Kan iemand mij uitleggen wat er bedoeld wordt met wanneer een woord zelfstandig gebruikt kan worden?

Dan heeft men het over een bijvoeglijk naamwoord dat je meestal voor een zelfstandig naamwoord zet en dus bijvoeglijk gebruikt, maar wat in sommige gevallen ook zelfstandig kan worden toegepast.

De algemene regel is dat woorden zoals andere, enkele, enige, meeste, sommige, vele, verscheidene, weinige en ook overtreffende trappen zoals beste en grootste, in het meervoud een -n krijgen als ze zelfstandig gebruikt worden, Dan staat er geen zelfstandig naamwoord achter en je kunt dat er ook niet achter zetten én ze verwijzen naar personen.

Bijvoorbeeld: Jan en Piet zijn beiden aan het voetballen. Beiden verwijst naar de personen Jan en Piet. Beiden wordt hier zelfstandig gebruikt.

Het gaat daarbij met name om bijvoeglijke naamwoorden. Bijvoeglijke naamwoorden geven een eigenschap aan van zelfstandige naamwoorden. Voorbeelden hiervan zijn: groot of grote ('een groot huis', 'een grote tafel'), klein of kleine, rood of rode, oud of oude, leuk of leuke, et cetera.

Daarnaast zijn er woorden die bijvoeglijk gebruikt worden en ook zelfstandig kunnen voorkomen. Voorbeelden: alle(n), sommige(n), beide(n). Ik noem ze hier apart omdat van deze woorden niet echt gezegd kan worden dat ze een eigenschap aangeven van een zelfstandig naamwoord.

Zelfstandig gebruikt worden de genoemde woorden als het zelfstandig naamwoord wordt weggelaten.
Voorbeelden:
Ik heb twee soorten wijn. Wil je rode of witte?
Op het feest waren veel mensen. Sommige bleven tot 12 uur.

De woorden 'rode', 'witte' en 'sommige' zijn in deze zinnen zelfstandig gebruikt. De woorden 'wijn' en 'mensen' zijn achter deze woorden 'weggelaten'.