Waarom geloven mensen in anarchisme en kan het bestaan?

Anarchisme IS een geloof, en het bestaat, sterker nog: ondergetekende is een anarchist!

De leider van de de idealisten die geen leider kennen; klinkt tegenstrijdig..

De eigen wil van de mens zal altijd blijven bestaan.

Noem het niet idealistisch maar individualistisch.

Libertarisme is een politieke tak van het anarchisme, lees stukken van Noam Chomski (filosoof, taalwetenschapper, momenteel hoogleraar in de Verenigde Staten)bijvoorbeeld. In tegenstelling tot wat in de nederlandse Wikipedia staat (dat de stroming momenteel vooral rechts en kapitalistisch is geworden), noemt Noam Chomski zichzelf libertarisch socialist en anarchist.
Veel van zijn werk in Nederlands vertaald dus als je geinteresserd bent in deze denkwijze kun je je er eindeloos in verdiepen. Er zijn nog andere, boeiende libertarisch socialisten dus veel succes met ontdekken van een hele andere manier van tegen de dingen aankijken.

Anarchisme heeft een grote aantrekkingskracht op mensen die vinden dat de overheid zich teveel met ze bemoeit. Vooral jongeren kunnen er erg door gecharmeerd zijn, maar aangezien anarchisme in de theorie veel aantrekkelijker klinkt dan dat het in de praktijk naar alle waarschijnlijkheid is, zal het nooit echt een heel serieuze stroming worden met een aanhang die breed genoeg is om het systeem in stand te houden.

Je vraagt namelijk nogal wat van mensen : je vraagt van ze een samenleving in stand te houden waarin geen regels zijn, maar iedereen zich toch zodanig gedraagt dat er geen problemen zullen ontstaan. Je voelt denk ik wel aan je water dat dat niet gaat werken.

Tegels zijn er namelijk niet voor niets. Die zijn er om een complexere samenleving zoals de onze, voor iedereen aangenaam te houden, met name ook door een zekere bescherming te bieden tegen mensen die een wat minder sterk ontwikkeld geweten of normen- en waardenstelsel hebben. Criminaliteit bijvoorbeeld zal ook in een anarchie gewoon voorkomen, en als er geen enkele regel of sanctie is die mensen tegenhoudt zich te ontfermen over het bezit van een ander, te beschikken over het leven van een ander of geweld te gebruiken tegen een ander, zul je al snel een soort samenleving hebben waarin iedereen bang is voor elkaar en opportunisme de overhand heeft.

Het idee van een wetgevende en uitvoerende macht is dus eigenlijk zo gek nog niet. Al kun je wel vragen stellen bij hoe ver die overheidsbemoeienis dan moet gaan en waar de mensen een eigen verantwoordelijkheid geacht worden te hebben. De al genoemde libertariers hebben inde grond inderdaad best wat anarchistische trekjes, maar accepteren ook wel degelijk een (kleine) overheid voor ordehandhaving en organisatie van algemene middelen. En naarmate we steeds verder uit lijken te dijen de andere kant op, met een enorme overheid die op een bijna big-brother manier alles voor je regelt, tot en met in detail bepalen welke dingen wel en niet goed voor je zijn in je persoonlijke leven, is het niet zo gek dat mensen weer behoefte krijgen aan iets meer lucht.

Maar echt anarchisme zal in de praktijk niet gaan werken om één enkele simpele reden : je hebt met mensen te maken.