Zijn wij eigenlijk een stuk gewelddadiger? Zie uitleg:
In een film met liefde, snelle auto's etc. kan ik mij verplaatsen en een voorstelling maken van hoe geweldig dit in het echte leven "ook" zou zijn.
Geweld is totaal anders, in een film kan ik er van genieten, maar in het echte leven keur ik dit af.
Dit is toch tegenstrijdig? Komt het door onze samenleving, of/en is geweld een taboe? Zijn er andere redenen waarom die gevoelens in die 2 "werelden" (echt/niet echt) verschillen?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Dit is inderdaad een vreemd fenomeen. Ooit heb ik voor een opleiding onderzoek moeten doen naar geweld in kinderfilms. Daar schrik je echt van. Er is in bijna elk kinderprogramma wel iets van geweld terug te vinden. Het lijkt dan ook dat het kijken naar geweld iets is wat we in onze jeugd al leren. Ook in kinderboeken kom je dit veelvuldig tegen. Wat mij persoonlijk betreft valt het mij altijd weer op dat ik naar een geweldadige film gewoon kan kijken. Meestal zonder enige afschuw. Waar ik echt met afschuw naar kijk is naar een natuurfilm waarin roofdieren hun prooi aanvallen. Dat is danwel geen geweld, maar gewoon de natuur. Ik snap dan niet dat als mensen elkaar uitmoorden dat ik daar zonder blikken of blozen naar kijk en een drang om te overleven verafschuw. Mijn mening is dat we geweld herkennen door er over te lezen en naar te kijken. We kunnen wel onderscheid maken tussen echt en fantasie.
Agressie zit in elke mens, we leren het alleen beheersen (als het goed is). Ik vermoed dat dat juist een van de redenen is waarom films met geweld zo populair zijn: je kunt je plaatsvervangend uitleven, de held deelt klappen uit of schiet de kwaaie pier neer, en het is niet eens echt dus is het niet erg.
De mens is volgens Freud een wezen met meerdere bewustzijnsniveaus. Hij heeft bepaalde driften , maar ook een hoger bewustzijn ( een geweten) en bovendien het vermogen te sturen. Zo heeft de beschaafde mens, die leeft in een samenleving met waarden en normen bepaalde primitieve driften (behoefte aan geweld bijvoorbeeld) leren beheersen. Dit is de theorie van Freud wel in een superklein notendopje, maar het komt er ongeveer wel op neer. Ik vind het een plausibele theorie!
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
