Is 'eens gestolen altijd een dief' nog steeds waar?

Pedofilie is het seksueel aangetrokken voelen tot kinderen die nog niet geslachtsrijp zijn. 32.000 tot 160.000 mensen (mannen en vrouwen) in Nederland schijn je onder de groep pedofielen te kunnen scharen. Ik vind dat moeilijk te begrijpen, en ik weet niet of ik het als een geaardheid wil zien. Feit is dat pedofilie voorkomt en op zich in Nederland niet strafbaar is, zolang je niet tot daden overgaat.

Pedoseksualiteit is daadwerkelijk seks hebben met een pre-puberaal kind. Daarbij kom je aan kinderen die nog helemaal geen seksuele gevoelens hebben en daar zeker ook geen keuzes over kunnen maken. In het ergste geval wordt op dat moment een mens voor de rest van zijn of haar leven onherstelbaar beschadigd. Van kinderen moet je wat mij (en wat de halve wereld) betreft, afblijven - dat is een harde grens, die we moeten verdedigen.

Als je aan kinderen komt, ben je dan ook strafbaar in Nederland. In dit geval is het aan het licht gekomen. En is de man in kwestie gestraft.

Dan nu de vraag: kun je iemand die seksuele handelingen heeft verricht met een kind na uitzitten van zijn straf nog vertrouwen in de buurt van een kind? Ik denk in een heel zeldzaam geval wel. Ik wil geloven dat sommige mensen ervoor kunnen kiezen om na zo'n daad nooit meer aan kinderen te komen. Ik geloof dat mensen de gevolgen van hun daden kunnen zien en kunnen kiezen voor iets anders. Maar ik weet tegelijk ook dat anderen - de meerderheid? - het wel opnieuw zullen doen. Moet je zo'n risico willen lopen?

Ons rechtssysteem is erop gericht om mensen die terug kunnen keren, ook terug te laten keren in de maatschappij. In dit geval is geoordeeld dat de man weer op vrije voeten mag. Ik weet niet op basis waarvan. En ik zou ook bang zijn als ik kinderen had en de man kwam naast me wonen. Vind ik dat iemand die zoiets heeft gedaan, een tweede kans moet kunnen krijgen? Principieel wel, gevoelsmatig niet. Een dilemma waar ik nog niet uit ben.

Hoewel ik de mensen heel goed snap die het doen, ben ik in ieder geval wel tegen het ophangen van de posters. Door het ophangen van de posters wordt een man vogelvrij verklaard. Hoewel ze zelf geen mes in zijn rug duwen, zijn ze wat mij betreft mede-schuldig op het moment dat iemand daartoe over gaat. En je speelt gewoon geen eigen rechter - dat is ook een harde grens.

Dus, mijn magere conclusie... Ik hoop dat onze rechters weten wat ze doen als ze iemand terugzetten in de maatschappij. En hoewel ik het snap, is het ophangen van posters ook fout.