Wat is de term voor als ergens een woord voor is is, terwijl het eigenlijk helemaal niet bestaat?

Question

En kunnen jullie enkele voorbeelden daarvan geven?
Ik heb het ooit geleerd op school, maar ik ben het kwijt en dat frustreert me ...

Ik weet dat de vraagstelling echt vaag is, maar ik heb wederom maar drie uur geslapen (lang leve die bloeddorstige, zoemende muggen).

Ik vind het ook moeilijk om te beschrijven, maar ik hoop dat iemand snapt wat ik bedoel.

Ik kreeg van dit fenomeen te horen tijdens het 1e jaar HBO Pedagogiek, vak psychologie (meen ik me te herinneren).

 · Accepted Answer

Interessante vraag!
Ja, dat woord is er: reïficatie. Dit woord komt uit de sociologie.

Wij mensen zijn erg aan taal gehecht, plus wij zijn erg lui met denken. Wij mensen nemen daarom snel aan, dat iets bestaat, als er een woord voor is. 
Het bekendste woord is: 'God'. Nog nooit heeft iemand kunnen bewijzen dat hetgene waar dit woord naar verwijst, werkelijk bestaat. Het woord alleen al, lijkt wel toverkracht te hebben.

Een ander bekend woord is bewustzijn. Iemand (Freud) bedenkt zo'n term om er iets mee aan te duiden, vervolgens denken mensen dat het werkelijk fysiek bestaat.

Interessant is ook nog, dat mensen grote moeite hebben met het onderscheid tussen de werkelijkheid enerzijds, en normen en waarden anderzijds. Dit kan ook in een woord tot uiting komen. Bijvoorbeeld het woord 'slet'. Dat is dan een vrouw met bepaalde behoeften en bepaald gedrag, maar dit gedrag wordt dan in haar cultuur afgewezen. Door dit woord te gebruiken, is het net alsof het 'echt zo is'. Het is alsof het een voldongen feit is. Op deze manier komt de grote kracht van een woord tot uiting.

Reïficatie wordt heel veel gebruikt. Ook opzettelijk, bijvoorbeeld in de reclame om een suggestie te wekken.

 · Answer

Neologismen misschien...

 · Answer

Of er een echte term voor bestaat heb ik niet gevonden, je zou het een onzinwoord kunnen noemen. Wel vond ik een voorbeeld uit 1954 van Simon Carmiggelt:
   
 "‘Ik wou eens vragen,’ zei ik moeilijk, ‘u sprak zoëven van epibreren… het zal wel erg dom van me zijn, maar wat is dat eigenlijk?’
    Een gemompel van bijval ging door de rijen en ook de ambtenaar keek licht ontroerd, toen hij mijn hand greep en sprak: ‘Dit is werkelijk een heel bijzonder ogenblik, meneer.’
    ‘Waarom?’ antwoordde ik.
    ‘Omdat u vraagt wat het betekent,’ zei de man. ‘Het betekent namelijk niets. Het is gewoon maar een woord. Ik heb het zelf verzonnen. Op een dag was er een lastige heer aan het loket, die ons haast wilde laten maken met een kwestie, die zijn tijd moest hebben. Ik zei: ‘Meneer, u hebt groot gelijk, maar geef ons nog een weekje om de zaak te epibreren. Het woord kwam vanzelf uit mijn volheid tevoorschijn. En het werkte uitnemend: de man ging getroost heen.’"

Stukje tekst uit een Kronkel, gepubliceerd in de bundel "Ping pong".

Toegevoegd na 2 minuten:
Ook het werkwoord "smurfen" (ik smurf, wij hebben gesmurfd....) zou je als voorbeeld kunnen nemen.

rose · Answer

Ik denk dat 'fantasiewoord' de juiste term is voor hetgeen jij bedoelt.

Toegevoegd na 3 minuten:
Ik herinner mij uit mijn studietijd de hangkanaribo (om precies te zijn de donkerbruin met geel gestreepte hangkanaribo), in een kleine kring van vrienden bekend.. Wij wisten wat het was, zonder dat het bestond en zonder dat het ooit door één van ons beschreven was. Het was de donkerbruin met geel gestreepte hangkanaribo.

Wat is de term voor als ergens een woord voor is is, terwijl het eigenlijk helemaal niet bestaat?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (3)

Weet jij het beter..?