Waarvan heb je meer overlast: dierenasiel of goederentreinen

Ik persoonlijk zou meer last kunnen hebben van het constante geblaf dan een regelmatige voorkomende verstoring daar kun je je voor afsluiten.

Ik zou meer last hebben van een goederentrein in plaats van een dierenasiel de honden slapen in de avond , treinen niet dat gaat dag en nacht door.

last van dierenasiel?addopteer dan 1 i.p.v een jonge dier te nemen van een fokker.

goederentrein ofc.

dieren kunnen het niet helpen
worden zoveel afgespoten.iedereen vind het zielig en wil het niet zien.als ze het zien dan worden ze kwaad maar overal gebeurd het.
mensen bah(tussen haakjes)

Ik weet uit ervaring, dat je went aan het geluid van treinen - heb ooit op 50m. van een doorgaande spoorlijn gewoond.
Nou maken goederentreinen méér herrie dan 'gewone', vooral omdat ze vaak veel langer zijn, dus misschien moet je ietsje langer wennen, als je alleen met goederentreinen te maken krijgt....

Bij een asiel horen natuurlijk blafgeluiden, en de auto's van de vrijwilligers, medewerkers en de bezoekers.
Maar vaak zijn asielen wat verder buiten de bewoonde wereld, dus je woonomgeving zal zeker schitterend zijn.

Bij 'overlast' is vooral van belang : erger je je aan een geluid, of neem je het er gewoon bij?
Je kunt je verschrikkelijk ergeren aan de brommer van je onhebbelijke buurjongen, of de haan van drie huizen verder, en dit als 'overlast' ervaren. Of je haalt inwendig je schouders op, en denkt : nou én....

Dus het ligt voor een groot deel aan jezelf, of je omgevingsgeluid als 'overlast' ervaart.

De overlast van een asiel kun je redelijk inschatten: dat is vooral geblaf op bezoektijden maar ook tussendoor. Ik denk 's nachts meestal wel rustig.
Goederentreinen kan veel meer wisselen. Misschien dat er nu X treinen per dag rijden, vaak 's nachts maar daar wen je aan. Maar misschien zijn het er over een half jaar drie keer zoveel. Of langere, of andere die meer herrie maken.
En dan een belangrijke: bij een goederentrein kun je ongelukken krijgen en dan is de overlast opeens soms heel groot! Niet alleen het ongeluk (boem) op zich, maar ook de hulpdiensten en met wat pech zat er wat gevaarlijks in die treinen.

Ik zou ten allen tijde voor het asiel kiezen.

Ik heb jaren naast een drukke overweg gewoond (spoorlijn Eindhoven-Venlo kruiste een doorgaande weg). Bezoekers begrepen niet dat wij geen last van de herrie hadden, maar zelf hadden we niet eens in de gaten dat er een trein of verkeer langsdenderde. Dat geluid is altijd min of meer hetzelfde en voorspelbaar. Het begint met getingel van de bel, dan hoor je van ver de trein aankomen, die dendert voorbij, daarna hoor je nog even de bel en tot slot hoor je het verkeer optrekken. Daar wen je op den duur aan.

Hondengeblaf is veel onvoorspelbaarder. Er is herrie als er iemand op het terrein loopt, als honden elkaar toeblaffen, als het etenstijd is, als er verkeer langskomt, noem maar op. In een gewone hondenkennel zitten altijd dezelfde honden, die kennen de situatie, daar komt niet elke keer vreemd volk op bezoek, kortom: die honden zullen minder blaffen.
In een dierenasiel wisselt de populatie erg. Tegen de tijd dat een hond gewend is en niet meer de hele nacht jankt, of de halve dag blaft, vertrekt hij weer. En begint het liedje weer opnieuw, maar dan met een andere hond, met ander blafgedrag. Dat blijft zo onvoorspelbaar dat je er niet aan kunt wennen.