Wat zeg je tegen iemand die het woord kanker gebruikt?

Ik zou zeggen.. "Jammer dat je zo van niveau moet dalen, dat je met zoiets moet schelden. Ik hoop dat je nooit met deze ziekte te maken zult hebben, want dan zul je het vast niet meer gebruiken.."

Ligt eraan wat je doel is.
Je kan het gewoon tegen mensen zeggen dat je het vervelend vind.
Mocht je meer voelen voor de dramatische kant: Barst in huilen uit, en zeg daar is mijn moeder/vader/broer/zus/etc, aan overleden.
Als je iemand maar 1x ziet, of geen goede band hebt met iemand kan je er ook voor kiezen om niets te zeggen.

Ik zou hem vertellen dat 'gonorroe' een betere vervanging is. Gezien dat meestal je eigen schuld is wanneer je het oploopt.
Bovendien verliezen mensen niet dagelijks familieleden aan gonorroe, en rolt het lekker door je keel!

Toegevoegd na 51 seconden:
Daarmee bedoel ik, het WOORD gonorroe rolt lekker door je keel. Gonorroe niet... zozeer

""Het is te hopen, beste man (of vrouw) voor jou, dat je die ziekte nooit krijgt.""

Niets.

Ik praat niet meer tegen mensen die gaan schelden.

Zeg "Wat jij mij toewenst krijg je misschien zelf maar het is niet te hopen voor je".

Of ik op dat moment ook mijn mond kan houden, moeilijk, maar negeren is het beste!!

Ik weet wat het is,jij blijkbaar nog niet.

Schelden in het algemeen is niet zo netjes. Misschien ligt het aan mij maar er is toch geen principieel verschil tussen roepen dat het een tering-zooi is of een kanker-bende? Netjes is anders ja, maar in beide gevallen heeft het allemaal niet zoveel met de ziekte te maken. Tief op!

Ik zeg niks. Ik kijk hem alleen even doordringend aan. Want een persoon die hier mee gooit, leert het toch niet af als je er wat van zegt. Maar pijnlijk is het wel om te horen met net drie mensen in mijn familie die er aan zijn overleden jonger dan 5o jaar.

Niks... enjezelf gewoon beseffen dat dit een woord is met een dubbele betekenis.

Dit woord staat ook als zodanig in de Van Dale.

Kankeren is een werkwoord, dat betekend schelden/mopperen.


*kan·ker de; m -s 1 ziekte waarbij kwaadaardige gezwellen optreden 2 voortwoekerend kwaad 3 (plat, in sam) om een grote hekel aan het genoemde uit te drukken: ~herrie, ~vent
 kan·ke·ren kankerde, h gekankerd voortdurend mopperen
*

De Nederlandse taal en veel zo niet alle talen kennen woorden met dubbele betekenissen. Nou is deze niet zo genuanceerd, feit blijft dat het wel zo is en dat het ook zo wordt gebruikt.

Tegenwoordig krijgt kanker trouwens ook weer een positievere betekenis.... zo wordt het niet meer alleen als voorzetsel gebruikt bij negativiteit (kankerherrie, kankervent), maar ook extra positiviteit (kankergoed, kankervet)

Kanker geeft een versterkend effect aan het wordt erachter of geeft een negativiteit aan het woord erachter.

Daarnaast is het ook een ziekte, en als je het niet fijn vind om te horen, omdat jij er herinneringen aan heb (veelal heeft de kankeraar die herinneringen ook trouwens, dus daar maak je echt geen punt mee) kun je dat vriendelijk vragen: Joh, ik vind het vervelend om elke keer dat woord kanker te horen, wil je daar een beetje op letten, dat zou ik erg fijn vinden.

Als je jezelf kan inhouden om te praten, zeg je beter niets, maar toon je die persoon een afkeurende gelaatsuitdrukking .
Genegeerd worden is véél vervelender dan in discussie gaan.

Ik zou zeggen:

'Pas op, zo krijg je nog een T4 op je larynx als je zo hard roept..

We zullen inmiddels moeten accepteren dat kanker van onderaf de taal is ingesijpeld en een plaatsje heeft ingenomen naast de pest, kolere (cholera), typhus, pokken en tering - ziektes waarmee we al van oudsher op elkaar schelden, OOK toen die ziektes nog actueel waren en vele mensenlevens eisten. Dat moet ook met erge ziektes ; iemand griep of hooikoorts toewensen ' doet' het nu eenmaal niet. Het klinkt stom, maar het is DE Hollandse manier van schelden. Niks nieuws onder de zon dus.

En schelden is een zeer basaal iets dat zich op de een of andere manier zetelt in de primitiefste delen van je hersenen, waardoor het juist op momenten die om een primaire reactie vragen naar buiten schiet voor je er erg in hebt. Probeer maar eens op je duim te slaan en niet te vloeken ; het KAN wel, maar dat vergt een enorme zelfbeheersing en training.

Daarnaast is vloeken en schelden een zeer sterke vorm van napraten. Ik ging er altijd redelijk prat op dat ik aardig binnen de perken kon schelden (ik redde me wel met sodemieter, mozes kriebel en jemig de pemig), maar sinds ik drie jaar naast een hele gezellige, communicatieve familie heb gewoond die het woord kanker gebruikten zoals engelsen uit een bepaalde kring met het woord fucking omgaan (meerdere keren in een zin dus, zowel in positieve als negatieve betekenis) vrees ik dat ik er toch ook mee ben besmet. Mooi vind ik het niet, in tegendeel, maar het floept er soms gewoon uit. Het bekt dan ook buitengewoon strak, waardoor het zijn positie in de scheld-kanon eerder zal zien stijgen dan dalen, alle weerstand ten spijt. De klank past gewoon TE goed bij het gevoel dat het woord oproept. Zouden we deze ziekte- zoals eigenlijk in ALLE andere talen - gewoon ' kreeft' noemen (cancer, Krebs), dan was er op scheldgebied vermoedelijk niets aan de hand. Het is dus een combinatie van de ernst van de ziekte en de klank.

Je kunt er natuurlijk wel wat van zeggen, zoals er ook clubs zijn die al jaren strijden tegen het gebruik van G*dverd*mme en J*zus Chr*stus, maar dat is vechten tegen de bierkaai. Maar iemand die het als stópwoordje gebruikt, daar zou ik net zomin een conversatie mee willen voeren als met iemand die elk derde woord ' klote' of ' kut' gebruikt. Of, wederom, in het Engels, fucking. Sommige mensen moet je gewoon niet mee om willen gaan.