welke(psychologische) gevolgen heeft dit feit ?

Question

dus....
Welk psychologisch gevolg heeft het feit dat een 9-jarig "tweehuizen"-kind zich niet aanvaard (uitgesloten) voelt in een vriendinnen groep uit de omgeving van 1 van de ouders ? In het weekend en de helft van alle schoolvakanties is het kind bij me. In feite is het een "drie huizen"-kind. 1 dag bij de vader, in de week bij d'er moeder en de rest bij het nieuw samengesteld gezin.
Hoe kan ik haar eventueel helpen ?

 · Accepted Answer

Kinderen zijn over het algemeen heel flexibel, het val alleen niet mee om een vriendengroep op te bouwen en onderhouden, als je niet vaak samen bent.

Maar het is ook geen must om in elk huis een vrienden groep te hebben.
Bij het ene huis hebben ze de vrienden en bij het andere huis hebben ze weer andere contacten.

Ik heb zelf drie zoons, die al 12 jaar twee huizen hebben, bij mij wonen ze en gaan ze naar school en hebben ze vrienden. Bij hun vader (100km vanaf hier)  trekken ze veel meer met vader en zijn vrouw op, doen samen dingen. Daar hebben ze geen vrienden. 
Ze hebben daar geen problemen mee, dit wordt gewoon geaccepteerd als een feit, het is zo.

Wat voor psychologisch gevolg het heeft op een kind is niet te voorspellen, misschien wordt het wel een sterk persoon die zich goed kan aanpassen in een andere omgeving. Niet uit elke lastige situatie hoeft iets negatiefs komen. Praten en er zélf geen probleem van maken draagt hieraan zeker bij.

 · Answer

Verschillende opvoeders hebben, kan ertoe leiden dat een kind niet goed weet aan welke regels het zich moet houden, met als gevolg grenzeloosheid by derden. Ook zou de hechting op deze manier verstoord kunnen raken of vanuit den beginne al een deuk kunnen oplopen. Daarom is het van groot belang om een duidelijke structuur en regels mee te geven ah kind in de drie verschillende huizen, dit zorgt voor stabiliteit en rust.

 · Answer

Dat ligt waarschijnlijk helemaal aan het kind. De ene heeft een gevoelig karakter en trekt zich alles aan, de ander is minder gevoelig en kan als 9-jarige al goed relativeren. De psychologische gevolgen zijn vaak pas later bekend.

Vraag het kind hoe het zich onder de situatie voelt en neem dan eventueel contact op met een huisarts om het kind door te laten sturen voor professionele hulp.

Verder veel praten en leuke dingen doen, echt aandacht aan het kind geven. Kwaliteit gaat boven kwantiteit!

welke(psychologische) gevolgen heeft dit feit ?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (2)

Weet jij het beter..?