De voordelen van de één en de nadelen van de ander? Waarom niet de voor- en nadelen van allebei?
Echt waar? Dan moet je me toch eens wat linkjes geven, het is al weer even geleden dat ik een gepassioneerd opiniestuk in de krant zag over de nadelen van monogamie. Ik heb sterk het gevoel dat je met deze vraag een feestje van gelijkgestemden wilt bereiken, die je allemaal bevestigen in het idee dat monogamie geweldig en non-monogamie vreselijk is. Leuk natuurlijk, maar niet de bedoeling van deze site. Het is je misschien opgevallen dat ik geen antwoord heb gegeven op je vraag. Dat ga ik ook niet doen. Je hebt de vraag namelijk op zo'n manier gesteld dat ik óf zou moeten afwijken van de vraagstelling, óf een antwoord zou moeten geven dat alleen dient om de ideeën te bevestigen die je al hebt en die je van ons terug wilt horen. En daar pas ik voor. Jammer, want met een open vraagstelling had dit een interessant onderwerp kunnen zijn.
Ik kan geen antwoord geven op een vraag die ik zelf stel, slimmerik, dus het resultaat dat je van mij geen antwoord krijgt blijft hetzelfde. Of ik zou ook een vraag moeten stellen die alleen bedoeld is om mijn eigen mening voor het voetlicht te krijgen, en dat wil ik al helemaal niet. Heb je ook een inhoudelijke reactie op mijn opmerking dat dit wel erg een feestje voor gelijkgestemden lijkt te zijn? Of antwoord op mijn vraag naar een concreet voorbeeld van wat volgens jou "in alle media al te pas en te onpas om je oren geslagen" wordt?
In het ene geval geen geslachtziekte en in het andere geval geslachtziekte.
Dit is te persoonlijk verschillend, om een algemeen antwoord op te kunnen geven. Wat voor de een een voordeel is, zal voor de ander een nadeel zijn. Als ik bv het voordeel van een vrije sexuele relatie noem; het hebben van verschillende sexuele contacten hebben, kan dat voor een ander juist hét nadeel zijn van een dergelijke relatie.
het voordeel is dat je altijd zeker weet dat je hem of haar voor je eigen hebt het nadeel is dat je moet delen met een ander en dat de kans dat je dan een ziekte oploopt heel groot is
Hoeveel monogame partners heb jij na elkaar gehad, marion? En hoeveel partners had ieder van hen weer gehad voor jou?
Monogaam is vertrouwd en kun je zo spannend maken als je samen wilt. Er is altijd iemand die op je wacht en die je maatje is. Vrije seksuele relatie kan spannend zijn maar ook enorm een kater geven. Vaak kom je toch weer in een leeg huis.
Onzin, ik heb nog nooit een maaltijd samen overgeslagen, evenmin een nacht, maar regelmatig een losse wip gedaan. Nog nooit een Soa gehad.
@HaPiet; je vraagt iemands mening, dat kan nooit onzin zijn, je kunt er hooguit anders over denken!
Excuus HaPiet; je vroeg niet om een mening; maar dan nog ieder het zijne.
haPiet, ik hoop dat je het verder zonder Soa lukt, daar had ik het niet eens over in mijn antwoord!
En die onzin, ieder zijn zin, van mij mag je!
En uiteraard hapiet, mag jouw partner ook regelmatig zo'n losse wip maken en zul jij haar niet boos aankijken als zij wel met een soa thuiskomt.
Vaak kom je in een leeg huis? Wat voor beeld heb je bij zo'n niet-monogame relatie, iedere avond de hort op? Verreweg de meeste avonden kom ik thuis, kook ik of wordt er lekker voor me gekookt, zitten we heerlijk burgerlijk tegen elkaar op de bank en vallen we 's avonds in elkaars armen in slaap.
De voordelen zijn,dat je nooit zult zeggen : Ik hou van je Marie,terwijl je met Anna getrouwd bent. Scheelt een hoop gelazer. De nadelen van die ander zijn,dat je nooit zeker kunt weten,waar je die SOA hebt opgelopen.
Je stelt 2 vragen ineen; zoiets als, wat is er mooi aan zwart en lelijk aan wit. Je kunt de voor-en nadelen van het een en van het ander op een rij zetten. Een antwoord op je vraag, voor zover mogelijk; Als je écht monogaam bent weet je wat je aan elkaar hebt. Binnen een vrije seksuele relatie kun je bepaalde afspraken maken, tot zover en niet verder, of je laat elkaar helemaal vrij, en dan nog alles wat er tussen ligt. Er is geen eenduidig antwoord op je vraag te geven. Een relatie is maatwerk; een serie afspraken tussen twee, of soms meerdere mensen.
Als je niet monogaam bent, kun je dat ook weten hoor :)
Ik weet precies wat ik aan mijn man heb. Wij hebben niet dat gezeik met impliciete aannames die zo lastig kunnen zijn binnen een monogame relatie. Zoek maar eens op deze site, hoe vaak de vraag 'is <...> vreemdgaan?' gesteld wordt. Monogamie is niet eenduidig. Is zoenen vreemdgaan? Flirten? Op welke manier? Chatten? Alleen als het over seks gaat, of juist als je je gevoelens deelt met iemand aan de andere kant van de oceaan? Is porno een probleem? Altijd, of alleen als je niet samen kijkt? Is met een vriend met vakantie gaan een probleem? Alleen als die vriend van het andere geslacht is? Laten we eventuele biseksuele gevoelens natuurlijk wel buiten beschouwing. Is het wel goed als het een groep vrienden is? Alleen als die allemaal hetzelfde geslacht hebben, of mag het een gemengde groep zijn. En hoe gedraag je je dan als je uitgaat zonder je partner? Dit heb ik allemaal al wel eens langs zien komen op GV. En over het algemeen komen deze vragen van de helft van een monogaam stel, en blijkt dat de partners in kwestie het zélf nooit expliciet erover hebben gehad wat voor afspraken ze nou eigenlijk precies met elkaar hebben over contact met anderen. Dan vind ik mijn eigen relatie een stuk duidelijker. Wij hoeven deze vragen niet te stellen op GV, omdat we het hier allemaal al lang sámen over gehad hebben.
Helemaal mee eens Suzy, ik ervaar dat precies zo. Wij hoeven geen vragen te stellen, het kan gewoon en anders hebben we het er al lang over gehad. Veel duidelijker zo en geen gezeik.
Bij een monogame relatie werk je aan het geluk van allebei. Bij een vrije relatie gaat het alleen om jouw eigen genot. Een monogame relatie heeft meestal diepgang, het gaat niet alleen om sex. Vrije seksuele relaties gaan zelden verder dan een uurtje plezier. Bij een monogame relatie kan je op de ander rekenen. Bij een vrije seksuele relatie heb je uiteindelijk niemand om op terug te vallen.
Mijn relatie is niet monogaam. We werken aan het geluk van allebei. Het gaat niet alleen om eigen genot. Onze relatie heeft diepgang, het gaat niet alleen om seks. De acht jaar dat we samen zijn gaan veel verder dan een uurtje plezier, en we hebben genoeg liefde om ook met een ander meer te hebben dan een uurtje plezier. We kunnen op elkaar rekenen, hebben altijd elkaar om op terug te vallen. Zo, heb je nog meer vooroordelen waar ik je wat wijzer over kan maken?
@ Suzy,ik hoop niet,dat ik moralistisch overkom,maar ik heb in mijn vrienden en kennissenkring verschillende vrije verbintenissen ten onder zien gaan,juist door die vrijheid die je elkaar geeft. Dat wil niet zeggen,dat het in een huwelijk niet mis kan gaan,maar naar mijn idee is toch de kans dan minder groot.Ik ben me er overigens heel goed van bewust,dat het ook voor een groot deel aan de personen ligt.
Eens met Suzy. Er zijn ook nog andere manieren dan puur monogame relaties en vrije relaties waarbij het alleen om sex draait. Ik en m'n vrouw zijn pas getrouwd NADAT we elkaar de vrijheid hadden gegeven. Daardoor zijn we dichter tot elkaar gekomen en nog meer van elkaar gaan houden. Ook derden kunnen op ons rekenen en delen mee in het vergroten van "het geluk".
Over het algemeen houden "vrije" relaties het niet zo lang vol. Wat is je relatie waard wanneer je niet weet met wie je partner nu weer in bed ligt. Weet je zeker dat je de concurrentie met die andere vol kan houden? Echte liefde laat niet volledig vrij maar bindt je aan de ander. Dat betekent ook de huwelijkse band.
Ik hou zoveel van m'n vrouw dat ik haar los kan laten zonder negatieve gevoelens. Echte liefde betekent los kunnen laten.
Mijn relatie is net zoveel waard als wanneer ik op een gegeven moment niet weet met wie mijn man een biertje aan het drinken is. En concurrentie met die ander? dat is heel simpel, die is er niet. transmoto, ik denk dat je een erg beperkt beeld hebt van niet-monogame relaties. Je lijkt te denken dat dat betekent dat de partners hoogstens toevallig een huis delen en verder de hele tijd de hort op zijn om anderen te n**ken. Zo werkt het niet. Ik heb een huwelijk. Een echte. Zo één met liefde, praten, intimiteit, gesprekken over wat belangrijk is in je gezamenlijke leven, toekomst, kinderen, samen oud worden, voor het leven. Zo één van houden van en elkaars grenzen respecteren. Wat jouw fout is, is dat je denkt dat omdat de grenzen ergens ánders liggen dan jouw persoonlijke idee van een huwelijk, er geen grenzen zijn en er sprake van onverschilligheid voor elkaar is. Het tegendeel is waar. Jouw idee van een huwelijk is niet relevant omdat het niet jouw huwelijk is, en alleen omdat onze afspraken anders zijn dan de afspraken die je zelf zou maken, wil niet zeggen dat ze niet bestaan.
@Widar: dat is inderdaad precies wat veel mensen niet kunnen begrijpen. Dat je de ander niet loslaat en daarbij je eigen negatieve gevoelens onderdrukt of opzijzet, maar dat je er überhaupt geen negatieve gevoelens bij hoeft te hébben. En dat de afwezigheid van die negatieve gevoelens ook geen onverschilligheid inhoudt, maar voortkomt uit liefde. Ik wil niet zeggen dat ik nooit jaloers ben geweest. Ik kan wel zeggen dat ik nooit jaloers ben geweest in een situatie die iets te maken had met seks of met een liefdesrelatie met een ander. De enige keer dat ik jaloezie heb gevoeld, was in een situatie die in iedere monogame relatie had kunnen voorkomen. (Overigens: de jaloezie was ongefundeerd, dat wist ik ook zelf, het was niet dramatisch en het ging vanzelf over. Zonder dat ik mijn man ermee heb lastiggevallen, die deed namelijk niets fout.)
Mensen denken vaak ook dat als je seks of meer hebt met een ander, dat je gevoelens voor je eerste partner minder of afwezig zijn. Dat is gewoon helemaal niet zo.
Hoe weet je of je man geen een of andere geslachtsziekte meeneemt? Of gebruiken jullie met elkaar een condoom?
De afspraak is gewoon met condoom natuurlijk. Daar moet je wel vertrouwen in hebben, of gewoon zoals je gezegd met elkaar ook een condoom gebruiken. Eerlijk gezegd, als je (ook in een monogame relatie) je partner niet vertrouwt als je afspraken maakt, wat voor relatie heb je dan eigenlijk?
Hoe weet je dat je nieuwe monogame vlam geen geslachtsziekte meeneemt? Of dat je dat zélf niet doet? Heb jij je laten testen bij iedere nieuwe partner die je ooit hebt gehad, transmoto? Of überhaupt ooit? Juist bij monogame mensen valt me vaak op dat er heel onvoorzichtig wordt gedaan, mensen gooien over het algemeen heel slordig de condooms weg wanneer het serieus wordt, alsof een eventuele SOA dan op magische wijze verdwijnt. Over je vraag: we gebruiken condooms met anderen, zijn ingeënt tegen hepatitis B, en laten ons periodiek testen. Daarmee houden we een risiconiveau waar we ons allebei van bewust zijn en waar we allebei mee kunnen leven. Anderen met niet-monogame relaties die ik ken nemen vergelijkbare voorzorgsmaatregelen, in die kringen is men zich zeer bewust van de risico's.
Eerlijk gezegd heb ik geen problemen met geslachtsziekte gehad. Voor mijn huwelijk met mijn huidige vrouw zo'n 30 jaar geleden had ik geen sex gehad. Tot op heden heb ik alleen met mijn niemand anders sex gehad. Dit omdat ik geloof in elkaar trouw blijven door alles heen. Tijdens mijn huwelijk heb ik ook geen verliefdheidsgevoelens gehad voor een ander.
Hoe weet je dat je vrouw niet thuiskomt met een soa transmoto... Er zijn een boel zogenaamd monogame mensen die het met de monogamiteit niet zo nauw nemen. En die hebben geen afspraken gemaakt, integenstelling tot mensen als Suzy en ik.
Wanneer je zo lang met elkaar getrouwd ben ken je elkaar goed. Elkaar geven wat de anders nodig heeft is een prima middel om een relatie gezond te houden. Niet zozeer uitgaan van wat wil ik en wat heb ik nodig maar wat heeft de ander nodig en wat wil de ander graag wat ik doe. Wanneer je houding zo is dan krijg je vanzelf wat je zelf nodig hebt.
Je laatste reactie is evengoed van toepassing op een niet-monogame relatie natuurlijk.
Dat weet ik niet, wanneer jij niet aan je trekken komt binnen je relatie ga je toch gewoon "shoppen" net zoals wanneer het eten niet te vreten is bestel je toch gewoon iets van de chinees?
Nou zo werkt het dus echt niet. Als het binnen mijn relatie niet in orde is, dan doe ik daar wat aan, ipv het ergens anders te zoeken. Dat is nou precies de veronderstelling die de meeste mensen maken die niet klopt.
Wat klopt er niet aan? Je hebt toch de vrijheid om buiten je relatie om je sexuele behoeftes ergens anders te halen? Wat vind je trouwens nog meer in je relatie?
@transmoto: "Dit omdat ik geloof in elkaar trouw blijven door alles heen." Hier sla je, zonder het te weten, de spijker op de kop. Jij denkt dat trouw gelijk staat aan seksuele exclusiviteit. Dat is niet zo. Ik geloof ook aan trouw blijven aan elkaar door alles heen. Mijn man en ik *zijn* trouw aan elkaar door alles heen. 100%. We hebben voor elkaar gekozen, voor het leven. Het is dus ook niet zo dat we gaan 'shoppen' buiten de deur als we 'niet aan onze trekken komen'. Dat beeld is véél te beperkt voor hoe het echt is. Eerder andersom: als het even niet zo lekker loopt, is dat een reden om even niet buiten de deur te willen eten. Er is trouwens nog een reactie waarin je de spijker op de kop slaat, dat is deze: "Wanneer je zo lang met elkaar getrouwd ben ken je elkaar goed. Elkaar geven wat de anders nodig heeft is een prima middel om een relatie gezond te houden. Niet zozeer uitgaan van wat wil ik en wat heb ik nodig maar wat heeft de ander nodig en wat wil de ander graag wat ik doe. Wanneer je houding zo is dan krijg je vanzelf wat je zelf nodig hebt." Klopt helemaal. Een uitstekende beschrijving van mijn huwelijk ook. Jij kunt het je misschien moeilijk voorstellen, maar dít is hoe het werkt, niet zoals jij denkt met de hort op gaan als je partner even geen zin heeft. "Wat vind je trouwens nog meer in je relatie?" Deze vraag vind ik eerlijk gezegd te triest voor woorden. Kun je je écht niet voorstellen wat een relatie nog meer in zou kunnen houden? Is dát dat geweldige huwelijk dat jij hebt? Dat noem ik geestelijke en emotionele armoede. Geen wonder dat je zulke rare ideeën hebt over niet-monogame relaties, als seks het enige is dat een 'relatie' in stand houdt, heb je inderdaad een probleem als je die seks ook met anderen deelt. Ik ben blij dat ik met mijn man wél een rijke, betekenisvolle relatie heb.
Wat aan jouw redenering niet klopt, is dat als je de vrijheid hebt, je die gebruikt om te zoeken wat je binnen je eerste relatie niet vindt. Dat is dus niet zo. Als ik een gemis heb binnen mijn eerste relatie, dan probeer ik dat in orde te maken binnen die relatie. Ik zou die relatie stuk maken als ik dat niet deed en erbuiten ging zoeken. Zoals Suzy al zegt, het is eerder andersom. Dit staat geheel los van eventuele andere relaties (die ik momenteel niet eens heb). En voor die andere relaties geldt, in mijn persoonlijke geval, hetzelfde. Net als Suzy ben ik geheel trouw aan mijn vrouw. We zijn zelfs pas getrouwd nadat we onze relatie niet-exclusief hebben gemaakt. Het draait (voor mij) niet om sex, in welke relatie dan ook!
Het lijkt me duidelijk, ik zal een niet monogame relatie niet begrijpen. Het lijkt me dat we deze discussie maar moeten stoppen. Ik schijn niet op een manier van een niet monogame relatie te kunnen denken.
Je kijkt er inderdaad op een andere manier tegenaan dan wij zelf doen. Wellicht in levende lijve hadden we je wel kunnen overtuigen, maar via een forum als dit, met beperkte ruimte en ruime tijd tussen de reacties, is dat wat lastiger.
@transmoto: het is ook helemaal niet erg dat je er op een andere manier tegenaankijkt, zolang dat gaat om hoe je je *eigen* relatie invult. Jij leeft monogaam. Heel mooi, vooral doen, niets tegen monogamie. Maar je moet ermee oppassen om wat voor jou het beste werkt te verheffen tot universele norm. In je antwoord en je reacties heb je nogal ingehakt op non-monogamie, vanuit onbegrip, zonder er rekening mee te houden hoe hard en ongefundeerd je inhakt op de manier waarop anderen leven. Het is nogal wat, de manier waarop je, zonder enige kennis of ervaring, oordeelt over de manier waarop bijvoorbeeld Widar en ikzelf, maar ook vele andere mensen hun relatie invullen. Stel dat je op die manier zou oordelen over een ander aspect van hoe mensen hun relatie invullen, bijvoorbeeld op dezelfde manier had ingehakt op relaties die niet zijn ingevuld volgens het traditionele man-is-kostwinner-vrouw-blijft-thuis-model. Half GV zou over je zijn heengevallen, en terecht. De opmerkingen dat mensen zélf mogen kiezen hoe ze hun relatie invullen, en dat een anders ingevulde relatie niet betekenisloos of egocentrisch is zouden niet van de lucht zijn geweest. Maar als de andere manier van een relatie invullen raakt aan seksuele exclusiviteit, dan zijn de niet-monogamen blijkbaar vogelvrij. Dáár mag je blijkbaar alles over zeggen. Dáár mag je over roepen dat het de partners alleen gaat om hun eigen genot, dat ze elkaars geluk niet belangrijk vinden, dat hun relatie geen diepgang heeft, dat het ze alleen gaat om seks, dat ze geen echte liefde hebben, dat ze zich niet binden, dat ze niet trouw zijn, dat ze ziektes verspreiden. Dáárvan mag je je blijkbaar zelfs hardop retorisch afvragen wat de waarde van hun relatie is. Mijn reactie: waar haal je verdorie het lef vandaan? Hoe zou jij reageren, als ik zo tekeer zou gaan over jouw relatievorm? En blijkbaar de hele goegemeente dat maar normaal zou vinden? En ik me er vervolgens van af zou maken met de dooddoener 'ach, ik kan blijkbaar niet op de manier van een monogame relatie denken', alsof dat het allemaal maar acceptabel maakt wat ik daarvoor heb geroepen?
Kwaad is een groot woord hoor. Ik probeer je een spiegel voor te houden. Ik vind het jammer dat je reageert door weer alleen iets over de ander te zeggen, in plaats van eens naar je eigen gedrag te kijken. Probeer nou eens gewoon een keer echt antwoord te geven, in plaats van alleen óf je eigen ideeën te spuien óf de boel af te kappen met een dooddoener. Wie weet kom je dan nog eens iets interessants te weten.
Het zou veel verstandiger zijn,als jullie nu een stopten met dit zinloze welles - nietes gedoe. Zo blijf je tot in lengte van dagen bezig!
Het leek eerst geen welles/nietes, maar een normale discussie, waarbij Suzy en ik wellicht wat licht op de zaak konden werpen. Niet gelukt, dus nu is het een zinloos welles/nietes geworden. En ben ik ermee opgehouden ook. Transmoto ook geloof ik.
Ik benijd je om je keuzemogelijkheden maar welke dame zou in zijn voor een slippertje terwijl ze goed op de hoogte is van je gelukkige, liefdevolle kinderrijke huwelijk met je vrouw voor altijd? ik denk niet; dat zijn er nooit veel, tenzij uit de betaalde sector. Ben je een (jonge) man? Ik denk het wel want dan weet je ook niet, dat seks voor vrouwen het bindmiddel is tot een relatie. Overigens zijn er variaties op het monogame huwelijk of betrekking zoals poly-amoureux en zoals bij bepaalde geloofovertuigingen mormonen b.v.
Mormonen mogen al lang niet meer polygaam zijn. Dat is sinds 1890 al verboden. Er zijn toen een stelletje fundamentalisten afgesplitst, de FLDS, die het stiekem toch proberen te doen, maar dat zijn er maar een 10.000, tegenover de 14 miljoen die het niet doen.
"Ben je een (jonge) man? Ik denk het wel want dan weet je ook niet, dat seks voor vrouwen het bindmiddel is tot een relatie." Daar kan je je nog lelijk in vergissen. Vooral als het een jonge vrouw betreft. Nu wil ik niet zeggen dat álle meisjes het niveau "oh oh cherso" hebben. Maar er zijn er genoeg die met seks van hun "jonge leven" willen genieten. En dan lijkt seks weinig meer te betekenen. Voordeel van een monogame relatie vind ik de intimiteit die je alleen samen deelt. Nadeel van een polygame relatie is dat je die intimiteit niet hebt, of in veel mindere mate.
Die intimiteit heb je in een niet-monogame relatie net zo goed, die wordt daar niet anders van hoor. Nou ja, eigenlijk wel, bij mij alleen maar beter.
Voor en nadelen zijn legio maar zeer persoonlijk. waarom stel je eigenlijk de vraag alsof er alleen maar voordelen zouden zijn bij monogame relatie en waarom er slechts nadelen zouden bestaan bij een vrije relatie. Andersom kan net zo goed maar zo te zien ben jij monogaam en wil je graag hieraan vasthouden.
Het voordeel van monogamie is dat je niet te lang moet op zoek gaan als je zin hebt in sex. Het nadeel van een vrije seksuele relatie is vaak dat op het moment dat je behoefte hebt aan sex je partner al onder of op iemand anders ligt terwijl jij misschien niemand in de buurt hebt om je lusten mee te beleven.
Haha, nog zo iemand die denk dat non-monogamie betekent dat je constant de hort op bent! Zo werk het dus niet. :)
Als je constant weg bent, heb je dus eigenlijk geen relatie meer, je woont alleen op hetzelfde adres. Zo werkt het inderdaad niet. Overigens is het ook nog maar de vraag of je in een monogame relatie wel instant sex kunt hebben. Je partner moet ook nog maar willen.
Ik heb de eerdere antwoorden niet gelezen, maar iedereen moet doen wat hij of zij denkt nodig te hebben. Ik vind het al moeilijk genoeg om van mezelf te houden, en laten we eerlijk zijn, we willen ons goed voelen. Ik heb nu een partner die mij laat zijn wie ik ben. en natuurlijk vice versa. Ik heb totaal geen behoefte aan een vrije seksuele relatie omdat mijn ervaring is dat als ik mezelf kan zijn, en het gevoel kan hebben totaal te versmelten in de ander zonder verwachtingen sex helemaal niet belangrijk is, het gaat om wat je samen teweegbrengt. Het moet mij goed doen, en ik kan me niet voorstellen dat als je vrije seksuele relaties hebt, dat dat je goed doet, ik denk eerder dat je dan zoekende bent, niks mis mee, ik hoop alleen dat je vind wat je zoekt
Ik zoek niets, ik heb slechts de vrijheid te doen wat ik wil met wie ik wil. Het gaat ook niet om sex, net als dat het in een monogame relatie mij niet om sex zou gaan, al is dat best mogelijk. Ik kan gewoon met een ander hebben, als dat zo uitkomt, wat ik met m'n eerste partner heb. Het hoeft niet, het mag. Een monogaam persoon mag dat niet. Die krijgt gevoelens voor anderen en daar kan hij dan niets mee doen, of alleen stiekem (en zeg niet dat het niet gebeurt, velen gaan vreemd en wie denkt nou nooit van "goh leuke buurvrouw" of iets dergelijks). Monogame relaties zijn iets uit het verleden, toen het noodzakelijk was voor het voortbestaan. In deze tijd is dat niet nodig, maar zitten we er nog slechts in vastgeroest. Ik voel me goed, ik hou van mezelf, ook zonder relatie. Maar het is mooi om je leven te delen met iemand en waarom zou je aspecten daarvan beperken tot één persoon. Je kunt alles delen met meerdere mensen, zonder dat er sprake is van jaloezie, willen, moeten, zoeken, etc. Ik heb het ervaren als persoonlijke groei, bevrijding van negatieve gevoelens en gedachten. PS. Ik vind dat je wel eerst de andere antwoorden moet lezen voordat je een eigen antwoord neerzet, anders loop je grote kans dubbele antwoorden neer te zetten. Als je slechts een mening wilt geven, geef dan een reactie op de vraag ipv een antwoord.
Ben je op zoek naar het antwoord die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?