is dyslexie ook mogelijk bij andere alfabetten?

Question

Ik ben zelf dyslectisch en ben al een tijdje bezig met koreaans lessen.
Nu valt me op dat ondanks ik het hangul beheers. Ik nog steeds niet zo snel lees. Ook haal ik klinkers door elkaar heen (Wat ik ook deed met Nederlands toen ik klein was)

Vandaar de vraag: Is het mogelijk om last te hebben van dyslexie in andere alfabetten?

amc · Accepted Answer

Als je eenmaal dyslectisch bent, dan zal je bij elk alfabet moeite hebben met lezen en schrijven. Dyslectie is namelijk een 'foutje' in jouw hersenen en als die fout er eenmaal zit, zal je  daarmee moeten leren leven...het herstelt zich dus niet automatisch.
Je kunt hooguit kunnen trainen en leren hoe je er het beste mee kunt omgaan.
Hersenstoornissen en/of -aandoeningen genezen helaas niet vanzelf.

Bij dyslectie is naar alle waarschijnlijkheid het hersengebiedje waar klanken aan letters worden gekoppeld moeilijk bereikbaar of te zwak aangelegd en hierdoor worden de klankcodes niet goed of niet volledig in de hersenen verwerkt en dus niet goed in de hersenen opgeslagen. Hierdoor kan je deze ook minder goed uit je geheugen ophalen of koppelen aan een woordbeeld. Het is dan lastig om woorden snel te benoemen en/of een taal fonologisch te verwerken.
Dit zal dus gelden voor elke taal en dus ook elk alfabet.

Dyslectie is dus een stoornis in het technisch lezen en dit belemmert ook het vlot kunnen lezen. Iemand met dyslectie zal daarom altijd trager lezen, ook al ben je daarin speciaal begeleid en hebt het geleerd ermee om te gaan op de beste manier. Het zal altijd extra energie kosten dan bij een gemiddeld lezer, maar hoofdzaak is toch dat je wel kunt leren lezen en ook vreemde talen leren met een speciaal daarvoor opgeleide persoon. Er zijn dan ook speciale lettertypes ontwikkeld voor dyslectische mensen waardoor zij makkelijker leren lezen.
Dyslectie is ook niet bij iedereen hetzelfde en het kan ook zijn dat jij het in een mindere mate hebt dan anderen....het lezen zelf zal echter nooit zo soepel worden als bij iemand die deze aandoening niet heeft.

fremar · Answer

Italië zijn er verhoudingsgewijs minder basisschoolleerlingen met dyslexie dan in Engeland. Dit verschil heeft niets te maken met de kwaliteit van het lees- en spellingsonderwijs. Een dyslexieverklaring wordt pas gegeven na goede instructie en nadat gebleken is dat extra instructie de leerling niet vooruit helpt. Die procedure is in Italië en Engeland hetzelfde. Ook zijn Engelse kinderen niet dommer dan Italiaanse kinderen. Dyslexie is onafhankelijk van het IQ. Het verschil tussen de percentages dyslectische leerlingen hangt wél nauw samen met de koppeling tussen spraak en orthografie (de schrijfwijze van een taal): hoe eenduidiger de koppeling tussen klanken en leestekens, hoe makkelijker het is om te leren lezen en spellen.

Italiaans of Engels
In het Italiaans hoort dezelfde letter vrijwel altijd bij dezelfde klank: waar je een o hoort, schrijf je een o, waar je een o schrijft, weet je dat je die ook uitspreekt als een o. In het Engels is die koppeling lang niet zo transparant: de letter i kan worden uitgesproken als een i (lift en children), maar ook als een ai (child) bijvoorbeeld, of als een soort u (it is). Omgekeerd kan de klank i worden geschreven als een i (lift) of als een o (women). Daarnaast zijn er nog klankcombinaties die er op schrift hetzelfde uitzien, maar toch anders klinken, denk bijvoorbeeld aan ea in heart en heard en beard.
Leren lezen en spellen gaat voor iedereen sneller in een taal waar de koppeling tussen klanken en tekens heel eenduidig is, zoals in het Italiaans. In een taal met een minder doorzichtige koppeling, zoals het Engels, is dat een veel moeizamer proces. Aangezien de koppeling tussen letters en klanken voor dyslectici problemen oplevert, hebben zij profijt van een transparanter systeem. Dyslectische kinderen in Italië leren daardoor sneller lezen en spellen dan dyslectische kinderen in Engeland

Maar hoe zit het nou met het Chinees? Het Chinees heeft geen alfabetisch schrift, want de klanken worden niet gekoppeld aan letters. In plaats daarvan worden er logografische tekens gebruikt: visuele symbolen (karakters) die staan voor hele woorden of zelfs meerdere woorden. Het leren koppelen van spraak en tekens verloopt dus anders in logografische schriften dan in alfabetische schriften. Bovendien zijn er veel meer karakters dan letters. Kinderen moeten die karakters dus goed herkennen, wat om visuele vaardigheden vraagt. Ook moeten ze alle karakters stuk voor stuk leren, en dat vergt het nodige van het geheugen .

is dyslexie ook mogelijk bij andere alfabetten?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (1)

Weet jij het beter..?