weet iemand of ze vroeger in ons land ook in nederlandse goden geloofden?

Helaas, we hebben het altijd moeten stellen men allochtone goden.

Toegevoegd na 2 minuten:
De woon od verblijfplaats van een god doet niet ter zake , beschouw elke god maar als universeel.

Toegevoegd na 2 minuten:
De woon od verblijfplaats van een god doet niet ter zake , beschouw elke god maar als universeel.

Goden weet ik niet, maar we hebben wel mythische wezens. Witte wieven zijn alom bekend. Dat zijn vrouwenfiguren die in sagen voorkomen en soms goedaardig, soms kwaadaardig zijn.

In de oudheid werd in het gebied wat nu Zeeland is, een godin vereerd met de naam Nehalennia. In dat gebied zijn veel altaren en drie tempels gevonden die aan haar gewijd waren; daarbuiten nauwelijks. Je zou Nehalennia dus een typisch Nederlandse godin kunnen noemen.
In de bron vind je nog meer namen van inheemse goden.

IN de germaanse tijd geloofde ze in goden Wodan en odin. Op wiki vindt je er vast meer over.

In de Romeinse tijd werden ook in Nederland Romeinse goden vereerd:
http://www.museumkennis.nl/lp.rmo/museumkennis/i000117.html
Daarnaast werden hier ook inheemse Germaanse goden vereerd, waaronder Hercules Magusanus. In de civitas Batavorum (Bataafse bestuursdistrict) van het Romeinse Rijk in het huidige Nederlandse gebied van Maas en Waal, bouwde men tempels in Gallo-Romeinse stijl. De teruggevonden tempels in dit stamgebied te Elst, Kessel en Empel waren waarschijnlijk gewijd aan Hercules Magusanus.
http://www.cultuurwijzer.nl/cultuurwijzer.nl/cultuurwijzer.nl/i000766.html
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hercules_Magusanus

als je zoekt naar de oude heidense goden dan wordt vaak verwezen naar het Noordse Pantheon (Thor, Odin, Frya etc.) en de Germaanse versie daarvan (Donar, Wodan, Fryr etc.). Dat is slechts ten dele juist. Naast het Germaanse Pantheon zijn er ook goden die Fries, Saksisch etc. zijn. Voorbeelden zijn Baduhenna, Nehelennia, Vihansa, Sandraudiga, en Hlunda. Die zijn minder beschreven dus ook minder bekend. We moeten niet vergeten dat men veel meer geïsoleerd leefde, gehuchten met wellicht 20-50 huisjes bij elkaar. Dan tientallen kilometers niets, en weer wat gehuchtjes. Ieder gehucht had zijn eigen variant op het godenstelsel en als men elkaar trof werden verhalen uitgewisseld, gemengd etc. Wodan werd wat meer Donar en Frya en Fryr werden soms samengevoegd tot 1 godheid en op andere plaatsen werden de eigenschappen aan meerdere goden toebedeelt. Vele goden die aanbeden werden hadden een duidelijk doel, was het een havenstad dan was vaak een van de belangrijkste goden, de god van de handel of van een (veilige) zeevaart. Een landbouw gemeenschap had meer belang bij "de Wanen" die zich veel meer met de natuur bezig hielden. Vruchtbaarheidsgoden kende men eigenlijk overal wel. Vaak afgodsbeeldjes in de vorm van een fallus in alle glorie en kracht en vrouwelijke oermoeders met een vol figuur en grote borsten. Drie-voudige vrouwelijke godinnen tref je ook veel aan. Al deze oude vereringen werden doorverteld, veranderd, aangepast aan de situatie. In Nederland was er dus niet alleen het "germaanse pantheon" wat overeenkomsten had met het Noordse, maar in verschillende plaatsen had men ook eigen goden. Hoe eenduidig het pantheon ook gepresenteerd lijkt in de Edda en op Wikipedia, het was een bonte verzameling van goden, godinnen, half-goden, natuurkrachten die, naar behoefte van die dorpse samenleving in belangrijkheid en functie verschilden. Nederlandse godinnen zoals Tanfana gingen op in andere verhalen en werden vergeten. Keltische goden kregen een plaats in de verhalen (als het uitkwam), en werden hernoemd in de taal die men sprak. Met enige fantasie is denkbaar hoe in het ene terpdorp, waar de familie de Fries woonde, de koe erg belangrijk was en er dus een godin van de heilige koeien werd bedacht, en in het volgende dorp (aan het "Almaere") de zeehandel van belang was en men Rán en Aegir aanbad.