Waarom heet een stilleven een stilleven?

Daarover verschillen de meningen.
Een verklaring is dat het komt van dat er 'naar het leven' geschilderd werd, dus dat met voorwerpen die 'model' stonden en ze dan schilderen zoals ze eruit zien, in tegenstelling tot ze zelf fantaseren of uit het hoofd schilderen.
Een andere verklaring is dat het oorspronkelijk ging om levende wezens in rust of stilte, en werden pas later schilderen van levenloze voorwerpen zo genoemd.
Ook zegt het ene etymologisch woordenboek dat het overgenomen is uit het Engels, en het andere dat het Engels het juist uit het Nederlands heeft overgenomen.

N. van der Sijs (1998), Geleend en uitgeleend:
"De schilder en schrijver Arnold Houbraken (1660-1719) is de eerste bij wie de term stilleven is aangetroffen, en wel in zijn overzichtswerk De Groote Schouburgh der Nederlantsche Konstschilders en Schilderessen (1718-1721). Houbraken vertelt bijvoorbeeld in de levensbeschrijving van Gerard Dou dat deze veel eigen composities schilderde, waarin ‘hy veel stilleven [...] te pas bragt’. Het Woordenboek der Nederlandsche Taal omschrijft stilleven als een groepering van onbeweeglijke voorwerpen als model voor een schilder, ‘dus dienstig voor het schilderen naar het leven’. De Oxford English Dictionary geeft een andere verklaring van het woord. Volgens dit woordenboek zou het oorspronkelijk gaan om de uitbeelding van levende wezens in een staat van rust of stilte en niet om die van levenloze voorwerpen. De oudere benamingen stilstaand of stilliggend leven lijken dit te bevestigen. In 1656 is sprake van ‘een stil leggent leven van Rembrant’ en in 1667 meent iemand: ‘Evert van Aelst is [...] een seer uytnemend Schilder in allerhande soort van stil-staende leven, insonderheyt Fruyt’. Stilleven is tegenwoordig ook de benaming voor een schilderij of tekening waarop een stilleven is afgebeeld, en vandaar is het een genrebenaming geworden."