Hoe zou iemand met een dubbele nationaliteit van twee walletjes kunnen eten?

Voor Nederlanders die zich semi-permanent vestigen in het buitenland en de kans zien om hun NL paspoort te houden:

Als zou blijken dat hij uiteindelijk toch niet zou kunnen aarden in zijn nieuwe land, of als hij op z'n ouwe dag terug zou willen naar z'n moederland, zou het eenvoudiger zijn om te remigreren. Hij zou geen illegaal in z'n eigen moederland hoeven te worden.

Hij zou dan toch recht hebben op aanvullende bijstand om z'n AOW-gat te vullen (2% per jaar verblijf in het buitenland) nadat hij eerst z'n vermogen (indien aanwezig) had opgegeten.

Ik denk dat er andersom soortgelijke regels bestaan.

Het gaat niet om 'van twee walletjes eten', het gaat om ' niet trouw kunnen/willen zijn aan slechts één vaderland'.
Want je kan je afvragen: _waarom_ wil men de 2e nationaliteit niet opzeggen? Wat schiet je op met twee nationaliteiten? Heb je 't er niet eens voor over om je tweede nationaliteit op te geven als je hier in NL wilt wonen?
Wat als we nu oorlog krijgen tegen dat andere land? Kan een politicus objectief zijn als 't gaat om een maatregel tegen dat andere land? Ik denk het niet.

(PS: niet dat ik er zo over denk - dat is een andere discussie. Ik geef puur aan zoals Wilders denkt.)

Als kind van bv een engelse vader en ned. moeder krijg je tot je 18e verjaardag ook beide nationaliteiten. Als ze dus 18 zijn, moet er gekozen worden. Dit is inderdaad goed omdat ze dan zelf de keuze kunnen maken en heeft niets te maken met van 2 walletjes eten. Normaal gesproken neemt men dan de nationaliteit aan van het land waar je geboren en getogen bent, maar bv in geval van scheiding kan er ook voor het andere land gekozen worden en zodoende met de andere ouder mee verhuizen

Op zich is er niets mis met dubbele nationaliteit ...dat is nu eenmaal het gevolg van internationalisering. Op een bepaald moment zou men toch moeten kiezen .
Veelal zijn er weinig problemen met dubbele nationaliteit ...tot dat het tot een juridisch kluwen kan worden bijvoorbeeld over hoederecht van de kinderen.
Aan ingeweken buitenlanders buiten Europa wordt nogal specifiek en te gemakkelijk de nationaliteit toegekend : kijk maar naar jonge voetballertjes die kunnen dienen om het gebrek aan kwaliteit in het eigen land te maskeren.
(In België) wordt veel te weinig rekening gehouden met de affiniteiten met ons. Velen met dubbele nationaliteit hebben cultureel en linguïstisch niets gemeen....en wordt hen die vraag wel gesteld ?
Bij de voormalige 'gastarbeiders' uit andere culturen is indertijd promotie gemaakt de dubbele nationaliteit aan te nemen: Neem nu een Belgische-Turk ; die moet in Turkije legerdienst vervullen , bij ons bestaat verplichte legerdienst niet.
Heeft men die mensen ooit gevraagd welke kant te kiezen bij een conflict?
Er is iets niet correct.
Stel U voor dat ik er in slaag ook de Japanse nationaliteit te pakken kan krijgen......Ik denk dat mijn vrienden eens heel hard moeten lachen...zo onnatuurlijk is het.
Een tweede ' Europese Unie ' nationaliteit , daar ben ik wel voor te vinden.

Toegevoegd na 8 minuten:
Men zou op zijn minst een paar stevige examens laten afleggen en belangrijke civiele contracten laten ondertekenen vooraleer men tot nationaliteitsverwerving kan over gaan.
Bij Europese landen stelt die vraag zich niet meer , omdat het (op plaatselijk stemrecht na) niet meer belangrijk is of je nu Zweed of Luxemburger bent.