeling houdbaar, kassa 3' om te roepen.

Ongeveer op dat moment komt iemand de supermarkt in rennen die geen karretje of wagentje nodig heeft, daardoor overal tussendoor in één keer naar het goede schap kan rennen, en amper 30 seconden later achter jou aansluit met zijn pot pindakaas. En jou dan verdorie boos aankijkt als je niet meteen aanbiedt om hem voor te laten gaan.

Dat jij al een half uur bezig bent, maakt niet uit, *hij* moet binnen een minuut de supermarkt in en weer uit zijn, omdat hij het geluk heeft dat hij niet noodgedwongen rond de drukste tijd een volle kar boodschappen bij elkaar moet zoeken. En dan ben jij asociaal als je dat niet even voor hem faciliteert.