Als de vraag over een onderwerp gaat waar ik niets mee heb of mee kan, bijvoorbeeld voetbal, dan zal ik er geen aandacht aan schenken.. sterker nog, zodra ik dan de term voetbal zie staan lees ik de rest van de vraag al niet meer.
Of, als ik de vraag lees en eronder al 3 maal het juiste antwoord zie staan reageer ik ook niet. Dan zou ik alleen nog antwoorden om een puntje te krijgen en dat vind ik suf. :)
Heel heel heel soms heb ik de neiging om een suf antwoord te geven. door stomweg alleen maar 'Ja' te antwoorden of zoiets, maar ik kan m'n gevoel voor humor gelukkig altijd wel bedwingen :)
Een vraag kan ook te algemeen zijn soms, dan zijn er zoveel invalshoeken (en dus antwoorden) mogelijk dat ik eerder tegenvragen wil gaan stellen.
Maar lastig uit te leggen waarom de ene vraag wel prikkeld en de andere niet.
Waarom ik op deze vraag bijvoorbeeld weer wel antwoord geef is omdat je het woord 'beslist' gebruikte.
Dat trok mijn aandacht; het roept iets stelligs op, waardoor ik benieuwd werd naar de nuancering in de vraag en zie: even later zit ik een antwoord te typen.
Soms is het maar een eenvoudig woordje waardoor een zin anders leest en dus wel of niet prikkelt.