Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Het beste antwoord

Voordat er überhaupt sextanten uitgevonden werden, zoals in de Klassieke Oudheid, navigeerde men puur op basis van de kustlijn. Schepen in de tijden van het Romeinse Rijk, Carthago, Griekenland en Egypte (dus in de Middellandse Zee) voeren zelden of nooit ver van de kustlijn af. Als men bijvoorbeeld van Marseille (Masilla) naar Alexandrië wilde varen, volgden men de kust van Frankrijk, Italië, stak men bij Sicilië over naar de kust van het huidige Tunesië en voer men verder langs Libië tot men de grote vuurtoren van Alexandrië zag.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Andere antwoorden (5)

Op basis van de sterren.

Toegevoegd na 1 minuut:
Om de lengtegraad te kunnen berekenen is het nodig om de tijd te bepalen. In de late middeleeuwen werd dit mogelijk met het nocturlabium. Dit instrument werkt alleen 's nachts, aangezien het de hoek meet tussen Polaris en een referentie-ster. Overdag is de tijd te bepalen met een zonnewijzer in combinatie met een kompas.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Volgens mij een sextant
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Eerst met de octant.
Een octant dankt zijn naam aan de 1/8 cirkel van 360° = 45° die zijn gradenboog beslaat. De octant was tot 1767 in gebruik en werd daarna snel vervangen door de sextant.

Een sextant en octant zijn nautische navigatieinstrumenten waarmee de verticale hoek tussen een hemellichaam en de horizon wordt gemeten. Als de verticale hoek, de datum en het tijdstip van de dag bekend zijn, kan een hoogtelijn waarop men zich bevindt worden berekend.

Kijk hier voor meer informatie.
Ook voor een demonstratie van het gebruik.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Sextant_(navigatie)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
In de Hoge Middeleeuwen had men op zee geen navigatie-instrumenten. Men kon zich wat op de hemellichamen oriënteren maar zonder klok of sextant is dat vooral nattevingerwerk. Men probeerde dus meestal in het zicht van de kust te blijven, maar toch ging men gevaarlijker tochten niet uit de weg.
De Vikingen voeren naar IJsland en in de tiende eeuw zelfs naar Groenland en niet per ongeluk een enkele reis; men voer regelmatig heen en weer. Ook Ierse priesters (st. Brandaan) voeren die kant op om mensen te bekeren.
Als door bewolking de hemellichamen niet zichtbaar waren moest men zich verlaten op zeestromingen (voorzover bekend), wind, zeeijs, vogels of zelfs geuren. In een bekende ondiepe zee als de Noordzee kon men ook bodemmonsters nemen en aan de hand van het sediment ongeveer zien waar men was.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Er gaan verhalen dat de Vikingen een speciale zonnesteen zouden gebruiken om de positie van de zon te bepalen bij bewolkt weer. Lange tijd nam de wetenschap dit niet serieus, maar de laatste jaren wijst onderzoek uit dat dit toch wel eens zou kunnen kloppen. Zie link.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding