Was er na de Tachtigjarige Oorlog ook een dodenherdenking?
Zoals we die nu kennen op 4 mei.
De spanjaarden herdenken nu nog wel hun redding van 1585 in het Nederlandse Empel.
http://www.omroepbrabant.nl/?news/240782902/Caramba!+Heilige+Maagd+liet+de+Maas+dichtvriezen+en+de+vijand+ontsnappen+.aspx
Het gebied ten zuiden van Den Bosch verloor in korte tijd 70 procent van zijn inwoners, als gevolg van hongersnood, epidemieën, gedwongen migratie en oorlogsgeweld.
Nooit gehoord van de bloedbaden van 1572? Naarden (800 doden), Zutphen (duizenden doden), Maastricht (4000 doden).
Aanrader: lees het proefschrift Staatsvormend geweld van Leo Adriaenssen – Universiteit van Tilburg. Verdiep u minstens in hetgeen te lezen valt op de site van de Heemkundekring voor Baarle-Hertog, Baarle-Nassau, Castelré, Ulicoten en Zondereigen
Tijdens deze 80-jarige smerige oorlog was oud worden en vredig sterven voor o.a.duizenden Nederlanders én Belgen niet weggelegd.
Er werd herdacht via poëzie, proza, geschriften, muziek (Egmont ouverture) en via schilderkunst.
Adriana van Overstraten publiceerde in 1790 het gedicht ‘Op De Munstersche Vrede’. In deze elf strofen worden de offers herdacht die nodig waren om tot een vrede te geraken:
rozen bloeien op het veld, waar eens het ‘dierbaar bloed’ van ‘vrye harten’ heeft gevloeid. Dat er niet massaal herdacht werd, ligt ook aan het feit dat men niet over de hedendaagse communicatiemiddelen beschikte.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.