Verschilt inderdaad per persoon. Mijn leeftijdsgenoten (leeftijd 16t/m18) zeggen altijd ''mijn mama'' of ''mijn papa'' terwijl ik dat echt zo kinderlijk vind klinken. Ik zelf zeg altijd ''mijn vader'' of ''mijn moeder'' maar soms ook gewoon ''M'n ma'' of ''M'n pa''.
Hetzelfde als ik tegen mijn vader of moeder praat: Ik spreek ze gewoon aan met mam of pap, niet met papa of mama.
En het noemen van mijn vaders/moeders naam vind ik al helemaal zo formeel, dat doe ik dan ook alleen in het uiterst noodzakelijke: Als ik in de winkel sta en ik roep ''mam'' hoort mijn moeder me niet dan schreeuw ik keihard ''Loes'' en dan weet ze dat ik haar bedoel. Blijft je naam toch nog ergens handig voor!