Gelijke polen stoten elkaar af, is dat bij de mens ook zo?

Wat betreft eigenschappen en gedragingen denk ik dat je gelijk hebt. Is het je al eens opgevallen dat je je bij anderen ergert aan die eigenschappen en gedragingen die je zelf juist hebt? Mij wel. Ik zeg ook altijd dat ik met mezelf niet zou kunnen samenleven... ;-)

Wat betreft gelijkdenkenden denk ik dat dat iets anders werkt. Mensen zoeken in het algemeen toch bevestiging dat dat wat ze denken ook werkelijk klopt. Als je dan iemand tegen komt die over zaken het zelfde denk als jij dan bevestigt diegene dus jouw gedachten. Dat vinden we prettig. Iemand die dwars tegen je ingaat vinden we meestal minder prettig. Op een of andere manier vinden we die persoon door zijn denkwijze minder sympathiek.

Hier op GV gaat het enkel over denkwijzen, juist omdat we elkaar niet kunnen zien en elkaars eigenschappen en gedragingen dus achterwege blijven.

Ik heb twee vrienden die qua karakter echt heel veel op mij lijken, en toch kan ik met de een veel beter overweg dan de ander! Dit komt omdat ik het bij de ene ik het oer irritant vind als hij 'doet zoals ik' en bij de ander vind ik dat juist heel gezellig...
het klinkt heel raar, maar zo zit het echt.
Ik denk daarom dat het ligt aan wat jij van jouw eigen karakter niet zo leuk vind, en als je dat bij andere terug ziet vind je dat erg irritant en 'stoot je elkaar af'.
dat is mijn gedachte daarover

dit is een leuke test uitleg over kernkwadranten
waar ook blijkt dat je soms van de mensen die je het meest irriteren je het meest kan leren

Ik voel meestal snel na een ontmoeting of ik een persoon mag of niet. Ik denk dat het met energie te maken heeft en met humor. Maar ik moet er ook eerlijk erbij zeggen dat ik me er wel eens in vergist heb. Nadat ik een persoon bij de eerste ontmoeting meemaakte voelde dat niet ok. De persoon leerde ik beter kennen en vond ik die persoon na een tijdje toch een aardig mens. Deze persoon was zelf afstandelijk en keek eerst "de kat uit de boom."Dat wist ik niet. Dat voelde bij mij niet ok, dus vond ik die peroon niet prettig om mij heen te hebben. Afstandelijkheid en gesloten kwam die persoon op mij over. Ik ben een open mens en raak ook snel in gesprek met open mensen. Dat voelt ok. Ik voel meestal energie bij mezelf met mensen die vrolijk en gemeend geïnterresseerd zijn in mij en anders om. Ook qua humor trek ik mensen aan die veel weg hebben van mijn humor. Ook op Gv maak ik grapjes met mensen en lijkt het positief kontact ook met mailtjes onderling en qua gevoel lijkt het positief. Toch weet je het niet als ik deze aardige mensen op GV zou ontmoeten of het dan ook positief is...? Ik denk op het moment dat ik energie voel bij mensen en de manier waarop mensen mij benaderen, dus positief dat we gelijke polen zijn van ekaar.Dat geldt ook hier op GV. En zie ik wel in als ik een discussie met iemand heb gehad met iemand hier op GV ook een vriendelijk mens kan zijn. Ondanks dat je gevoel wel eens iets anders blijkt te zeggen ;-)

ik werk jonge mensen in, en ik begeleid stagiaires.
ik merk dat ik me bijzonder aangetrokken voel tot mensen die hetzelfde zijn als ik was in die tijd.
vol idealisme en betrokkenheid, vol liefde voor dieren en de natuur.
bij mij is dat deels wat sleets geraakt, maar ik waardeer het bijzonder als ik deze eigenschappen, die mij ooit helemaal niet vreemd waren, in een ander ontdek.

Ik lijk kwa karakter heel veel op mijn vader, en daardoor botste het heel vaak tussen ons, en hadden we vaak ruzie.
Vroeger wist ik niet waarom we zo vaak ruzie hadden, maar nu ik ouder en wijzer ben, weet ik dus dat het kwam omdat ik zo op hem leek.
Met mijn moeder heb ik nooit echt grote problemen gehad, maar met mijn vader ppppfffff.
Maar nu is de relatie tussen hem en mij beter.
Dus ik denk dat de zelfde karakters elkaar aantrekken om je zelf te leren kennen.

Als je wat te geven hebt of wat nodig hebt ben je uit evenwicht. We worden aangetrokken door wat ons in evenwicht brengt.

Wat ons afstoot is wat ons in evenwicht brengt maar waar we nog niet aan toe zijn, wat we nog niet willen weten/zien.

Het is de subtiele waarneming die herkent.

Ik moet er niet aan denken, dat ik gekloond zou worden en dat ik dan de hele dag met mijzelf op een kamer zou moeten samenwerken.

Dus het zou best kunnen.

Laten we het ietwat anders formuleren, polen klikt zo koud en magnetisch.
Ik denk dat mensen met gelijke karakters elkaar afstoten en het niet lang bij elkaar uithouden. Hij is precies en wil de administratie doen en zij is ook precies en wil de administartie doen. Ik moet er niet aan denken en ik denk ook dat daar de schoen wringt. De paren die ik ken hebben meestal verschillende karakters, waardoor de taken ideaal verdeeld worden.
Een ander punt is de overeenkomst in interresses. Beide houden van klasieke muziek en uit eten gaan. Nou dan kan de avond niet meer kapot. Grote cultuurverschillen geven in het algemeen grote problemen, omdat de overeenkomsten in intertesses zo verschillen. Alleen inteligente mensen kunnen met dit soort verschillen omgaan. Nogmaals dit zijn mijn ervaringen.

Naar mijn mening moet je niet denken in (on)gelijke polen die elkaar aantrekken of afstoten. Ik heb daar wel eens over nagedacht, maar die beeldspraak was onbevredigend.

Het heeft me een aantal jaren gekost om te ontdekken waarom het denken in (on)gelijke polen onbevredigend is.

Nu weet ik de reden. Als je zo denkt, denk je eendimensionaal. Twee mensen zijn ofwel gelijke polen, ofwel ongelijke polen. Ze stoten elkaar af of ze trekken elkaar aan. Meer mogelijkheden zijn er niet.

De mens kent echter veel meer mogelijkheden. De mens is, zogezegd, meerdimensionaal.

Op het ene vlak kun je elkaar aantrekken, terwijl je elkaar tegelijk op een ander vlak kunt afstoten. Er zijn ook vlakken waarop je elkaar niet aantrekt en niet afstoot.

Verder zijn er bepaalde dingen die voor iemand essentieel zijn. Wat voor mij een essentiële eigenschap is, kan voor jou totaal onbelangrijk zijn. En andersom, natuurlijk.

Als ik dan voor mezelf spreek, word ik aangetrokken door mensen die dezelfde soort belangstelling hebben als ik. Niet perse dezelfde belangstelling, maar dezelfde soort. In die dimensie zou je dat kunnen zien als gelijke polen.

Maar dat is niet voldoende. Om mij aan te trekken, moet die ander nét wat anders denken dan ik. Zo kan die ander mij zeg maar zachtjes plagend uit mijn evenwicht brengen. Ik word dan als het ware gedwongen mijn ideeën nog eens te overdenken. Ik word geconfronteerd met een ander gezichtspunt dat toch bij mijn denkwijze past en dat mijn belangstelling heeft. Dat maakt die andere persoon voor mij interessant. Ik word van mijn positie gebracht, op een manier die mij uitnodigt om nieuwe inzichten te verwerven.

Dat is interessant. Dat is leuk. Dat voelt fijn.

Iemand die anders denkt dan ik, maar met wie ik geen gelijke denkwijze deel, voelt aan als een frontale botsing met een bokshandschoen.

Iemand die anders denkt dan ik, en mij af en toe een plaagstootje geeft en mij nieuwe richtingen wijst, voelt aan als een positief prikkelende ontdekkingstocht.

We trekken elkaar aan door herkenning!

Een gevoel dus!

Toegevoegd na 19 uur:
Oké Ed een toevoeging!

Wanneer je iemand direct mag of wanneer de persoon je direct aantrekt, is het vaak omdat je iemand (her)kent.
Ik geloof juist niet dat je bang bent voor die spiegel die je ziet, dat zou mij juist een fijn gevoel geven.

'Een hekel aan iemand hebben', is voor mij een groot woord omdat ik dat eigenlijk nooit heb. In ieder mens schuilt wel iets goeds.
Wel kunnen personen mij tegenstaan, wat onstaat door een bepaalde uitstraling, het energieveld voelen.
Het zal niet voor iedereen zo werken wat betreft het 'energieveld' omdat niet iedereen hier gevoelig voor is.

In relatiesfeer zie je juist dat men op zoek gaat naar datgene wat hij/zij zelf mist.
Bijvoorbeeld, iemand die onzeker is trekt vaak naar iemand toe die zelfvertrouwen uitstraalt.
Wat niet weg neemt dat het belangrijk kan zijn om samen op een gelijkwaardigniveau te zitten.
Met gelijkwaardigniveau heb ik het over 'het leven'. Je overtuiging enz.

Wat betreft je vraag over; 'Hier op G.V..' Dat kan alleen maar een gevoel zijn, m.i..

Neen dat is zo niet bij de mens.
Integendeel, gelijke polen doen elkaar lachen, geven energie aan elkaar,laten elkaar geloven ieder in zijn eigenheid.
Ook juist omwille van deze krachtbronnen trekken ze elkaar aan!

Boeiende vraag Ed... en 1 waar geen pasklaar antwoord voor is ben ik bang. Als dat zo was verdunde ik t met water.. stopte t in een fles en werd stinkend rijk :P nee, hoor.. ik zou t antwoord over de daken uitschreeuwen voor ieder die t wilde horen. Zou leuk zijn als de ene helft van de wereld het met de andere helft kon vinden.
hoewel... geen dualiteit, geen keuzes... ok ok.. ik dwaal af.

Je vraag... ik ben er dagen mee bezig geweest. Vooropgesteld dat we het hier hebben over in 1 oogopslag een mening over iemand vormen. Denk ik , dat in de kern, alleen jij en jouw emoties, jouw energie, van moment tot moment bepalen wie jij wel of niet " mag" .
ik denk dat dat wat JIJ uitstraalt OF afketst op een ander OF samenvloeit met (de energie van) de ander.

Je emoties wisselen, dus wisselt de aantrekkingskracht. Heb je net een verlies geleden maak je sneller contact met een gelijkgestemde dan met iemand die jolig dronken uit de kroeg komt rollen. Terwijl je misschien de week erna liever jolig de zoveelste kroeg induikt met een dronken maatjevooreenavond dan met iemand die net van een begrafenis komt.

Ik denk ook dat er stoffelijke, fysieke, omstandigheden zijn die onbewust meespelen. Zogenaamde stereotypen waar je onbewust op selecteert. Je ervaringen bijvoorbeeld. Iemand waar jij slechte ervaringen mee hebt heeft iets met bloemetjes jurken. Grote kans dat jij de rest van je leven bloemetjes jurken associeert met negativiteit.

Ik denk ook dat iemand regelmatig zien.. ook al is er geen echt contact geweest.. kan helpen iemand aardig te vinden. Een vorm van " herkenning" die t wat makkelijker maakt daadwerkelijk contact met iemand te maken. Al is t maar omdat jullie een gemeenschappelijke deler hebben. Dezelfde werkgever, of dezelfde hobby. Misschien dat je m dan op t 2e gezicht niet mag.. maar op t eerste gezicht leg je wel makkelijker contact.

Er spelen ongetwijfeld nog veel meer dingen een rol. Zoals ik al zei.. een vraag zonder pasklaar antwoord vrees ik. Ach, gewoon altijd je hart opengooien.. bloemtjes jurk of niet.. wie weet wat voor mooie vriendschappen t leven nog voor je in petto heeft :)

Geluk!
Gee

hee.. kijk nou.. in 1 keer minder dan 2500 tekens.. WOW!