Waarom worden zwervers genegeerd en zelfs niet teruggegroet?

ik groet ze wel degelijk.
en zoals jij geef ik ook wel eens een broodje.
maar dan heb je die enne vrouw van de daklozen krant.
die staat daar buiten voor de winkelkarretjes en valt je bijna aan. sorry aar dat vind ik niet normaal, dat doe ik ook niet bij mensen die meer hebben dan ik. (en dat zijn er veel) na elk verkocht krante schiet ze de winkel in en haalt ze een blike bier.
kijk dan doe je het voor jou en je ziekelijke verslaving. niet omdat jij en je gezin honger hebben en perse mijn 2.50 nodig hebben.
ik nergeer niemand. daar hou ik zelf ook niet van.

Ik denk omdat dat men er niet aan herinnerd wilt worden dat dit hem/haar ook zomaar kan overkomen.

Ik denk dat dat gene is dat mensen niet kijken naar de mensen die eigenlijk een beroep op hun goedgevigheid doen.
Als je niet kijkt zie je niet en hoef je ook niet nee te zeggen

Ha, die Marita;

Ik ga zwervers zeker niet uit de weg en als ze mij groeten, beantwoord ik dat. Maar ik heb weing behoefte om gesprekjes met ze aan te knopen, net zo min als met de meeste willekeurige andere mensen op straat overigens.

Bij mij op het dorp zijn geen zwervers - wel mensen met de Daklozenkrant. Ik maak altijd oogcontakt terwijl ik aan kom lopen, en groet ze, vraag altijd even hoe het met ze gaat, of als ik ze een tijd niet gezien heb, wat er is gebeurd. En ik neem altijd een kopje koffie uit de supermarkt voor ze mee - ik weet hoe ze hun koffie drinken.
Ik denk, dat mensen bang zijn aangesproken te worden en "nee" zeggen pijnlijk vinden, als ze met overstromende karren langs hen heen de winkel uitgaan.
Toen ik net hier kwam wonen, hebik een keer zo'n krant gekocht, maar ik werd er treurig door. Dus nu nemen ze m'n geld wel aan - dat wilden ze eerst niet, omdat zij het als hun werk zien, ze staan niet te bedelen, maar werken door hun krant te koop aan te bieden.

In het begin(jaren geleden) deed ik ze nog wel terug groeten, maar inmiddels staan ze er nog te schooien zonder dat ze in die tijd iets zichtbaar hebben gedaan om zich te verbeteren of zich uit hun situatie te halen. Daar heb ik geen respect voor en dus negeer ik hun.
Ik ben van mening dat er je altijd wel iets kan doen om jezelf of je situatie te verbeteren, en hun hebben dat kennelijk opgegeven

Toegevoegd na 5 minuten:
De zwervers die het wel proberen met bijvoorbeeld krantjes verkopen die wil nog wel eens terug groeten. Maar die probeer ik meer te vermijden zodat ze niet een krantje aan mij proberen te slijten waar ik toch geen behoefte aan heb.

Om jullie even uit de droom te helpen: steeds vaker worden die daklozenkranten niet verkocht door daklozen maar door lieden uit Balkanlanden. Die lui zijn niet dakloos. Ze worden 's ochtends afgezet door een busje en 's avonds weer opgehaald. Ze zijn heel goed in zielig doen. Idem dito geldt voor veel hedendaagse 'straatmuzikanten', helaas. Door die mensen geld te geven help je Roemeense bendes aan een inkomen.

Als je daklozen wilt helpen, geef dan geld aan het Leger des Heils.

Wij hadden ook altijd een "vaste"zwerver die we eerst altijd geld gaven en s'winters altijd een patatje van de markt, waar hij in de buurt altijd lag. Hij is inmiddels overleden.
We zijn ook eens een zwerver tegen het lijf gelopen waar we regelmatig een gesprek mee hadden, Arno heette hij.
We zien Arno nu ook niet meer..
Daklozen krantjes, ik lees/hoef ze niet, maar geef af en toe wel het geld vd krant.
Wat is nou €1.- of €0.50?
Moet je niet doen, hoor je vaak zeggen, kopen ze toch alleen maar drugs van.
Dat is gissen, ik weet het niet, hoef ik ook niet te weten.
Als iemand geld vraagt voor een verjaardag, zeg je toch ook niet wat ze er wel of niet mee moeten doen? Je geeft..

Ik geef wildvreemden die het minder hebben precies dezelfde behandeling als wildvreemden die het beter hebben. Als iemand in driedelig die ik niet ken ineens naar me wuift negeer ik hem even goed als wanneer iemand in vieze kleding dat doet. Hier maak ik geen onderscheid in.

Mensen die mij (vrolijk) gedag toeroepen zeg ik altijd vriendelijk gedag terug of ik zwaai even als ik in een snertbui ben. Je weet maar nooit wat een negatieve reactie iemand zou kunnen aandoen, het zal maar net de druppel zijn op een gloeiende plaat.
Maar als het iemand in een auto is dan vind ik aandacht eng. Of iemand die recht op me afloopt en me aankijkt zonder reden, dat doet me ook schrikken.
Ooit was iemand op een treinstation die zo sterk rook dat ik heel ver van die persoon vandaan moest blijven want de geur was onverdragelijk maar als ie had gezwaaid dan hed ik terug gezwaaid.
Geld geven doe ik alleen als ze straatartiesten zijn of een daklozenkrant verkopen. Maar het lijkt me heel afschuwelijk om wanhopig en dakloos te zijn, hopelijk vind ik dan de moed om wat te zingen op straat of zo als tegenprestatie.

Eerlijk gezegd ligt het bij mij 'aan de zwerver'. Het groepje mannen dat altijd bij de supermarkt staat te zuipen (die bedelen niet trouwens) maak ik altijd wel een klein praatje mee. Niet te lang, want dan laten ze je niet meer gaan, maar gewoon effe dollen. Geld geef ik niet, want wat ze daar voor kopen, hebben ze al zat van achter het boordje en in de hand.

Straatmuzikanten geef ik bijna altijd wat, maar ik heb nu eenmaal niet altijd contant geld in de portemonnee, dus moet ik ze ook wel eens passeren, en dat voelt best een beetje vervelend. Liefst kijk ik ze dan ook niet aan ;dat komt dan wel weer op de terugweg, als ik wat geld gepind en gewisseld heb. Als ze me groeten, groet ik wel altijd vrolijk terug. Maar het voelt wel ongemakkelijk als je niks kan geven.

Met mensen met de daklozenkrant (of iets wat daar op lijkt; het is een onleesbaar tweetalig cultuurblaadje) heb ik in de regel minder mee. De paar (3 dezelfde steeds)die ik hier bij de winkelcentra steeds zie spreken sowieso al geen nederlands en komen vrij opdringerig op je af. Ik groet ze wel, maar als je daarna wilt doorlopen maken ze er vaak een beetje genant moment van. Ik ben gestopt met geld geven nadat ik er een zijn winst heb zien afromen en het in de plaatselijke snackbar omzette in een veel te dure maaltijd, terwijl de supermarkt dichterbij was en goedkoper. Dan denk ik tja, als je zo met je geld omgaat wordt het nooit wat. Soms benaderen ze je uitgesproken agressief.

Als je ze kon groeten met een simpel 'nee' en ze lieten het daarbij zou ik nog steeds iedereen minimaal groeten, en als ik geen kleingeld heb gewoon nee zeggen. Helaas is dat niet mijn ervaring, en loop ik liever door. Eerlijk gezegd erger ik me er een beetje aan ; ik weet hoeveel hulpinstanties en daklozenopvang er is in deze stad, dus dat gebedel moet helemaal niet nodig zijn.

En misschien is het nog een restantje van mijn ervaringen met bedelaars in Spanje , waar ik een jaar gewoond heb. Meestal 'zigeuners',met kleine, uitgemergelde kinderen met grote holle ogen die toeristen een fortuin uit e zak weten te kloppen. En aan het eind van de avond komt pa ze halen in een grote zilveren BMW......Van een toenmalige kennis bij de GV (Guardia Civil) begreep ik dat ze die kinderen expres drugs en drank geven om er zo slecht uit te zien ; dat levert meer op. Daar ben ik ZO van geschrokken, dat het me wel een zeker ...vooroordeel tegen 'bedelaars' heeft gegeven.

Je geeft alle redenen aan die ik me kan voorstellen. Misschien kan er nog het begrilp 'verlegenheid' aan toe worden gevoegd. In de zin van: "niet weten waarover je eventueel zou moeten praten als de ander met een praatje begint".

Zélf groet ik altijd (terug) maar doe dat minder uitbundig als ik meen dat de persoon in kwestie me bijvoorbeeld een daklozenkrant wil verkopen die ik al heb. En maak dat dan maar eens acceptabel duidelijk.

Velen willen hun handen er niet aan vuil maken ze worden beschouwd als het kaf onder het koren. Maar het kan anders, een deel van dit antwoord heb ik al eens eerder gebruikt.Het is de ontwikkeling van het diepere zelf die de goedheid vormen in mensen. De mens accepteren zoals die is en vooral vergeven.Ik vind vergeven heel belangrijk, want dan is de mens gegroeid om het anders te doen. In princiepe wordt iedereen in liefde geboren dus wordt je bent nooit een slecht mens. Ik wil er mee zeggen dat er eigenlijk geen slechte mensen zijn. Diegene die slecht doet (nooit is) handelt slechts door invloeden van buitenaf. Hij doet slecht omdat deze is beïnvloed door bijvoorbeeld verkeerde mensen, de cultuur de opvoeding etc. Er zijn mensen die slechte daden hebben door dat ze ziek zijn, ziek in de geest, of ziek gemaakt zijn door verkeerde personen. Invloeden van drugs en alcohol zijn de bekende voorbeelden. Er zijn heel veel gevangenen die spijt betuigen, en hun machteloosheid tonen. In kerken vragen mensen om vergiffenis. In tempels dromen mensen weg om uit het zwarte gat te komen. Alles draait om wie je bent en wat je doet. Mensen met slechte daden moeten hun daden verantwoorden, zitten hun straf uit. Met andere woorden we zullen door vergeven open staan, om de ander de kans te geven te groeien. In deze opstelling zou de wereld er wat kleurrijker uit zien. We dragen onze eigen verantwoordelijkheid., ook de mens met slechte daden, en vanuit de verantwoordelijkheid moet deze geholpen worden inzicht te krijgen in wat het heeft aangericht. Met liefde en vrede komen we hiermee heel ver. Kwaad met kwaad vergelden wil niemand, maar wat geef je dan? Liefde en barmhartigheid en dit uittillen hoog boven het slechte. Deze mens een eerlijke kans geven. Als dat is gebeurd is haar of zijn levenswerk net zo waardevol als dat van de ander. Hoe je het went of keert, we dragen allen dezelfde verantwoording voor de wereld, en jouw bijdrage is uniek want jouw stukje is zo`n bijdrage. Ontwikkel in liefde en goedheid in het diepere zelf, want iedereen mag er zijn. Zo zijn we niet misdadig maar menswaardig. En weet je daklozen hebben niets, niet eens een dak. Niets hebben maakt ook vele mensen gelukkig. Wij kijken naar bezit en hoeveel, Zij zijn iets met niets.Addy

Ik werk als vrijwilligster bij de Dak/Thuislozenopvang en mij wordt veel verteld dat het niet groeten aan deze mensen als zeer kwetsend wordt ervaren.
Maar waar dat precies aan ligt?????????????
Ik denk angst,vooroordelen en arogantie