Hoe komt het dat een bepaald soort mensenras denkt dat zij de beste van allemaal zijn?

Het is inderdaad een eigenschap die diepgeworteld zit in de mensheid. Een mens kijkt en evalueert zichzelf continue tov zijn omgeving waarin hij leeft. Dit kan je doortrekken van individu naar een ras. Deze vergelijkt ook zichzelf met andere gemeenschappen.

Het superioriteitsgevoel is soms gebaseerd op feiten (bv techn en economische ontwikkeling) en soms gebaseerd op irrationele feiten (religie, huidskleur, ... )

Ik denk dat zo'n gevoel is aangeleerd.
Bijvoorbeeld omdat men verder met technologie is, of doordat het grondgebied veel bodemschatten bevat. Men hangt de waarde van de mens dan op aan kennis of rijkdom. Ook het uiterlijk ( denk aan ideaalbeeld van het het arische ras: blond, fors, gezond, krachtig, energiek) of heldhaftige geschiedenis van het volk kan meespelen.
En dan is er natuurlijk de bijbel. Hierin wordt het Joodse volk genoemd als uitverkoren door God.
Of het zo is weet ik niet, maar dit zou hen een superieur gevoel kunnen geven. Het is in elk geval een bron voor conflicten. Het volk is de hele geschiedenis door vervolgd , belaagd en vermoord. Misschien omdat anderen hun die uitverkoren positie misgunnen. Of misschien omdat zij juist vinden dat het de moordenaars van Jezus zijn. Zelf denk ik dat hun getalenteerdheid ( handel drijven) ook altijd veel aanleiding tot jaloezie heeft gegeven.

Omdat de westerse 'beschaving' alsmede de rijkdommen en de exploitatie van grondstoffen en de basis van de wereldhandel van oorsprong uit Europa stammen..heeft de blanke mens zich, overigens geheel ten onrechte, als een 'beter' soort gezien.

Wie geld heeft..heeft macht en wie macht heeft..krijgt geld.

Zie in dit kleine zinnetje hoe de wereld in elkaar steekt.

Want wie macht en geld bezit..voelt zich vaak verheven boven hen die minder..of zelfs helemaal niets bezitten.

De bovenstaande constructie met betrekking tot de wereld gaat ook op in het kleine.

Immers, de directeur van een groot bedrijf als b.v. AMRO, voelt zich doorgaans ver verheven boven de onder zijn/haar verantwoording hem/haar geplaatste medewerkers.

Ook landen ten opzichte van elkaar barsten van de vooroordelen t.o.v. andere landen..uit een soort gevoel van verhevenheid.

Neem b.v. Nederlanders tegenover Belgen..Belgen zijn.. dit..Belgen zijn dàt en de Nederlanders zijn dan de goeien.

Andersom geldt hetzelfde. In de ogen van de Belgen mankeert er aan Nederlanders heel veel.

Engelsen en Schotten hebben een soortgelijke rivaliteit ten opzichte van elkaar. Trouwens ook Engelsen en Ieren.

Vaak ook komt dit sterk tot uitdrukking in de, dikwijls heel leuke, mopjes die men wederzijds over elkaar maakt.

Maar waar het in essentie op neer komt is..dat de mens de neiging heeft op de ander te gaan staan om aldus wat 'groter' te lijken.


Gr. Ton

Door de vermeende superioriteit van bepaalde mensen.
Elk mens is een mens,hoe hij er ook uit ziet. Dat superioriteitsgevoel manifesteert zich hier al een beetje op GV, door het geven van innetjes en het niet nodig vinden er een motivatie aan toe te voegen.

Toegevoegd na 2 minuten:
Ik denk trouwens niet,dar er nu nog een bepaald ras is, die dat denkt . Het komt voor bij alle rassen en is vaak het gevolg van een bepaalde opvoeding.

Ze relativeren hun gevoel voor geluk. Zij zullen gelukkiger zijn wanneer een ander minder gelukkig is. Dus door een ander onder je te plaatsen (of jezelf boven iemand), zal de ander zich ongelukkiger voelen. Dus jij bent dan gelukkiger (dan die ander).

Dit op individueel niveau maar ook op groepsniveau en rassen.

Volgens mij heeft ieder mens de neiging om te denken dat hij beter is dan ieder ander. Pas als we accepteren dat we allemaal gelijk zijn zal er vrede op aarde kunnen zijn. Maar mensen willen steeds meer en wil niet onder doen voor de buurman.
Terwijl onze basisbehoeftes allang zijn vervuld.
De meeste van ons hebben geen honger en een dak boven hun hoofd.
De rest is luxe. Maar we leven in zo'n snelle maatschappij dat we de kans haast niet krijgen om te beseffen hoe goed we het eigenlijk hebben.
Onze hersenen ontwikkellen heel snel en worden geprikkeld door alle nieuwe snufjes op electronica gebied, door alle nieuwe gerechten die we krijgen voorgeschoteld.
Als je ziet hoe ver een annanas moet reizen om op mijn bord te liggen.
Ik kan me de eerste keer herinneren dat ik annanas at.
Heerlijk.
Maar voor die tijd wist ik niet dat annanas bestond, en miste ik het dus ook niet.
We moeten niet zoveel willen.
Dan hoeven we ons ook niet beter te voelen.