Is het woordgeslacht in (sommige) andere talen hetzelfde?

Nee, niet altijd, maar meestal wel als de woorden dezelfde oorsprong (bijvoorbeeld het Latijn) hebben.

Op deze website http://www.mpi.nl/q-a/vragen-en-antwoorden/hoe-beinvloeden-woorden-die-een-geslacht-hebben-onze-cognitie vind je over dit onderwerp deze informatie:

"Talen kunnen op veel verschillende manieren onderscheid maken tussen verschillende groepen woorden. Voor zelfstandig naamwoorden gebeurt dat vaak op basis van het grammaticale geslacht. In het Frans, bijvoorbeeld, is ieder zelfstandig naamwoord ofwel mannelijk (le homme) ofwel vrouwelijk (la femme). In andere talen, zoals het Nederlands, wordt geen onderscheid gemaakt tussen mannelijk en vrouwelijk maar wel tussen 'zijdige' woorden (de burgemeester (m.), de regering (v.)) en onzijdige woorden (het kind). Maar niet alle talen maken twee categorieën; er zijn ook talen waarin alle woorden onzijdig zijn (bijvoorbeel het Engels: the man, the woman, the child). Weer andere talen hebben maar liefst 16 categorieen (bijv. Swahili: er zijn verschillende categorieën voor levende dingen, niet-levende dingen, gereedschap, vruchten ...). Al deze talen verschillen dus duidelijk wat betreft hun zogenoemde 'grammaticale geslachtssysteem'. Hoewel het in West-Europese talen ogenschijnlijk zo is dat het grammaticale geslacht voornamelijk de lidwoorden die voorafgaan aan een zelfstandig naamwoord beïnvloedt (bijv. de versus het in het Nederlands), beïnvloeden geslachtsverschillen vaak ook het zelfstandig naamwoord zelf en andere gerelateerde woorden, zoals het bijvoeglijk naamwoord. Het Pools kent bijvoorbeeld geen lidwoorden (alsof ‘de’ en 'het’ in het Nederlands niet zouden bestaan), maar maakt gebruik van een ingewikkeld geslachtssysteem dat vereist dat bijvoeglijk naamwoorden overeenstemmen met de bijbehorende zelfstandige naamwoorden. De verklaring voor de grote verschillen tussen talen blijft vooralsnog een mysterie."