Slavernij kwam in Europa nauwelijks voor behalve in Moldavie en Wallachie, waar Roma als slaven konden worden gehouden. In Amerika is de slavernij begonnen met de praktijk om de lokale bewoners als slaven te gebruiken. Na protesten door een Jezuitische monnik werd door de keizer bepaald dat alle inboorlingen vrije mensen waren. Door deze uitspraak begonnen plantagehouders slaven uit Afrika te importeren. De daarop volgende ontwikkeling heeft een economische machine in gang gezet met als sleutelproducten gedroogde kabeljauw, suiker en slaven. Daar is Europa behoorlijk afhankelijk van geweest, want de slavernij die in de franse overzeese gebieden was afgschaft werd al snel weer heringevoerd door Napoleon. Op dat ogenblik hadden de Engelsen juist de slavenhandel onwettig verklaard. De franse overzeese gebieden waren in die tijd met slaven en al verkocht aan de Verenigde Staten.
Er zijn dus wel economische gevolgen geweest, maar ik denk dat die voor Europa verwaarloosbaar zijn geweest in vergelijking met de Industriele Revolutie. Na de afschaffing van de slavernij waren de mensen nog aanwezig en extra arbeidskrachten werden nu gecontracteerd uit ZO-Azie, zodat ook overzee de economische machine bleef doordraaien. Op zich is Europa dus nooit economisch afhankelijk van de slavernij geweest, maar zijn de handelsbelangen en ambities wel groot genoeg geweest om de slavernij weer opnieuw in te voeren. Dat laatste is echter nogal verweven met de Napoleontische oorlogen en de persoonlijke ambities van Napoleon. Ook de invoering van de dienstplicht is namelijk van zijn hand en feitelijk een vorm van slavernij.