Stuur je nog een medeleven / troost brief naar de nabestaanden ?

Ik denk dat dat goed gewaardeerd word !
Gewoon doen

Hoe langer je op je laat wachten, des te moeilijker het wordt om dit te doen.

Als je eerlijk bent in je brief, dan zal dit alleen nog gewaardeerd worden. Ik kan me niet anders voorstellen.

Ik denk dat het ook voor jezelf erg goed zal doen om de brief te sturen, dit kan helpen bij het verwerkingsproces en geeft jou ook de kans om je te uiten.

Ik denk dat met het schijven van de brief jezelf en de nabestaanden goed doet.

Volg je gevoel, ik kan me niet anders voorstellen dan dat dit als een mooi gebaar wordt opgevat. Het getuigt van grote betrokkenheid en medeleven.

ja hoor gewoon doen.
waarom zou het niet meer kunnen na 2 maanden?
Juist als iemand is overleden dan is er in het begin veel steun voor de nabestaande en daarna?
niets meer,terwijl mensen dat juist fijn vinden, dus ik zeg DOEN.

gewoon doen! Het doet de nabestaanden heel goed om een lieve brief te krijgen over een dierbare. Ik zou niet weten waarom anderen je adviseren om dit niet te doen. Juist om weer te lezen dat iemand gemist wordt en nog wat misschien wel onbekende verhalen over iemand maakt het heel erg waardevol.

Iemand is pas eg dood als je hem vergeten ben .
Het is nooit te laat voor een brief /kaartje

Je kan ook zeggen het is PAS 2 maanden geleden.

Gewoon die brief sturen weet zeker dat het op prijs gesteld wordt

Zeker, doen!! Het is gebruikelijk om snel, nog voor de begrafenis brieven te sturen, of anders kort erna. Maar wat gebruikelijk is, hoeft niet altijd het goede te zijn. Na die eerste weken, wordt het vaak stil rondom de nabestaanden, en dan juist is het fijn als iemand nog iets hoort, een bezoekje krijgt of een brief. Je zou de moeder ook kunnen opzoeken, dan kan ze nog eens praten over zoon/dochter. Maar een brief kan ook. Gewoon in eenvoudige bewoordingen. Bv: het is nu alweer twee maanden geleden dat..../ Ik denk nog regelmatig aan...
Wij werkten fijn samen. En wat ik zo in hem/haar waardeerde...
Ik dacht dat u dat wel wilde horen.

Zoiets. Brieven schrijven wordt vaak moeilijk gevonden, en het is ook zo. Maar als je een eerste regel, recht uit je hart weet te vinden, komt de rest vanzelf.

je vraagt om advies
ik denk dat je ook per mail jou meeleven kan betuigen

Heb je je al afgevraagd waarom je een brief en het boek naar de moeder wil sturen. Zoals ik jou vraag lees, verplaats jij je in haar en zou je het zelf ook leuk vinden om het te ontvangen. Dus er is maar een advies, als jij blij zou zijn in haar plaats, of je getroost zou voelen moet je het zeker doen, doe goed.

Volgens mij juist heel goed om na 2 maanden een brief oid te sturen. De meeste mensen doen dat rond de begrafenis en daarna is het stil. Ik denk dat de moeder het erg op prijs zal stellen dat je in de brief e.e.a. schrijft over hoe jullie samengewerkt hebben. En wat jij van haar vond(wel positief blijven he) Ik heb dit ook meegemaakt. Een half jaar nadat mijn moeder overleden was kreeg ik een brief, van iemand die pas later van haar overlijden had gehoord, met daarin hoe zij mijn moeder gekend had en anekdotes die ik nog nooit gehoord had. Het gaf me een zo`n goed gevoel dat iemand deze moeite nam. (voor hetzelfde geld denken mensen ach is al weer zolang geleden laat maar zitten) Hiervoor is het nooit te laat!! Maar juist op tijd!

Doen daar maak je iemand enkel maar blij mee want die hebben al zo moeilijk ik spreek uit ervaring.

tekst van mijn vaders- overlijdens advertentie:

als je door verdriet wordt neergeslagen , en het ''waarom'' aan niemand kunt vragen, is het goed dat je zoveel fijne mensen ziet, ook al vinden zij de juiste woorden niet..


heel veel sterkte..........

Mijn ervaring is dat veel mensen het eng vinden om in een dergelijke situatie contact (persoonlijk, brief, mail) te hebben en te houden.
Ik denk zelf dat het heel erg gewaardeerd wordt als je laat blijken hoe je deze collega hebt ervaren en dat je de nabestaande(n) troost biedt door je te laten horen.
Dat geeft in ieder geval ook blijk van het "niet vergeten" worden van die collega.
Een directe collega van mij is 2 jaar geleden overleden en ik heb nog steeds contact met haar familie. Zo houd je de herinnering aan iemand levend en dat is heel fijn voor de nabestaanden. Tenzij zij zelf zeggen dat ze dat liever niet hebben. Laat je niet leiden door wat anderen hierover zeggen want dat zegt het meeste over hun eigen angsten en belemmeringen.

ja hoor, gewoon doen.
ik kan me je schroom voorstellen.
toch gewoon doen, de dood is best moeilijk
om mee om te gaan. juist daarom is het goed
er iets mee te doen.
dat boek sturen of brengen is een prima plan.
gecondoleerd trouwens.