In hoeverre was het werk van W.F. Hermans geëngagneerd te noemen?

Als we zelf-engagement ook geengageerd noemen, dan was hij dat in hoge mate.
W.F. Hermans geloofde in het tragisch noodlot. De mens is bij hem niet bij machte iets ten goede te veranderen.
De maatschappelijke ontwikkelingen in de jaren 70 (inspraak, democratisering), en links idealisme, daar moest hij niets van hebben.
Dus maatschappelijk geengageerd...? Nee.

O.a. uit zijn boek "De laatste resten tropisch Nederland"
blijkt zijn pessimisme.

Over kunstenaars en het protest tegen subsidie [ de actie "tomaat" eind zestiger jaren ]:
Wel, ik ben altijd huiverig om dit soort fenomenen direct op kolossale universele en maatschappelijke stromingen terug te brengen. Het is misschien een kwestie van imitatie: sommige mensen worden roerig, andere groepen worden ook roerig. Daarbij blijft het dan ook. Het is eigenlijk abnormaal dat het 'tomaten gooien' in Nederland vroeger nooit gebeurde.

Wat ik verschrikkelijk ergerlijk vind, is dat het toneel gesubsidieerd wordt, en dat toch al deze toneelmensen hun krachten besteden aan het verkopen van koekjes van Jamin op de televisie. Als mensen niet aan bepaalde banden worden gelegd, heeft de subsidie zeer bedenkelijke kanten.

Zijn boek "over professoren"
heeft als voornaamste thema de verziekte universitaire maatschappij: corruptie en afgunst.
Opnieuw een pessimistische visie, maar iemand die niet betrokken is, niet geengageerd, die zou zich niet druk maken.

Ook de affaire Weinreb getuigde van betrokkenheid.
Lees hier:
http://www.wfhermans.net/weinreb/index.htm