Stemmen in je hoofd..

je neef heeft schizofrenie, ik zal je deze site sturen daar staat veel informatie op: http://www.gezondheid.nl/nieuwsartikel.php?nieuwsartikelID=1007

Ik heb iemand van dichtbij meegemaakt die het ook had. Geen schizofrenie, wel een zware neurose. Die heeft een jaar of vijf héél zware therapie nodig gehad om er af te komen. Mijn ‘hulp’ maakte helemaal niets uit, ook al had ik wel enig benul van psychologie. Ik kon alleen maar steunen, en in haar blijven geloven.
Maar da’s ook wat waard. Ik zou zeggen: mik daar maar op.

door gewoon met deze neef een gesprek aan te gaan over dagelijkse dingen , en iet specifiek over wat hij heeft..
het kan ook een psygose zijn of een ander aandoenig waardoor hijhet heeft.. ik denk dat je zelf er niets aan kan doen
zo'n persoon is meer gebaat bij proffesionele hulp..

Door te laten merken dat je met 'm meeleeft. Hij weet ook wel dat jij zijn problemen niet op kunt lossen, hij vindt het waarschijnlijk wel fijn als je aan hem denkt. Dus af en toe een kaartje of briefje met gewoon een tekst als 'ik vind het naar dat je problemen hebt, ik hoop dat het binnenkort beter gaat met je.
En daarbij een praatje over het weer, of over dingen die je zelf doet of gaat doen. Het hoeft allemaal helemaal niet geniaal te zijn, alleen hartelijk.

Dat klinkt als schizofrenie. De meeste mensen die ik ken en daaraan lijden vind ik verdomd aardige mensen, waarmee prima valt te praten. Als je neef die stemmen en de realiteit zoals die voor jou geldt kan onderscheiden is er niet zo veel aan de hand. Heeft hij daar moeite mee dan kan het helpen om dat onderscheid voor jezelf wel te maken. "Ik begrijp niet helemaal wat jij bedoelt maar ik baseer mijn mening hier en daar op". Laat hem in zijn waarde maar wees niet bang om duidelijk te maken dat zijn belevingswereld een andere is dan de jouwe. En bedenk tenslotte dat je het altijd, schizofreen of niet, moet hebben van waar je elkaar in kunt vinden.

Toegevoegd na 44 minuten:
Ik heb ook zo'n neef gehad, stukken ouder dan ikzelf. Heel aardige vent maar in bepaalde opzichten wat 'vreemd', zoals toen werd gezegd. Hij is veel te jong overleden omdat hij zijn diabetes flink verwaarloosde. Heb je een goed contact met hem dan moet je dat zeker koesteren maar hou je eigen grenzen daarbij wel in de gaten.

Ik vind de conclusies wel erg snel getrokken hoor. Misschien lijdt hij helemaal niet aan schizofrenie. Het kan best dat hij een psychiatrische/neurologische aandoening van een andere aard heeft.
Of... Misschien kan hij met de doden praten. Ik noem maar wat, je weet maar nooit, toch?

Als ik in jouw schoenen stond, zou ik gewoon eens het gesprek aangaan met hem. Vragen of hij er uberhaupt over praten wil. Zo ja, dan kom je meer te weten over wat er in hem omgaat. En stel hem gewoon de vraag hoe jij wat voor hem kan betekenen.

je zou misschien eerst eens met hem kunnen babbelen om te zien wat hij juist voelt.... en of hijzelf vindt dat hij een probleem heeft.
want wat zijn 'stemmen in het hoofd"? kan ook gewoon zijn eigen geweten zijn dat hem last bezorgd bv "ik moet dat nog doen, ik ben een slecht mens want ik heb mijn kamer niet opgeruimd, ik heb vijf jaar geleden mijn moeder beledigd etc..." In dat geval helpt een goede babbel en eventueel een therapie voor zelfaanvaarding en loslaten van schuldgevoelens. dat kan ook b eteren met bachbloesems, bv. Pine en white chestnut.
als het echt over stemmen gaat,dus alsof er iemand in zijn hoofd zit en babbelt, dan zou ik hem aanraden om hulp te zoeken... zonder hem paniek aan te jagen. de meest psychische stoornissen zijn goed te behandelen tegenwoordig.

stemmen heb ik ook in mijn hooft en dat zijn de stemmen van mijn Ikke of anders gezegt alter/persoonlijkheden die mijn hebben doen overleven.Wij weten niet beter en kunnen het goed met elkaar vinden, mooier kan het niet.

Mirakel