waarom horen kinderen niet in de gevangenis thuis als er geen plek is in in instellingen?

Ik ga er vanuit dat je uit dat je werkzaam bent in deze instellingen, want hoe kom je deze kinderen anders zomaar tegen.
Heb je wel eens met de jongeren en ouders gepraat, dan zal je er achter komen, dat veel van deze jongeren pas de " juiste" hulp krijgen als het bijna te laat is. Wat had er moeten gebeuren dat ze hier niet terecht zijn gekomen! Daar zit de vraag en nergens anders! Wie zegt dat de ouders hun kind niet liever thuis had gehouden, soms kan het gewoon niet.
Uit ervaring weet ik dat het een gevecht met instanties is, hulp die niet aansluit op de vraag. Ben je het als ouders niet eens met de beschikbare hulpverlening dan ben je alleen maar eigenwijs, betweterig. want de instanties weten alles beter. Enfin, er zullen genoeg ouders nog wel wat aanvullingen hebben.
Wij hebben het geluk om na jarenlange "gevechten" tegen instanties, een goede behandelplek te vinden. Helaas zijn goede behandelplekken zeldzaam en met wachtlijsten van jaren.
Ben benieuwd in hoeverre je werkelijk van de achtergrond van deze jongeren en hun ouders af weet, alvorens te oordelen. Ik weet haast wel zeker dat de helft van de jongeren met " grensoverschrijdend gedrag" niet thuis horen in een jeugdgevangenis of gesloten plek. Maar ja, als het kalf verdronken is........

Sinds de wet op de gesloten jeugdzorg is veranderd komt het steeds minder voor dat een kind in een jeugdgevangenis wordt geplaatst terwijl die eigenlijk in een gesloten jeugdzorg instelling zou moeten zitten. Er waren daarvoor ook veel jeugdgevangenissen die (op aparte afdelingen) ook gesloten jeugdzorg boden. De kinderrechters(die hiervoor een machtiging moeten geven) zijn tegenwoordig ook veel terughoudender in het verlenen van een machtiging.

Je standpunt over kinderen die extreem moeilijk gedrag vertonen deel ik niet. Hierover kan ik alleen maar zeggen dat grootste oorzaak ligt in het falen van de opvoeding en/of hulpverlening. Daarnaast hebben deze kinderen behandeling nodig en niet een correctie.

Het komt natuurlijk wel voor dat een gesloten plaatsing nodig is maar dan kan je je nog afvragen of het verstandig is om jongeren te plaatsen temidden van jeugddelinquenten. Hierdoor ontstaat juist een risico van delinquent gedrag omdat zij zich identificeren met hun (delinquente) leeftijdsgenoten en gevoel dat ze ook dit stempel krijgen.

In instellingen worden kinderen behandeld, zodat ze de kans krijgen hun gedrag te veranderen.
In gevangenissen zitten ze vooral opgesloten.
Wie door een psychisch probleem bijvoorbeeld niet in staat is tot discipline, heeft niets aan het regime in een gevangenis, maar kan wel veel hebben aan het regime in bijvoorbeeld een jeugdpsychiatrische instelling.

Jij stelt dat zulke psychische problemen en vooral wat daaruit voorkomt, opgelost zouden kunnen worden door die kinderen discipline, gehoorzaamheid en respect bij te brengen. Dat argument klopt al niet helemaal. Voor een zeer beperkt aantal kinderen kan iets als een bootcamp misschien werken, maar de experimenten daarmee zijn weinig hoopgevend.

Extreme vergelijking: als jij je been breekt, kan ik je wel dwingen tóch door te lopen, en als het maar lang genoeg duurt zul je zeker wel weer gaan lopen omdat je been dan (vermoedelijk op een verkeerde manier) weer genezen is. Maar misschien is het toch slimmer naar het ziekenhuis te gaan, waar ze je been indien nodig recht kunnen zetten, de boel in kunnen gipsen en je uit kunnen leggen dat je even niets moet doen. In het tweede geval zijn de kansen dat je de rest van je leven dat been goed kunt gebruiken, aanzienlijk hoger.