Wat bedoelt men met de "Hollandse gezelligheid?" Het schijnt dat veel Nederlanders overzee " dit missen.

Ze bedoelen daarmee dat het in het buitenland voor nederlanders soms lastig is om aansluiting te vinden.

Ze vergeten daarbij dat het voor buitenlanders in Nederland net zo lastig is om aansluiting te vinden. De 'gezelligheid is niet typisch nederlands (Hoewel het woord niet te vertalen is). Echter het gevoel 'onderdeel van de groep' te zijn, missen ze. En dagt komt omdat je altijd een buitenstaander blijft in het buitenland, totdat je de trek naar je geboortegrond los kan laten.

Toegevoegd na 53 seconden:
De gezelligheid is dus het behoren tot een groep en ongesproken elkaar begrijpen wat je daardoor krijgt. hierdoor onstaat -dor gelijke cultuur en afkomst gedreven- begrip van elkaar, ook als je elkaar eigenlijk niet kent.

Juist dat kneuterige inderdaad. Geen enkel ander land heeft uberhaupt een woord voor 'gezellig'. Das toch best bijzonder aan ons landje!

Met dit lied accocieer ik de oer hollandse gezelligheid.....
Natuurlijk kan je het zo gezellig maken in de tijd van nu.
Maar toen was geluk heel gewoon.......

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar de kachel staat te snorren op vier
Er hangt een lapje voor de brievenbus
En in de tochtigste kieren zit papier
Wij waren heel erg arm
En niemand hield van ons
Maar we hadden thee en nog geen tv
Maar wel radio en lange vingers
We gingen nog in bad
Haartjes nat, nog even op
Totdat vader zei: "Vooruit, naar bed"
Dan kregen we een kruik mee
Gezichten op 't behang
Maar niet echt van binnen bang
Toen was geluk heel gewoon

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar moeder breit een warme sjaal
En het ganzebord op tafel
Stond er de volgende morgen nog helemaal
Ook gingen wij naar 't bos
Daar zijn we toen verdwaald
Van de weg geraakt, carri�re gemaakt
Heel die pannekoekensmaak vergeten
En Nederland herrees
Onder Drees, Fanny Blankers Koen
Die won vier maal goud in Londen
Als je jokte was dat zonde
De legpuzzle kwam klaar
In het derde vredesjaar
Toen was geluk heel gewoon

Die schooltas bleek het eerste teken
Dat de zaak al was bekeken
Voor zover je zonder plichtsbesef
Je leven leed, je leven leed

Toen was geluk heel gewoon

Buiten huilt de wind om 't huis
Maar binnen stond de kolenkit paraat
En de stoep waarop geknikkerd werd
Was het belangrijkste stukje van de straat
En Nederland was groot
En niemand ging nog dood
En gezelligheid kende nauw'lijks tijd
Bij waxinelichtjes van Verkade
We gingen nog in bad
Haartjes nat, nog even op
Totdat vader zei: "Vooruit, naar bed"
Dan kregen we een kruik mee
Gezichten op 't behang
Maar niet echt van binnen bang
Toen was geluk heel gewoon
Toen was geluk heel gewoon

In het buitenland ontkom je er bijna niet aan dat je je eigen moederland gaat idealiseren, zo zitten mensen nou eenmaal in elkaar. Je verlangt terug naar een Nederland dat helemaal niet bestaat en nooit bestaan heeft, bijna net zoals veel mensen terug verlangen naar 'vroeger toen alles beter en simpeler' was.

Inderdaad... in een kringetje speculaasjes in de koffie dopen, gadegeslagen door een schilderij van een huilend sigeunerjongetje en een houtgesneden hertenkop. Een perzisch tapijtje op tafel, en alles wat je in goed vertrouwen aan de buurvrouw hebt verteld is binnen een paar uur bekend in de hele straat. Het vijftigerjarensfeertje. Schijnt gezellig te zijn.