Mijn vriend krijgt binnenkort zijn eerste huis, met het oog op samenwonen. Maar voor mij gaat het ineens veeeel te snel. Wat te doen?

Question

Zoals vermeld gaat mijn vriend zeer binnenkort voor het eerst op zichzelf wonen. Vanavond heeft hij een tweede bezichtiging in het huis en hij wil mij graag mee hebben.
Ik merk aan mezelf dat ik niet enthousiast kan zijn over het feit dat hij op zichzelf gaat.
(vindt ik gemeen van mezelf tegenover hem)

We hebben het er uitgebreid over gehad dat hij eerst een tijdje op zichzelf gaat wonen en ik erbij kom wanneer ik daar aan toe ben. We hebben namelijk een leeftijdsverschil van 5 jaar, ik ben jonger.
Nu het allemaal zo dichtbij komt, merk ik dat ik steeds meer ga twijfelen. Daarom hebben we ervoor gekozen om eerst te gaan 'proef samenwonen' in het huis van mijn moeder die op vakantie is.
Op zich is dit wel leuk, maar het valt mij heeeeel erg tegen! Waardoor ik erge twijfels heb of ik uberhaupt wel met hem wil samenwonen. Er vallen mij nu dingen aan hem op waar ik mij totaal niet in kan vinden en wat ik zelfs een beetje irritant vindt.
Ook lijken we nu een beetje langs elkaar heen te leven.

Ondertussen zijn we nu bijna 6 jaar samen, dus wordt het wel tijd voor een volgende stap. Ik ben helemaal gek op hem en hij is ontzettend lief en begripvol. Toch heb ik het gevoel dat ik mijn gevoelens hierover niet met hem kan delen.

Iemand tips?

 · Answer

Woon je nog bij je moeder? Dan kunnen jullie dus echt niet proef-samen-wonen in jouw eigen huis, dat is ongelijkwaardig. Je voelt je thuis in dat huis, weet alles te vinden en je hebt je eigen vaste gewoonte van afwassen, wassen, stofzuigen enz.  Ik stel voor dat je eerst eens een poosje alleen gaat wonen en je vriend ook, maar dan natuurlijk ergens anders. Het is belangrijk om eerst te weten hoe het is om voor jezelf te zorgen, voordat je begint aan samenwonen. Dan is er nl. weer iemand die voor je zorgt en blijf jij altijd afhankelijk. Succes!

amigo · Answer

Je schrijft er heel rationeel over en verstandig

Ik zou niks overhaasten.

Het is al duidelijk dat HIJ eerst alleen in dat huis gaat wonen dus daarom zou je best meekunnen.

Na de bezichtiging zou je kunnen zeggen dat een huis voor jezelf je HEEL leuk lijkt dus dat jullie je er niet op vast moeten leggen dat als jij er aan toe bent "uit huis" te trekken dat je meteen bij HEM moet intrekken, dat je de optie open wilt houden OOK eerst een tijdje alleen een woning te hebben.

Ik heb nooit een tijdje alleen gewoond vroeger en als ik al ergens spijt van heb is het daarvan

Maar als je dat duidelijk hebt met hem zit je nergens aan vast en kun je op je gemak kijken hoe het verder gaat met jullie relatie

 · Answer

De beste tip die ik voor je hebt is om er toch met hem over te praten. Immers zijn jullie al zes jaar samen en moet een goed gesprek voeren, lijkt mij, niet al te moeilijk zijn. Wat heel goed zou kunnen is dat je er gewoon nog niet aan toe bent om
samen te wonen, bij je ouders is het namelijk allemaal veel makkelijker en worden de meeste dingen nog voor je gedaan. Nu je zegt dat je steeds meer aan hem begint te twijfelen is het ook belangrijk nog niet die grote stap te zetten maar het nog even af te wachten. Praat hier echt met hem over! Als hij echt van je houdt dan heeft hij begrip voor jouw keuze.

 · Answer

Mijn oude buurman zei altijd: "As ge mee heur goat trouwe, dan moette er wel heul veul van hauwe, want er goat nog unnen hullen hoop vanaf". Nou is bij jullie trouwen nog niet aan de orde, maar als je er nit 200 % zeker van bent, zou ik het niet doen

Mijn vriend krijgt binnenkort zijn eerste huis, met het oog op samenwonen. Maar voor mij gaat het ineens veeeel te snel. Wat te doen?

Antwoorden (4)

Weet jij het beter..?