Waarom beginnen in het buitenland Nederlanders veel vaker (bijv. in een restaurant aan het zwembad) een gesprek met elkaar dan in Nederland?

Omdat ze het "wij nederlanders"gevoel krijgen als ze ineens zo ver van huis zitten. Toch een stukje vertrouwd in een land waar alles anders klinkt (ook al heb je de taal op school geleerd). Dat saamhorigheidsgevoel heb je ook als je in nederland een stukje gaat fietsen buiten de stad dus de bossen in, dan groet ook iedereen ineens. Net als wanneer het gesneeuwd heeft.

Omdat je dan iets gemeen hebt. In Nederland spreekt iedereen Nederlands. Maar in het buitenland in een totaal andere omgeving met andere mensen die een andere taal spreken voelen die Nederlanders als een soort 'bondgenoot' en spreek je ze makkelijker aan.

En omdat je er dan tijd voor hebt, of maakt. Het is namelijk niet alleen in het buitenland. Ik ben op vakantie geweest in Drenthe, en op de camping heb ik ook veel sneller contact dan ergens anders. Normaal zit iedereen in zijn eigen huis, is druk bezig met zijn eigen dingen. En op de camping zit je ineens langs het speelveld naar de kinderen te kijken, en anderen ook. En dan raak je vanzelf aan de praat, over de kinderen, waar kom je vandaan enz...

Ik denk dat het vooral met cultuur te maken heeft ook. Als ik hier in Nederland iemand zou aanspreken, word ik eerder voor gek verklaard dan voor sociaal. In het buitenland is het toch een ander sfeertje. Dan opeens voelt het alsof alle Nederlanders familie zijn van je. Je gaat dan ook eerder een praatje maken.

Op vakantie merken we pas echt hoeveel we van mekaar houden!;-)

Je bent daar anoniem, dus praat makkelijker over van alles, je komt die persoon toch nooit meer tegen.

Dat geldt eveneens voor Belgen. In het buitenland wordt er gewoon makkelijker contact gelegd.

Het begint al bij een herkenbare nummerplaat van een auto. Dan hoor je de eigen taal, dat geeft een saamhorigheidsgevoel als je in een vreemd land bent.

Thuis is het maar gewoon dat je landgenoten ziet en hoort, maar in het buitenland is het leuk en vertrouwd om iemand in je eigen taal te kunnen aanspreken.

Ik denk zo dat het te maken heeft dat veel Nederlanders de taal niet spreken van het land waarin ze op vakantie zijn. Horen ze dan hun eigen moers taal en zitten ze eigenlijk wel verlegen om een praatje, dan begint het met een uitroep of opmerking en op die manier komen ze dan met elkaar in gesprek. En van het ene woord komt dan vaak een heel gesprek.

ik denk dat dat zo is omdat (sommige mensen ) in het buitenland blij zijn als ze nederlandse mensen horen praten, heb ik wel. Ik denk dat dat in nederland niet opvalt dus dan denken ze er ook niet bij na, het gaat dus volgends mij om de hechtere band die je met je landgenoten voelt als je in het buitenland bent.