Waarom zijn er vele talen die een verschillend aantal letters hebben?
None
1.3K
1.3K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Een belangrijke rede was dat vermoedelijk vanaf het grieks er klinkers bijkwamen voor de uitspraak. Het Griekse schrift vertegenwoordigt nl. een belangrijke innovatie: het heeft namelijk klinkers. De oudere schriften (Fenicisch, Hebreeuws en Egyptisch) hadden alleen medeklinkers. Voor de talen die daarmee geschreven werden werkte dat uitstekend omdat in die talen woorden die slechts één klinker verschillen meestal een verwante betekenis hebben.
Toegevoegd na 4 uur:
Een alfabet is altijd een approximatieve weergave van de klanken van een taal. Er worden dus altijd "compromissen" gesloten bij het omzetten van gesproken taal naar de geschreven code. Zo zijn er klanken waarvoor we in het Nederlands twee letters gebruiken (bv oe, eu, ui) terwijl andere talen hiervoor één letter hebben, of omgekeerd letters die twee klanken voorstellen (bv x). Je zou dus gerust enerzijds letters bij kunnen maken en anderzijds letters schrappen.
(Lees meer...)
Toegevoegd na 4 uur:
Een alfabet is altijd een approximatieve weergave van de klanken van een taal. Er worden dus altijd "compromissen" gesloten bij het omzetten van gesproken taal naar de geschreven code. Zo zijn er klanken waarvoor we in het Nederlands twee letters gebruiken (bv oe, eu, ui) terwijl andere talen hiervoor één letter hebben, of omgekeerd letters die twee klanken voorstellen (bv x). Je zou dus gerust enerzijds letters bij kunnen maken en anderzijds letters schrappen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Nog wat interessante info over de letters van het alfabet
De volgorde van de letters van ons alfabet is dezelfde als die van het Latijnse (Romeinse) alfabet. De Romeinen hebben hun alfabet overgenomen van de Etrusken, die het op hun beurt weer van de Grieken hebben. De letters van het Griekse alfabet hebben een enigszins afwijkende volgorde, deels vanwege de afwijkende klankwaarde van sommige letters (de Griekse H (η) staat voor /è/ i.p.v. /h/, de X /ξ/ voor /ch/ i.p.v. /ks/, etc.). De volgorde van het Griekse alfabet is die van het Fenicische alfabet, waarop het Griekse gebaseerd is. De namen van de letters zijn eveneens ontleend aan het Fenicisch: alfa < ’alef, bèta < bèth, gamma < gimel, etc. Het Fenicische alfabet ligt aan de basis van een heleboel andere alfabetten, zoals het Hebreeuwse, het Arabische en, via het Griekse, het Armeense en het Georgische. Toch zijn het niet de Feniciërs die het alfabet uitgevonden hebben. De oudste alfabetische inscripties komen uit de Sinaï en Egypte en worden gedateerd rond 1900 v.Chr. De taal is Semitisch (de taalfamilie waartoe ook het Fenicisch, het Hebreeuws en het het Arabisch behoren) en de tekens zijn gebaseerd op Egyptische hiëroglyfen. De "letters" van dit oudste ("Proto-Sinaïtische") alfabet zijn dan ook in feite "pictogrammen", d.w.z. afbeeldingen van concrete zaken. Onze A stond oorspronkelijk ondersteboven en is de afbeelding van een runderkop: het Fenicische ’alef betekent "rund". Zo ook bèth = "huis", gimel = "kameel", etc. De klankwaarde van de letters is gebaseerd op de eerste klank van het woord dat afgebeeld is (men noemt dit het "acrofonische" principe). Daarbij moet bedacht worden dat het Fenicisch geen klinkers noteerde, alleen medeklinkers. De eerste klank van ’alef is niet /a/, maar /’/, de onderbreking ("stop") die je hoort tussen de twee a's in na’apen, be’eindigen, etc. De eerste drie letters van het Fenicische alfabet werden dan ook als volgt voluit geschreven: ’lp, bt, gml (de klinkers moesten er bijgedacht). De Grieken hebben vervolgens ook klinkerwaarden toegevoegd: ’alef > alfa = /a/, hèth > èta = /è/, etc.
bron: http://www.ikhebeenvraag.be/vraag/3835
bron: http://www.ikhebeenvraag.be/vraag/3835