Waar komt de O van (o)pa vandaan?

Het is een kinderlijke vorm van grootma(ma) en grootpa(pa). oma zn. ‘grootmoeder’ Nnl. Ootema ‘grootmoeder’ [1781; WNT grootmama], Grootmama [1785; WNT grootmama], grootma [1842; WNT zindelijk], Oma [1901; WNT stom III]. Een woord uit de kindertaal, wrsch. een vervorming van grootma(ma), zie → groot- en → mama. Daarnaast bestond ook nnl. Ootemoe, waaruit omoe, en zie ook → opoe. opa zn. ‘grootvader’ Nnl. opa ‘grootvader’ in Als gy Opa noemt, of Oma [1777; WNT papa I]. Een woord uit de kindertaal, wrsch. een vervorming van grootpapa [1821; WNT winter I], grootpa [1854; WNT grootpapa], zie → groot- en → papa. Een andere korte vorm is bijv. Oota ‘grootvader’ [1781; WNT grootpapa].

Bronnen:

http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/oma

Het is vrij simpel en logisch: 'opa' komt van 'oud(e)pa' en 'oma' van 'oud(e)ma'. Door die woorden vlug uit te spreken zijn de d en de e weggevallen.