Wat is het verschil tussen hoge en lage literatuur?

Er is niet één verschil, er zijn talloze verschillen.

Hoge literatuur wordt wel literatuur genoemd, lage literatuur lectuur.

Zo ook in dit artikel http://www.volkskrant.nl/boeken/het-verschil-met-hap-snap-snack~a653227/, waarin een groot aantal verschillen zijn vermeld:

Literatuur: het beschrijven van de complexe werkelijkheid aan de hand van een verbeelding van het dagelijks leven
Lectuur: het creëren van een simpele wereld waarin de lezer even kan vluchten uit het bestaan van alledag

Literatuur is multi-interpretabel. Lectuur bevestigt, lijkt op, herhaalt wat bekend is. Literatuur ontregelt wat we kennen of menen te kennen, en laat ons de wereld op een andere, nieuwe manier zien, of probeert dat althans. Lectuur is meer gestoeld op een gevoel van gemeenschappelijke waarden en gevoelens.

Het criterium voor literatuur zou zijn: de tand des tijds kunnen doorstaan. Literatuur roept een grotere rijkdom aan beelden op dan lectuur. Anders dan lectuur kan literatuur de mensen in verschillende tijden, landen en culturen aanspreken.

Je kunt ook de volgende tegenstelling als ijkpunt nemen: boeken waarin een mysterie wordt opgelost, behoren tot de lectuur, terwijl boeken waarin een mysterie wordt ontwikkeld of ontvouwd, deel uitmaken van de literatuur. Als je denkt 'over en sluiten' nadat je een boek hebt gelezen, dan heb je lectuur in handen, terwijl je te maken hebt met literatuur als je denkt: hoe kan dat, waarom gebeurt er zoiets met mensen, waarom doen mensen elkaar dit aan? Literatuur wil je vaak nog een keer lezen, omdat het zo sterk in elkaar zit en mooi geschreven is. Bij lectuur is dat niet het geval omdat je al weet hoe het afloopt. Lectuur is geschreven voor de tijdelijke spanning of voor tijdelijk vermaak. De beoordeling of het geschrevene tot 'de literatuur' behoort, heeft onder meer te maken met het aanspreken van de verbeelding, met het scheppen van een eigen werkelijkheid en het hanteren van bijzonder of mooi taalgebruik. Het toepassen van zulke criteria is razend lastig. Wat is mooi taalgebruik? Of het scheppen van een eigen werkelijkheid? Misschien snap ik wel helemaal niks van die eigen werkelijkheid. Of vind ik het taalgebruik helemaal niet mooi. Maar wie ben ik dan eigenlijk wel? Ben ik een ervaren lezer, een literatuurwetenschapper, een beginnend lezer of misschien zelfs een gedwongen lezer die er gewoon geen bal aanvindt?

Kijk voor nog meer verschillen en analyses in het artikel.