waarom wil men altijd het onbereikbare zo graag hebben of bereiken

Omdat iets dat je niet hebt of niet kan krijgen altijd interessant is. Het is de uitdaging om het onbereikbare toch bereikbaar te maken. Wat op dit moment onbereikbaar is, kan in een later stadium wel bereikbaar zijn.

Denk maar aan de geneeskunde en de maatschappij, 100 jaar geleden was het absoluut onmogelijk voor iemand met Down-syndroom om in de maatschappij mee te draaien, nu is dit een hele normale zaak. Je moet het natuurlijk wel in het juiste perspectief zien. Iemand met Down-syndroom kan niet alles maar de mogelijkheden die deze mensen nu hebben, waren 100 jaar geleden "onbereikbaar".

Omdat het saai is als je blijft hangen in datgene wat je al heb. Door nieuwe doelen te stellen dwing je jezelf om je blijven ontwikkelen.

Omdat het is een beeldje waarbij een mens – geen man of vrouw – de zon aanraakt. ‘Iets wat onbereikbaar is.

Geen idee, ik heb nooit de behoefte gehad te reiken naar het onbereikbare. Wat niet wil zeggen dat je niet moet proberen de hoogste toppen te bereiken. Maar niet wat toch niet bereikbaar is; dat is verspilde energie.

Als je iets wat onbereikbaar lijkt toch kunt bereiken heb je een stukje van je droom kunnen verwezenlijken.
Dit geeft je gevoel van eigenwaarde een flinke oppepper.

Zodra je alles wat onbereikbaar is wilt bereiken, of hebben ben je in mijn ogen verkeerd bezig. Echter, een mooie droom of een mooi doel nastreven, en dat misschien steeds een beetje meer binnen je bereik zien komen kan heel mooi zijn.

Dit is zeker niet voor iedereen zo. Persoonlijk heb ik dat helemaal niet.
Ik leef meer bij de dag en heb geen behoefte aan iets anders dan wat ik al heb en al helemaal niet aan iets wat onbereikbaar is.

Dat heeft te maken met het z.g. 'Mount Everest-syndroom!
Het hoogste-, gevaarlijkste-, en... onmogelijkste doel. Sommigen zijn voor dit soort doelen erg gevoelig....

Wellicht zoeken ze iets om zich op te kunnen richten, dat geeft een gevoel van de dingen in de hand nemen, geeft levensenergie, laat de boel stromen. Een doel nastreven maakt dat je je goed voelt.

Als het een onbereikbaar doel is kun je er je hele leven ermee doen, er is niemand die vraagt of je het al bereikt hebt, of hoe ver je al bent. Eigenlijk dus best veilig.