Hoe vermeld je nou op de juiste manier een bron in een tekst?

Als ik jou was, zou ik de tips van je scriptiebegeleider opvolgen. Het lijkt mij, dat hij/zij er verstand van heeft (of moet hebben), en vaker met dit bijltje heeft gehakt.

Mijn complimenten dat je het allemaal zo perfect wilt. Maar houd er wel rekening mee, dat de inhoud van je scriptie veel belangrijker is dan een extra haakje, dubbele punt of een aanhalingsteken.

Het gaat er vooral om, dat je niet de indruk geeft, dingen zelf bedacht te hebben, die een ander heeft bedacht, en dat je scriptie goed leesbaar is. Er zijn denk ik geen algemene regels te geven, hoe je het beste kunt citeren.

Het ligt er allemaal aan, hoe vaak je citeert, hoe lang die citaten zijn, en of je vaak dezelfde bron gebruikt. Als je 100 keer dezelfde persoon (of boek) citeert, dan kun je in je voor- of nawoord dat boek en schrijver noemen en kun je volstaan met (p123) of (p12) na je citaat. Gebruik je maar 2 of 3 keer een citaat, dan kun je het op allerlei manieren doen, en is het niet zo belangrijk hoe je het doet. Bij veel citaten wordt een scriptie bijna onleesbaar als de bronvermelding uit teveel letters, cijfers en leestekens bestaat.

Niet iedereen vindt het nodig om steeds de bronnen te lezen bij het doornemen van je scriptie, en zijn veel meer geinteresseerd in jouw verhaal. Al het gedoe tussen haakjes leidt dan af. Een komma of dubbele punt, dat maakt echt niets uit.

Als je b.v. een keer of 25, verschillende schrijvers citeert, zou ik de citaataanduiding zo kort mogelijk houden, door aan begin of einde van je scriptie te vertellen wie en wat je citeert en dan volstaan met afkortingen en paginanummers. Je kunt daar zelfs je bronnen volledig noemen (titel, schrijver, jaar) en nummeren. In je scriptie zelf, kun je dan volstaan met (3-p131) of (1-p12). Dat zal een rustig beeld geven en je scriptie zal prettig leesbaar zijn.

Als je niet echt heel veel citeert, zou je er ook voor kunnen kiezen, om helemaal niet letterlijk te citeren. In dat geval kies je je eigen woorden, en je schrijft iets als "Volgens Paus, in zijn boek "Blablabla" uit 2010, is het beslist niet zo dat,.......". Of "Ook Paus is van mening, in zijn boek "...." dat ..........". Het voordeel daarvan is, dat je wel duidelijk aangeeft, dat deze wijsheden niet van jou zijn, maar dat het wel je eigen tekst blijft. Persoonlijk zou ik een scriptie in die vorm, het meest interessant vinden om te lezen.

Succes!