kan je als je terminaal bent beter een atheistische arts hebben?

Nee, want een arts mag niet handelen op grond van zijn geloof. De terminale patiënt kiest wat hij wil, de arts heeft hier eigenlijk niets over te zeggen.

(Het is wel slim om alles op papier vast te leggen van wat je wil en hoe je het wilt anders heb je dat gezeur van hij kan geen beslissing meer maken dus wij maken de beslissing wel).

Probleem opgelost lijkt me zo.

Mijn schoonvader heeft gekozen voor passieve euthanasie. Zijn arts gaf hem alle ruimte en objectieve informatie om die beslissing te maken en heeft zeer goed geholpen. Tot het laatste moment hield deze arts ook de optie van actieve euthanasie open.

Deze arts was katholiek, duidelijk niet alleen in naam maar ook echt in geloof. Net als veel van de hulpverleners die we die laatste weken gezien hebben, die geen van allen enige afkeuring van de gang van zaken lieten merken, en juist in tegendeel alles deden om het mijn schoonvader naar zijn eigen wens zo gerieflijk mogelijk te maken. Ook toen dat 'gerieflijk maken' inhield dat ze de dosis zo moesten verhogen dat het zijn overlijden zou kunnen bespoedigen.

Ze zullen best bestaan, artsen die vanuit hun geloof niet mee willen werken aan euthanasie, maar dat is zeker niet de regel. Als je terminaal bent, kun je vooral het beste deze dingen preventief met je eigen arts bespreken, en dan merk je vanzelf of jouw arts zo'n uitzondering is die er niet aan wil meewerken.

Overigens: het voorbeeld dat jij noemt, verdoven met morfine tot de dood erop volgt, werkt in de praktijk iets anders. Aan alleen morfine heb je uiteindelijk niet genoeg. Bij passieve euthanasie (ook wel palliatieve sedatie) wordt je verdoofd én in slaap gebracht, tot je overlijdt aan de gevolgen van je ziekte of aan vochtgebrek. Voor de kerk is dit geen echte euthanasie (je sterft aan natuurlijke oorzaken) en is dit toegestaan.

Het hebben van een gelovige of ongelovige arts mag daar geen invloed op hebben. Als het maar een menselijke arts is,doe onderkent,dat er sprake is van ondraaglijk lijden.

Je zult hoe dan ook een euthanasieverklaring moeten hebben.
En bij actieve euthanasie, waar jij het nu over hebt, moeten er drie artsen bij zijn. Dus je zult sowieso ook andere artsen moeten benaderen. Stel dat je huisarts op basis van zijn/haar overtuiging niet wil meewerken, dan zul je drie anderen moeten zoeken in plaats van twee.
Als 'preventieve actie' zou je beter met je huisarts kunnen overleggen hoe die tegenover dit soort dingen staat, dan weet je waar je aan toe bent mocht het ooit zo ver komen.

Als je terminaal bent, ben je vooral geholpen met een goede en betrokken, betrouwbare arts.
Mocht je euthanasie willen dan zal een gelovig arts die dit niet wil doen je doorverwijzen naar een collega die dat wel wil doen.
Je hoeft niet bang te zijn dat een goede gelovige arts je laat creperen.
Deze zal -ook bij een ander persoonlijk inzicht- je niet belemmeren in het verkrijgen van de hulp/procedure die jij wilt.
Daar staat tegenover dat gelovige artsen vanuit hun geloof je als lijdend mens sterk terzijde zal staan en misschien dat die betrokkenheid je zoveel steun geeft dat
je met goede pijnstilling een menswaardig sterven gegund is.
Mocht je dat niet aankunnen dan zal deze arts uit eerbied voor jou dus doorverwijzen.
Doet de arts dit niet, dan vind ik dat deze daarin faalt.
Nimmer maag een arts je de eigen geloofsvisie opdringen, een gelovig arts mag je wel bemoedigen en troosten en dat zal deze arts dan ook doen.
Een atheistische arts zal misschien pragmatischer handelen en dan kan het gevaar bestaan dat er te snel voor euthanasie gekozen wordt, ik heb hier helaas persoonlijke ervaring mee.