Natuurlijk, zolang je maar nooit de indruk wekt dat je over mensen binnen gehoorsafstand zit te praten. En of je dat dan doet in het Turks of Grieks of in het pakweg plat Limburgs, maakt feitelijk niet uit. Lijkt me ook logisch ; als ik in het buitenland ben, ga ik me ook niet in alle bochten wringen om ' buitenlands' te praten met Nederlanders die ik tegenkom.
Sterker nog, nu ik in Duitsland woon, ga ik met mijn man en kinderen niet ineens Duits praten, tenzij het expliciet een gesprek is met ondermeer Duitse gesprekspartners. Dus zou ik hier werken, dan zou ik me in een 1 op 1 gesprek met een Nederlandse collega niet verplicht voelen duits te spreken. Ook op feest- en ouderavonden van school, spreek je grotendeels Duits, maar met de enkele Nederlander spreek je Nederlands.
Zodra er echter in welke vorm dan ook anderen bij het gesprek betrokken zijn, ga je over in de heersende voertaal. Zelfs als het alleen maar luisteraars (geen afluisteraars) betreft.